Freŝaj diplomitoj de SĈNK por elstara agado – gratulojn!

Etikedoj

aktivuloj, dankon, diplomo, elstara agado, esperanto movado, ijk, IJK2020, internacia kunlaboro, reta IJK, SAT, ses, tejo, uea, VEKI, VK

Inspirite de UEA, mi decidis disdoni diplomojn por elstara agado al aktivuloj en Esperantujo. Tiu ĉi somero montris kiuj laboras, subtenas, mojosigas kaj grandskale kontribuas al la movado en tiaj manieroj kiuj igas min senti bone esti parto de Esperantujo. Kies laboro inspiras aŭ distras min, kies ĝojo, entuziasmo kaj samtempe seriozeco pri kontribui estas io por rimarki, sekvi kaj ĉefe: danki.

La grandan elektadon de la kategorioj kaj gajnantoj faris mi, Stela. Diskutis kun mi mem pri la motivoj kaj decidoj. Kvankam iusence mi daŭre estas en konversacio kun ĉiu pri tiuj temoj. Do tiuj babiladoj nepre influis mian elekton. Dankon, kaj ni daŭrigu pridiskuti kies laboron sekvi kaj kiel fari pli bone.

Jen la tute subjektiva listo de aktivuloj por elstara agado en 2020, kiujn se vi ankoraŭ ne konas, do nepre devas ekkoni nun!

Esperanto-kulturo kategorioj:

Stelulo de du mondoj – intervjuo kun Bertilo Wennergren

Etikedoj

Akademio de Esperanto, Amplifiki, bertilo wennergren, esperanto, gramatiko, ijk, intervjuo, KEF, muziko, Persone, PIV, PMEG, uk

Mi ŝatas babiladi kun homoj supozeble pro tio, ĉar vere interesas min la vivo de aliuloj. Ne en la surfaca senco, tio neniam allogis min. Eĉ mi povas diri, ke ĝenas min, malgraŭ ĝia utileco kapabli babiladi pri nenio. Mi preferas tion, kiam ni komencas ie, kaj iom post iom, pli kaj pli profunde ni sukcesas eniri la pensojn de la alia homo, kie ni rapide malkovras kial kaj kiel ni similas.

Ni ja ĉiuj iel similas. Pasintsemajne mi havis la plezuron fari eĉ du intervjuojn. Unu marde kaj unu dimanĉe. La konkludo de ambaŭ estas, ke esti denaskulo havas multege da avantaĝoj. Kiam oni ŝatas la Esperanto-mondon, oni ĝojas, ke ni iĝis parto de ĝi june, fakte kiel eble plej frue. Por mi unu el la plej karaj homoj de tiu mondo estas Bertilo.

Bertilo kaj mi en 2001

Ni ne ofte renkontiĝas. Mi devas rimarki, ke krom tiu ĉi foto, ni eĉ eble ne havas pliajn komunajn fotojn. Tiun ĉi maldekstre mi eĉ ne scias kiu faris… (eble mia panjo?) Sed mi tre bone memoras kiam kaj kie: la 1-an de januaro frumatene en 2001 en Cuxhaven, Germanio dum mia unua Internacia Seminario. Vi ja povas vidi la multajn malgrandajn ĉampano-botelojn sur la aŭtomato. Mi estis 13-jara tiam.  Kvankam tio ne tro gravas: kiam mi rigardas la foton mi pensas, ke ni ne tro ŝanĝiĝis intertempe. Niaj vivoj jes, sed la vizaĝoj, la amikeco kaj nia seriozeco tute ne. Kvazaŭ ni estus la plej mojosaj, alternativaj reklamvizaĝoj de la kolao- kaj ĉokolado-kompanioj. Plia publika konfeso de amo ne bezonatas, ja videblas de la foto ĉio.

 

Por la ekstera Esperanto-mondo: vi aŭdis unue pri Bertilo depende de tio, kiam vi naskiĝis kaj kiam vi ekestis Esperanto-parolanto. Ĉu Bertilo la muzikisto kiel la membro de Amplifiki, Persone, aŭ nuntempe kiel duono de la duopo de Bertilo kaj Birke? Aŭ mi supozas tio estas la pli ofta kazo: Bertilo la duondio, kiu kompreneble klarigas pri la gramatiko de Esperanto.

Mi scias ke li bonegas pri tio, sed mi certe ne pro tio altestimas lin. Ĉu vi scias, kio estis la plej duondia afero, kion li faris por mi? La 1-an de januaro ĉ. la 5a aŭ 6a matene, li masaĝis miajn piedojn. Tiom bone ke malgraŭ tio ke mi tiom multe dancis dum la nokto ke mi preskaŭ ne kapablis eĉ stari… Post lia masaĝo mi ankoraŭ reiris danci dum horeto al la festo. Kaj kapablis remarŝi al la amasloĝejo kiu estis 30 minutojn for. Ĉar tiutempe ni ĉiam festis ĝis la fino de la mateno la novjaron… Ho, la kapablo de Bertilo! Oraj tempoj.

