Staru sur la monteton!

Etikedoj

hej, hungara esperanto junularo, ijs, internacia junulara semajno, jer, jes, junulara esperanto semajno, junuloj, maljunuloj, spertoj, teamo

Revenante de JER mi tuj komencis labori. Mi ne plu estas en la estraro de HEJ, kaj ne plu kunordigas la IJS-on. Nun mi devus-povus iom ripozi. Kiam mi estis tre juna aktivulo en la IJS-teamo (15jara proksimume), mi cerbumadis kion mi sentos kaj kiajn pensojn mi havos kiam mi estos jam proksime al la 30-jara limo de junulara movado. Mi havis plenan respekton al la spertuloj en la teamo tiam.

Ne, mi ankoraŭ ne estas 30, eĉ ne 29. Nur 27, sed post kelkaj semajnoj jam 28, kaj tiuj demandoj venas pli frue laŭ mi, kiam oni jam vidas la ‘finon’. Kelkaj homoj firme decidas kiu renkontiĝo estos la lasta, kelkaj abrupte forlasas la movadon dirante nenion, kelkaj iĝas gepatroj kaj iom paŭzas, poste revenas, aŭ neniam paŭzas kaj kunportas la bebon, infanojn al la junuaraj renkontiĝoj. Kelkaj ne forlasas la junularan movadon kiam ili iĝas ĉ. 30 aŭ 40 jaraj.

Kial estas tiom malfacile scii, kiam oni finu? Laŭ mi parte tial, ĉar oni ne volas esti konsiderataj maljunaj, kiam oni fakte estas ankoraŭ junaj. 30 jara homo estas junulo. Due, kio atendas aktivulon post la junulara movado en la plej granda parto de la mondo? Nenio. Kiam oni estas 60 jaraj, jes, denove, estas tiuj kluboj, kie semajne unufoje aŭ monate vidas manplenon da aliaj maljunaj E-parolantoj. Sed se oni ne havas denaskulon, aŭ vivas en Germanio/Francio mi ne vidas vere bonajn renkontiĝojn, kiuj ne mortigus min per enuaj prelegoj.

Fakte ĉu oni entute finu? Aŭ simple restu? Ni vidas ekzemplon por ĉiu kategorio.

Do, kio okazis? Post la IJS pasintjare mi diris sufiĉe firme al la teamo, ke eble mi kunordigos unu lastan IJS-on en 2015, sed mi ne nepre farus tion, ĉar oni jam devas pripensi en la teamo, ke kiu transprenos la taskojn. Ankaŭ mi povus diri/sugesti, kiu faru tion post mi, sed tio estas volontulado, ne laborejo. Poste venis la tuta kunlabora mizero pri la JES, kaj tio vere plene fuŝis miajn planojn por la IJS. Mi ankoraŭ rapide(=malrapide) trovis ejon por la IJS, ni pretigis bazan retpaĝon kaj aliĝilon, sed mem la organizado ne okazis, ĉar niaj energioj forfluis en la direkto de la JES. Mi devas diri, ke mi tre ĝojas, ke ni komencis organizi tiom frue ambaŭ renkontiĝojn, ĉar la daŭro de la organizado estas multe-multe pli longa, ol mi originale pensis. Tutnormale, ni neniam laboris kune, ni ne konas vere bone unu la alian en la tutinternacia teamo, ni ne scias kiel la aliaj laboras kaj kiaj prioritatoj estas. Dum la JER ni tre bone sukcesis priparoli multajn aferojn kaj nun la JES jam havas teamon en mia kapo. Pri tio mi tre ĝojas.

Tamen, estas fino de epoko por mi. Kaj nun mi rezumas. Mi skribas manlibron por la HEJ-aktivuloj. Kaj pripensante, strukturante ĝin mi iĝas pli kaj pli kolera: la IJS ekzistas de 28 jaroj, la JER de eĉ pli! Kiel tio povas esti, ke la antaŭaj aktivuloj ne pensis pri tio, ke oni devus rezumi la konon pri la renkontiĝoj, propre arĥivi kaj centrigi la informojn? Ne nur parte, ne nur kelkajn temojn, sed profunde, de la bazoj pri la jarĉefkunvenoj, financoj, kotizoj, kutimoj kaj plenaj strukturoj. Kial neniu pensas pri tio, ke antaŭ foriri oni devas arigi la konon? Ni scias ekde Foucault, ke kono estas forto, potenco. Rigardante tiun tre bazan pensmanieron mi povas pensi pri kelkaj aferoj: aŭ oni volas teni tiun konon por si mem intence, ke oni dependu de tiu persono (kiu havas ĝin rilate al io ajn en la E-movado en Hungario), aŭ oni ne havas sufiĉe da kono (tio neniam estas vero, se oni nur unufoje faras gufujon dum renkontiĝo aŭ gvidas kurseton jam oni havas spertojn por komenci skribi ion), aŭ oni tute pigras transdoni, aŭ oni pensas, ke tio ne tiom gravas, ke oni jam tamen scias tiujn aferojn, estas evidentaj, ne bezonatas pli da klarigo. Pluraj homoj forlasis la movadon pro ofendiĝo, pro laciĝo, ne pro propra volo, nek tio helpas la aferon.