La teamo kiu volas

Etikedoj

ijk, ijk 2019, internacia junulara kongreso, jes, nederlando, nej, tejo

Averto: mi estas konsilanto de la teamo.

Finfine estas ia konkurso kaj publika interesiĝo rilate al tio kiu gajnos la rajton organizi IJK-on en 2019! Ĉu vi scias ke ekde kiom longe tio ne vere okazis? Jes, venas pluraj ofertoj kaj kandidatiĝoj kutime, sed ofte oni scias, ke ili aŭ estas malseriozaj, aŭ klare ne sufiĉe spertaj teamoj volas fari la laboregon de la organizado. En la pasintaj jaroj unuopaj kandidatiĝoj venis de tiuj, kiuj estas tre proksime al TEJO, do minimume en la estraro iel ligita al la vere ena cirklo de tiu parto de la movado pri kiu plej multe da homoj eĉ tute ne komprenas kial gravas… aŭ kio entute okazas kaj rezultas el la laboro de TEJO. Nur la IJK estas klare ligita de jaroj al la organizo kiel ĝia plej granda renkontiĝo. Teorie la plej granda en la mondo. Tamen, se ni rigardas la statistikojn plurfoje aliaj junularaj renkontiĝoj estis pli grandaj ol la IJK. Kio montras la malbonan organizadon de la renkontiĝo. Ĝi ja devus altiri la plej altnombran partoprenantaron sendepende de tio kie ĝi okazas en la mondo. Esperanto-parolantoj ja estas ĉie. La allogo de TEJO devus montriĝi ĉie.

Kio okazos nun?

Etikedoj

brita kongreso, Edimburgo, esperanto, futuro, ijk, junuloj, kongreso, maljunuloj, organizado, podkasto, ref, uk

Mi havis mian belan, rondan 30-an naskiĝtagon antaŭ kelkaj semajnoj. Dum longega tempo, mi ne pensis pri tio, ke miaj junularaj jaroj oficiale povas finiĝi. Mi timis pri tio. Nun mi ne plu timas, mi nur konstatas, ke esti super tridek en la Esperanto-movado estos io tute alia ol la eblecoj ĝis nun. Mi scias, ke laŭ TEJO ni, super 30 restas junaj ankoraŭ 5 jarojn, sed tamen, ni ankaŭ scias, ke tio estas ĝenerala mensogo por oficiale havi pli da membrojn en la organizo kaj neniel rilatas al ni.

Pri kio mi parolas? Do, kiaj Esperanto-aktivecoj kaj aranĝoj estas super 30? Speciale nejunularaj renkontiĝoj, kiuj ne celas familiojn aŭ lernadon de Esperanto? Laŭ mia sperto ne multe. Mi ne diras, ke ne estas, sed supozeble ne multe, kaj certe la vigleco de la junularo mankas el ĝi. De kie mi scias tion? Mi vidas la maljunulojn, kiuj daŭre venas al junularaj renkontiĝoj, ĉar ili ne havas la sian por festi kaj amuziĝi. Ne, mi ne parolas pri tiuj, kiuj ĵus pasis la oficialan junularan limon. Homoj ĉirkaŭ 40, 50 eĉ 60 regule(!) partoprenas aranĝojn, kiuj estas speciale organizitaj por tute alia generacio. Al tiuj, kiuj finas mezlernejon, aŭ studas ĉe universitato vidi maljunuloj ne estas alloga kaj eĉ komprenata. Por mi tio estas evidenta afero kial. Mi jam skribis pri tio multe pli detale en unu el miaj plej seriozaj blogeroj.

Soifo

Etikedoj

esperanto renkontiĝo, esperanto renkontiĝoj, ijk, kkps, kritiko, nederlando

Jam estas pluraj semajnoj, ke mi revenis de KKPS, la dua renkontiĝo, kiun mi ne mem organizis aŭ helpis en la pasintaj mi-ne-scias-kiom-da jaroj. Ĝi multe evoluis ekde la pasinta tempo, kiam ĝi estis en la sama ejo, en Delft (2012). Ĝi estis agrabla renkontiĝo, sed ne vere memorinda. La ekskurso estis la sama, biciklado kun bona distanco kaj bela pejzaĝo. Bona ekzemplo por tio, ke se io bone funkciis ankaŭ pasintfoje, do ne nepre indas ĝin ŝanĝi. Ni eĉ ĉi foje havis bonan veteron, kaj bongustan manĝaĵon. Alia pozitivaĵo estis la Poŝ-Amiko, ĝi estas 4-paĝa ĵurnaleto de la evento, vere amuza kun saĝaj ŝercoj en ĝi. Unika por KKPS, kaj mi ĉiam ridas legante la novaĵojn de Koko. Evidente vi devas almenaŭ iom koni la junularan movadon por kompreni la tuton, sed eĉ sen tio indas legi ĝin. Vidu la lastan numeron ĉi tie.

Kabei? Aŭ nur paŭzi?

Etikedoj

esperanto renkontiĝoj, gej, hej, iej, ijk, ijs, internacia junulara semajno, jer, jes, junulara esperanto semajno, movado, organizado, pasporta servo, pej, ps, renkontiĝoj

Se mi dek foje ne komencis skribi tiun ĉi blogeron eĉ ne unufoje tiam. Estas tiom granda tempomanko inter mezo de novembro kaj nun, jam fino de februaro, ke mi eĉ ne scias kiel koncize priskribi kio okazis. Ĉar ĉio ligiĝas al ĉio. Ne estas apartaj projektoj sendepende de la movado. Mi pensis multe kiel kunligi la perlojn al ĉeno por montri kiel ni estas en la mezo de ĉio, kiel HEJ, IJS, JER, JES, IJK, PEJ, GEJ, IEJ kaj PS kunligiĝas multe pli influante la laboron de ĉiuj kiom oni originale pensus kaj kiel tio eventuale malrapidigas kaj mortigas la laboron, la fluon de informoj en la junulara E-movado.

Tio estas unu afero, ke en mia persona vivo post la kampanjo de la balotoj en oktobro, ni komencis la longegan procezon de la eventuala kunlaboro pri la JES kaj en decembro mi subite ricevis laboron en Bruselo, do devis denove translokiĝi al alia lando. La alia okazaĵo estis la veraj malfacilaĵoj trovi ejon por la IJS. Tio daŭris tro longe (ni trovis la ejon meze de decembro). Fakte la mezo de decembro tute taŭgas rilate al la aliĝilo kaj varbado, sed mem la procezo trovi la ejon estis vere mortlaciga. Tri kialoj estis por tio: parte ni volis helpi la publikon de la renkontiĝo kaj nepre trovi ejon en okcidenta Hungario. Tio estas vere multe pli kosta ol en aliaj partoj de Hungario, maltaŭgaj ejoj abundas kaj montriĝas, ke ne hazarde ekde 11 jaroj ne estis IJS en tiom okcidenta parto de Hungario. Poste pro la negocado kun JES ĉiuj niaj energioj malaperis. La hezitado de la germanoj, la daŭra tempopetado de la poloj post kiam ili donis striktajn limdatojn al ni (kiujn ni ĉiuj respektis) kaj fine, sed samgrave la malaktiveco de tiu parto de la hungara teamo kiu promesis helpi/okazigi IJS-on, sed ne faris. Kaj malgraŭ tio, ke mi plurfoje petis mi ne ricevis uzeblan helpon. Tiuj aferoj mense estas treege lacigaj por mi. Estas limo, kiam mi ne plu povas labori por Esperanto.

Do ni vidu la ligojn kaj la finan kialon por la problemoj laŭ mia vidpunkto. La IJK en 2015 estos en Germanio (organizata de GEJ kaj IEJ – serioze la germanoj organizas kune kun la italoj? Ĉu tio estas pro la itala estrarano de TEJO? Tute en ordo, mi simple ne vidas konekton inter la du organizstiloj, same kiel mi ne vidis inter la germanoj kaj la poloj); la IJK en 2016 estos en Pollando. Tiuj du IJK-oj forprenas multege da energio kaj restas la JES 2015-2016 meze, tutsole, sen organizantoj, ĉar la germanoj estos mortlacaj post la IJK, kaj kiam ili devus antaŭprepari la renkontiĝon estos plejege okupataj per la monda kongreso. La poloj kiam devus plej multe labori por la IJK estus plej okupataj de JES kaj poste lacaj pro la renkontiĝo, la tempo pasas, la IJK pli rapide ol pensite alvenas.

Do la solvo estis peti helpon de ni, la hungaroj. Post 3×2 jara periodo, ni vidu kio okazas, sed povus esti eventuale en Hungario la renkontiĝo. En mia lasta skribaĵo ni estis antaŭ la ĈAR-renkontiĝo. Kaj por ni ĉiuj triope, kiuj reprezentis la hungarojn estis evidente, ke ni vere ne devus akcepti kunorganizi la JES, ĉefe, ke klare ne estas dediĉitaj homoj al la projekto krom unu. La aliaj partoprenis la renkontiĝon, sed ĉefe estas en la IJK-teamo aŭ tamen ne interesiĝis pri helpi. Tiu unusola homo poste iĝis la ĝenerala sekretario de TEJO , do ricevis eĉ pli da laboro de alia Esperanta organizo krom esti la estrarano de PEJ. (Noto surflanka: kiel tio povas esti, ke eĉ du estraranoj de TEJO estas ankaŭ estaranoj de PEJ? Ĉu tio ne igos TEJO-n transformiĝi al PEJO? Kial ne doni alian nomon al TEJO kun tria polo ankaŭ en la kontrala komisiono pri la elektado de nova estraro? Laŭ la influoj, tiel ankaŭ ne estas surprizo, ke TEJO-IJK konkursojn tiom grandnombre gajnas poloj.) Nun aspektas tiel, kvazaŭ mi malŝategus la polojn kaj kolerus kontraŭ ili. Tute ne, mi tre ŝatas ilin kaj mi pensas, ke tiuj aferoj estas rezulto de kelkaj malbonaj decidoj unu post la alia.

Do, la tamen pozitiva/akcepta reago de la hungaroj, kiuj volonte partoprenas la teamon de JES volis unufoje organizi renkontiĝon en Hungario. Ĉar tio ja estas speciala afero. Alie, tio ankaŭ gravas, ke oni ne volas perdi tradicion de granda E-renkontiĝo en la junulara movado. Sed la kunlaboro malrapide funkcias. Kaj tio ne estas la kulpo de la hungara flanko. Mi volis, ke ni pretu per baza hejmpaĝo kaj la aliĝilo por la JES, por montri, ke la laboro okazis multe pli frue ol por la lasta JES. La retpaĝo pretis, la aliĝilo ne, ĉar ni ankoraŭ ne findecidis pri la kotizoj. Ni progresas, sed malrapide. (Laŭplane ni povintus iom paŭzi en la laboro januare kaj reparoli februare pri la programoj antaŭ la JER, kiam ni havos kunsidon pri la strukturo de la tutsemajna programo. Kiel ni iris al ĈAR, nun poloj kaj aliaj naciuloj de la teamo venos al JER (dankegon Saci, ke mi nenion organizas!).) Sed tion ni ne povis fari, la plano ne funkciis, ĉar la buĝeto daŭre ne estas findecidita.

Intertempe pro tio ni ne tre evoluis nian propran aranĝon, IJS-on. Tial mi diras tiel, ĉar dum pluraj atentigoj kaj antaŭkritikoj venas, ke oni timas, ke la JES estos tro-IJS-eca, ni mem ne povas okupiĝi pri la IJS mem, kaj tiuj, kiuj devus pleje inlfui la programon de JES ne montris tro grandan aktivecon rilate al tio. Kompreneble tio ŝanĝiĝos en marto, sed ĝis tiam ideoj jam povus veni, aldoniĝi al la excel-organiza programo, kie ĝis nun estas neniu propono. Tiu skemo de la programo atendas la ideojn ekde la 29-a de novembro. Kompreneble tio ĉio zorgigas min, sed ĉefe malĝojigas. Mia reago ne kolero estas, se oni promesas ion, sed poste ne faras, nur simpla malĝojo.

Mia propra teamo la hungaroj laŭ mia sento iom perfidis la fakton, ke se mi petas, sed poste oni sendas reagon – nur ke oni ne havas tempon – tute ne ofertante kiam fakte havos duonhoron por okupiĝi pri aferoj, tiam mi faros la aferojn, ĉar post iom da tempo ili ne plu povas atendi. Nenio okazas de si mem. Se oni laboras, tio videblas, se oni ne laboras, tio ankaŭ videblas. Tio estas nenio. Nenion en Esperantujo oni ankaŭ tre bone kapablas klarigi, ke tamen estas io. Vidante ekzemple la kazon de Pasporta Servo, estas homoj kiuj promesas la retpaĝon, promesas la ĝisdatigon kaj informojn, kaj estas iu, kiu fakte faras. Kiu estas pleje atakata? Tiu, kiu volas, ke oni simple lasu lin labori. Jes, tiu, kiu laboras pleje povas montri rezultojn. Tion eblas kritiki. Tamen, nun kiam vera libro en 2015 post 2011, do 4 jaroj(!) povus aperi, oni ne volas plenigi malmultajn, vere bazajn petojn por helpi la laboron. Oni trovas kialojn, parolas pri aliaj aferoj… Kiu demisiis ne malaperas de la tasko. Kion signifas tiam demisii, se ne forfikiĝon de la laboro? Kial oni ne akceptas la respondecon malaperigi tiun homon kaj daŭre engaĝiĝas en pli kaj pli da dramo? Kiel tio povas esti, ke nun kun programoj, komputiloj, teknologio estus multe pli facile aperigi ĝisdatigitan libron antaŭ la somero (homoj vojaĝas ĉefe tiam, sed ne nur – fakte povus pleje uzi la PS-on), sed neniu kuraĝas diri: faru la laboron tiu, kiu fakte laboras kaj donas la promesitajn rezultojn? Kial?! Pri la mono jam mi eĉ ne volas paroli. Indus, sed tio estas vere surflanka afero kompare al la grandegaj problemoj ene de TEJO kaj la PS-teamo. (Ĉar se vi ankoraŭ ne sciis, PS estas ja projekto de TEJO, sed tio laŭ mi tute ne videblas.) Kompreneble publike oni ja ne parolu pri la problemoj, ĉar tiam la homoj ekscios. Kion signifas tio, ke la lasta libro aperis en 2011? Ĉu tion, ke ĉio iras glate? Ĉu vi (TEJO-estraro) pensas, ke homoj estas vere tiom stultaj?

Do tiuj aferoj okazis en la pasintaj monatoj kaj mia laboro ne helpas mian entuziasmon. Mi ŝatas agi, kiam ni kune faras. Tio estas la plej bona parto de ĝi. La spirito de la grupo, la kunkreado. Rigardi de ekstere, kaj atendi kio okazos estas sinteno de unu el miaj tre bonaj amikoj. Mi serioze ne komprenas kial oni pensas, ke io ajn ŝanĝiĝos, se oni ne partoprenas helpi solvi la problemojn. Oni ne devas esti spertaj, ne ĉiuj devas kunordigi, oni simple devas voli helpi iomete. Tiam neniu devas labori multe, nenies bonintenco estas eluzita kaj misvojita. Mi scias, ke ekzemple pro mia kono de aferoj igas min fari/pripensi/rememori aferojn pli rapide. Sed oni povas tion lerni. Kaj ĉefe, se oni akceptas taskon, oni faru. Se oni malakceptas taskon, tiam ne faru kaj foriru, ne restu kaj konfuzu homojn pri via rolo. Ĉar supozeble vi nur aspektigas vin kiel grava persono, sed fakte vi plene malhelpas la laboron de la aliaj. Aŭ ne daŭre koleru kaj plendu pri aferoj kiuj okazis antaŭ 10 jaroj. Tio estas simple stulte. Kio okazis, okazis. Forgesu kaj vivu en la prezento. Faru aliel. Helpu nun! Aŭ finfine damne silentu! Neniu el tiuj du tipoj de homoj (estas fakte unu tipo, du variantoj) estas pli venena por la movado laŭ mi.

Ni reiru al la JES, ni vidas kiel fine estas preskaŭ 2/3-one la tasko de HEJ momente, unue helpo, poste pli, kaj pli. Aŭ kunordigado aŭ financoj estis la demando. Kiel kvazaŭ tio estus bela oferto por ni. Vere pretendema. Sed povas esti, ke pro la grandaj taskoj la poloj eĉ ne rimarkis, kion ili fakte petis de ni. Kaj ni povintus diri ne, sed ni ne faris. Pro la amikeco, pro la espero, ke aferoj ŝanĝiĝos en la movado, se ni helpas. Mi bedaŭras, ke mi momente ne vere vidas helpon de ene. La duono de la TEJO-estraro ne laboras, jes, mi rimarkas tion, ĉar eĉ ili mem skribis tion en la letero pri siaj propraj taskoj. Kiel tio estas rolmodela? Kiel tio inspiru homojn? La fiŝo ja malbonodoras pro sia kapo. Tiuj, kiuj ja laboras okupiĝas ĉefe pri eksteraj rilatoj, do ekstere de Esperantujo al la mondo. Ne gravas, ke iom post iom tute ne eblos kion oferti kion TEJO faras, ĉar tio estus fakte, kion la LS-oj faras.

Ah, pardonu! Mi forgesis la IJK-on! La plej grandan junularan renkontiĝon en la mondo dum la jaro! Fakte jam ne plu, kaj jam de longa tempo ne plu. Sed la aspekton oni ja devas havi, do tiu IJK, kiu jam de jaroj ne allogas multe da homoj pro ĝia vere disfalanta organizado en ĉiuj landoj. Ekzemple ĉu la IJK finfine okazis aŭ ne en Isrealo? Fakte en kiu urbo? Oni tiom foje ŝanĝis, ke mi ne plu scias. Sed, la IJK ja devas okazi. Ne gravas kiom da forto ĝi kostas de tiuj aktivuloj, kiuj lastmomente provas ion fari, kaj ankoraŭ laboras en la movado… IJK devus esti la pinto de la jaro, la honoro, sed nun ĝi estas nur pezo sur la movado. Plej bone videblas tio, ke tiuj okazigas ĝin, kiuj ankoraŭ iom povas fari ion en siaj landoj por Esperanto. La bankrota GEJ, kaj poste PEJ kun siaj estraranoj en TEJO. Tiu mensogo kostas multe, ĝi forprenas de tie, kie ankoraŭ estas iom da forto kaj postulas pli kaj pli de malpli kaj malpli da homoj. Terure, same, kiel en aĉa demokratio. Ne funkcias, kaj fakte tio ne plu estas demokratio. Tial aktivaj homoj kiel mi volas kabei. Aŭ, do en mia kazo eblas eble nur paŭzi, ĉar mi estas denaskulo. Sed tion nepre. Estas malfacile ne reagi kiam oni vidas, ke ĝi bezonatas kaj lasi, ke la aliaj (ne) faru la laboron. Sed do estu tiel. Laŭ mi IJK ankaŭ meritus paŭzon. Tio devus esti nur la ĉerizo sur la kuko. Sed se la kuko ne ekzistas, kial nepre voli meti la ĉerizon en la aeron? Ĝi ne restos tie, ĝi falos. Kaj tio estas la tragedio. Tiom aĉe kiom la movado de ene putras. La ideo de IJK vere malrapide mortigas la movadon. Bedaŭrinde. Por povi pensi pri solvoj kaj rehavi la enan fajron mi bezonas paŭzon.

Pritakso de projektoj, agadoj, renkontiĝoj… Movado?!

Etikedoj

biero, drongo festivalo, esperanto aranĝoj, estraro, hej, hungara esperanto junularo, ijk, ijs, internacia junulara kongreso, internacia junulara semajno, jer, jes, junulara esperanto semajno, kritiko, organizado, somero, tejo

Malgraŭ tio, ke mi tre filozofie-romantike skribis pri iu sociologia seminario en oktobro por la momento kiam mi vere povos pensi, pripensi kaj repensi pri la IJS, la realo estas tute alia afero. Ni petis la partoprenantojn plenigi demandaron pri la renkontiĝo kaj mi (ĉefe mi?) tre ekscitite atendis la respondojn. Mi aĉas pri kritikoj. Ne, ne tiom. Ironie, mi scias, mia blogo temas pri nenio alia, nur tio. Mi devis lerni dum jaroj kaj renkontiĝoj pluraj kion signifas kritiko, kiel reagi, kiel akcepti aŭ fakte, kelkfoje ne akcepti ĝin, ĉar ĝi simple ne estas vero, aŭ ĉar estas nur malĝentileco, envio aŭ iu alia stultaĵo.

Mi jam ankaŭ menciis tion, ke tiu ĉi organizado estis simple tute alia ol mia unua IJS en 2007, kiam mi estis nur 20 jara. Tiam ankaŭ la kritikoj estis multe pli aliaj, sed la historio de la rekotiĝo mem eĉ preskaŭ ne komparebla al tiu ĉi en 2013 krom tio, ke ambaŭ foje mi devis komenci la organizadon en januaro. Laŭ la respondoj:

–          Oni tre ŝatis, ke la ekskursoj estis elekteblaj, kaj estis en ordo iomete pagi por ili.

–          La lago estis kompreneble grandega sukceso… Ne tiom surprize en 40 gradoj ĉiu tage.

–          La manĝaĵo ne estis terura, la komentoj helpos nin transformi la menuon kaj pli bonigi la elekton.

–          Oni multe pli prefere elektas pli malluksan ejon (do ekzemple ĉi jare ne estis varma akvo pli ol 4 horojn tage) por havi malaltan kotizon de la renkontiĝo.

–          Ĝenerale vere ŝatis ambaŭ tagajn kaj noktajn programerojn, se io ne plaĉis, plej verŝajne simple ne partoprenis ilin.

–          Dum la vespera programoj, mia plej ŝatata la kviza vespero malvenkis, homoj ĝeniĝis, ke kelkaj partoprenantoj perdis la esencon, ke temis pri ludo kaj pro tio estis malpli ĝuenda la vespero. Ankaŭ iom tro da Hungario, do tro da hungar-rilataj demandoj mi pretigis. Mi pensas, ke sekvan fojon ni ne havos tiun vesperon aŭ serioze rekonsideros ĝin.

–          Amuze, plej bone la lasta nokto sukcesis, mia alia plej ŝatata vespero, sen la internacia vespero, kun la surprizoj, novaj elementoj kaj kun bela fino de la aranĝo.

Ni vidu kion la homoj komentis, krude, sen iu ajn ŝanĝo:

Tre bona impreso, precipe pri la programo, sed ankaŭ etoso, kaj mi rekomendos la aranĝon al miaj amikoj Dankegon, dankegon, dankegon!!! estis belege, mojosege!!! Bonega aranĝo! Mi esperas ke mi povos ĉeesti venontjare! Ŝaci, Ŝaci, Ŝaci…! Estis bonega renkontiĝo, ĉefe la etoso. La limigita tempo de varma akvo estis malbona. Ankaŭ la sinteno de la dommastroj estas grava kaj ili estis ĉarmaj, tio gravas ĉe la elekto de la loko. bonega organizado! mi ege ĝuis IJS-on mojosa somera renkontiĝo, dankon karaj 😉 La IJS estis vera meljŝtono; Stela dum jaroj kritikas aranĝojn, nun ŝi montris, kiel bone fari! Nekredeble, ke la organiza teamo parte ankoraŭ frekventas lernejon… la loko kaj programo estis ege belaj! dankon pro tiom belega semajno! Tre agrtabla ke eblas tendumi kaj mallukse, pageble loĝi. Se eblas, estu trinkejo farita de Esperantistoj. Brilaj ideoj kaj bona organizado de juna teamo – dankon!

Vi povas vidi, ke eĉ estis unu komento, kiu substrekas, ke mi jam kritikas de pluraj jaroj… Mi devas diri al vi, mi tute ŝokiĝis kiam evidentiĝis fakte kiom da homoj konas mian blogon. Mi sentas, ke mi devas denove substreki, ke mi uzas la blogon por krei diskuton, por pripensi por mi mem kiel indas, kiel oni povas, kiel oni prefere ne organizu E-renkontiĝon kaj la movadon. Kompreneble laŭ mia gusto kaj ideoj. Sed tamen, oni devas ie komenci aŭ en mia kazo daŭrigi.

La univeristato oficiale bezonis iun pruvon pri mia laboro, do mi devis skribi sufiĉe longan raporton pri la IJS. La interkonsento estis, ke junion mi rajtas uzi por la organizado kaj ĝi kalkuliĝos kiel projekto farita por la komunumo. Mi vere ne ŝatas skribi ĝenerale, do por mi tio estis sufiĉe lacige. Tamen, mi vidas multe da bonaj influoj al mia laboro. Mi ja devis pripensi kio okazis, kaj kial. Kio okazis pli bone ol planite, aliel aŭ fuŝe? Malgraŭ tio, ke mia skribmaniero estis tre usoneca por mi gravis la spertoj. Jes, usoneca por mi signifas, ke mi devis vere multe skribi pri mi mem kaj simple diri, kiom bone mi sukcesis, kaj kiom bone tio influis la laboron kaj vivon de aliaj homoj. Mi estas tro hontema por tiom da parolado pri mia laboro. Mi kutime faras aferojn kaj prefere aliaj juĝu, sed mi ĉefe ne volas eĉ klarigi kial/kiel mi faris/sukcesis kion. Do mia raporto estis sukcesa, mi ricevis “A” por ĝi. Kaj ankaŭ 6 kreditojn ĉe la universitato. Duobla bono farita per unu semajno.

Inter alie, kio okazas nun, ke estas fino de la IJS kaj homoj jam forgesis, ke ĝi okazis, nun ke estas aŭtuno? Kaj kiaj novaj projektoj estas? Multege da!

Ĉi semajnfine: Drongo festivalo en Amsterdamo! Lingvoj, lingvoj kaj Esperanto! Jes, mi scias, Esperanto ankaŭ estas lingvo.

Estas la Junulara Esperanto-Renkontiĝo! Ne nur printempe, sed ankaŭ aŭtune. Tio estas novaĵo! Do antaŭ la KKPS en Utrecht (Klaĉoj, ludoj kaj etoso: khm, tion mi jam legis ie pli frue…), okazos JER en Budapeŝto. Post la multe da malfruo de la hejmpaĝo, finfine ĝi akireblas. Ni havis problemon per la ejo, ĉar kiun ni origine volis kaj aspektis tre bona evidentiĝis, ke ni ne povus havi komunan programon en la ejo, ĉar ĝuste por tio ĝi ne taŭgis. Do la serĉado forprenis kelkajn semajnojn de la organizado. Bedaŭrinde. Tamen, ĝi okazos, kaj estos en Budapeŝto, kaj espereble multe da homoj povos veni kaj partopreni ĝin. Ni planas kunigi la aktivulojn de la najbaraj landoj por povi pli bone kunlabori kaj eventuale pridiskuti komunajn projektojn.

Mi partoprenos la nederlandan renkontiĝon ankaŭ, kaj poste BIERon en Ĉeĥio mi ne povas tre bedaŭrinde… Sed mi vidas, ke tiuj semajnfinetoj ĉiuj aspektas tre bone, kaj indos iomete vigliĝi en malvarma, venta kaj pluva aŭtuno.

La printempa JER estos pli grava por la hungaraj junuloj, ĉar ni planas pli profunde renovigi la movadon en Hungario, fari aferojn aliel ol antaŭe kaj por tio ni nepre bezonos ŝanĝi ankaŭ nian statuton mi pensas. Pri datoj mi ankoraŭ tute ne scias, planoj ekzistas kiel ĉiam.

Projekto numero 3: IJS 2014! Jes, denove la IJS. Estas bonege, ke ni jam semajnon post la fino de la antaŭa komencis paroli pri la 25-a Internacia Junulara Semajno de la Hungara Esperanto-Junularo. Ni devas fari ion grandan. Mi jam eĉ komencis kontakti antaŭajn organizantojn por kolekti ideojn kiel propre festi la grandan kaj longan historion de tiu ĉi tradicia semajno. Mi tute ekscitiĝas pensante pri tio, ke kiam ni serĉis lokojn por ĝi jam la malpacienco de la organizantoj montriĝis pri ne trovado tuj de la ĝusta loko. Kaj mi pensis: ah, nun, NUN vi maltrankviliĝas? Kio okazis en januaro? Tiam ni vere estis malfruaj kaj ĉio hastis, nun ni fakte komencis ĉion ĝuste tempe. Kvankam estas diraĵo: oni bezonas por la organizado nur ĝuste ne sufiĉe da tempo…

Do bone, ni vidos kiel tiu ne sufĉe da tempo funkcios por la 5-a JES, kies invitilo aperis en fb nur meze de septembro. Jam pasintjare la malfruo estis evidenta de la germana-pola teamo, kaj aspektas tiel, ke intertempe aŭ la rilatoj aŭ la kapabloj de la teamo ne pli boniĝis, ĉar laŭ mi invitado al la plej granda junulara renkontiĝo dum la nova jaro ne povas atendi ĝis aŭtuno. Oni devus varbo al ili dum la somero… aŭ eĉ dum printempo, kiel en la oraj tempoj de IS. Mi pensas, ke tio klare montras krizon. Mi ne scias kio okazas en tiu teamo. Ilia bonŝanco estas la monopolio de la loko kaj tempo en Eŭropo. Demandas mi: kio okazus, se venus iu alia entuziasma teamo kaj simple komencus varbi por la sama tavolo de la E-movado monatojn pli frue? Mi supozas, ke ili simple forsuĉus la partoprenantojn de la onta JES, kiuj simple pacience atendas la aperon de la aliĝilo… Mi pensas, ke ni jam vidis ion similan en la historio de E-renkontiĝoj plurfoje, ĉu ne? La demando restas la sama: kie ĝi estas? Ni almenaŭ scias, kie mem la renkontiĝo estos (en Szczawno Zdrój), sed preskaŭ fine de septembro ankoraŭ nenio pli… tio estas honto.

Same la la granda silento antaŭ, post kaj dum la IJK. Nova estraro? Jes. Pli ol 30-jara estrarano? Jes… restado de homoj, kiuj ne meritus esti en la estraro? Jes. Novuloj, kiuj espereble faros laboron kaj entuziasmos sufiĉe por fari ion? Jes. Kalendaro de TEJO? Jes. Ĉu estas bona ideo? Jes. Ĉu ĝi bone funkcias? Ne. La dato de IJS ekzemple estas nur la planita, sed sen konfirmo oni simple enmetis ĝin. Se estas de la TEJO, kial estas la UK en ĝi? La klare malplej junula renkontiĝo de Esperantujo… Do bone, se estos junualara programo dum la semajno tiam iom kompreneble, sed tamen. Oni povus bonege uzi la kalendaron por aliaj renkontiĝoj prefere, vere junulaj. Mi sentas tiel, ke iom haste ĝi aperis, sen propra elpensado. Nova aktivula trejnado? Jes. Ĉu estas iom da espero por io utila? Jes. Ni vidu kiel la (mal)nova estraro sukcesos.

Mi devas konfesi, ke post la somero mi tre ĝojas plene reesti en la E-movado. Estos eĉ pli por skribi, sed ĉar estas la lasta jaro de mia universitato, mi dubas, ke mi sukcesos ofte raporti de renkontiĝoj. Tamen mi provos fari almenaŭ raportetojn pri JER kaj KKPS en oktobro kaj novembro.

Belan aŭtunon al vi ĉiuj!