La nuna stato de la movado montras, ke la kono perdiĝas. Mi povas vidi arĥivojn ekde 2010 (elektronike) pli malpli, kaj provas nun ĉion kunigi kaj havi en unu loko. Feliĉe mi ne povis forveturi iom ripozi en Londono ĉi semajne, do havas aldonan 3 tagojn libere labori pri tiu grandega projekto.

La demando revenadas: kial neniu faris tion antaŭ mi? Plene de konscio, ke mi ne volas lasi tiujn vere talentajn junulojn sen ajna transdono de informoj (ili mem multegon scias, nur dise-mise), kaj volas fari kiel eble plej bonan laboron, mi konkludas, ke tio estas la bazo de la problemo. Ke ni, spertuloj, kiuj havas proksimume 15-20 jaran junularan movadan memoron en la kapo povintus jam antaŭ longe fari tion. Teĥnologio nun helpas, sed ne nepre bezonatas. Oni plendas pri la malapero de grandaj generacioj de organizantoj en Germanio, Francio, Italio (kaj Hungario) sen pensi pri tio, ke oni havas respondecon ne nur dum la organizado, sed ankaŭ poste. Mi ne diras ĉefe poste, ĉar tio ne veras. Sed damne, laŭ miaj standardoj oni ne rajtus simple foriri kaj neniam rerigardi. Se oni konas la recepton por sukceso bv. tiam transdoni tion. Iel ajn. Sed faru. Ne poste venu kaj riproĉu: en mia tempo…

Kaj nun, ke mi vere pensas pri tio, kaj rememoras homojn, kiuj gravis(?) en la junulara movado (ne nur en Hungario!), do, plej multaj volis, ke ili manku, kvankam la afero de organizado kaj etoso estas ne tiom malfacila kiom mistera oni provas igi en la imago de homoj. Jes, bezonatas homoj kun karismo, bezonatas tiuj, kiuj faras la etoson, etoso ne iĝas de si mem, mi jam skribis pri tio. Tamen, multo dependas de alio. Pli ol la duono estas la laboro antaŭe. Kaj se oni malspertas, jes, simple oni sekvu liston. Recepton, kiu funkcias. Imporvizado funkcias nur se oni havas jam la bazojn de la renkontiĝo kaj sperton(!). Oni ne povas 90%-e, aŭ eĉ 50%-e improvizi kaj plene kalkuli je karismuloj. Ĉefe, ke bezonatas nur unu, ĉar du karismuloj ne vere funkcias en unu malgranda renkontiĝo. Tiu persono povus (se bezonintus) kun ĉiu karismo de la mondo balanci plene fuŝitan sonsistemon, financon kaj bushoraron de unu renkontiĝo sole? Mi dubas.

Bone, mi iom foriris de la temo de la teamo. Kial mi nostaligas kaj malĝojas? Do, ĉar mi neniam vere estis parto de la teamo de la hungaroj. Mi ĉiam sciis tion, sed nun, ke la aferoj iom post iom finiĝas por mi, tion eble mi povas nun jam plensobre (kun glaso da vino en unu mano) deklari. Komence, mi estis tro juna en la teamo. Ĉiu estis almenaŭ 5 jarojn pli aĝa ol mi. Kaj malgraŭ tio, ke mi konas plurajn denaskulojn samâgajn (aŭ nur iomete pli junajn ol mi en Hungario), ili neniam aliĝis al la organizantoj samtempe kiel mi. Ne scias kial, sed ne. Do mi ne havis samaĝulojn. Poste mi kunordigis la IJS-on (2007), kaj tie venis la glacia duŝo. Evidentiĝis, ke tiuj, kiuj povintus helpi min kaj tiuj, kiujn mi fidis, ne kapablis bone toleri, ke mi ne plene fiaskas kiel organizanto kaj bezonas helpon nur se petas. Ne nepre volis ricevi bonintencajn ofertojn kaj helpon. Do, ili simple decidis fuŝi tutan renkontiĝon pro envio. (Ne sukcesis.) La malfortaj ne kontraŭstaris, kaj mi restis staranta kun 3 homoj fine. Ataki min kiam samjare mia patrino batalis kanceron kaj finfaris ĥemoterapion estis unu el la plej fiaj aferoj, kiu povis okazi al mi en mia vivo. Tiu traŭmo daŭre restas kun mi. Kaj mi ne vere volas pardoni tiun agadon. Mi nun jam komprenas kial okazis, ke ne estis mia kulpo, sed tio estas vera rememorigilo por la futuro. Ne surprize mi ne volis resti/ne restis en la movado poste. Mi tamen revenis helpi en la IJK en Sabatejo en 2008. Sed kial? Kiom stulta mi povis esti? La sama afero okazis al mi. Mi simple esperis, kaj la samaj homoj perfidis min. Poste mi translokiĝis al Anglio, provis rehelpi en 2010 por la IJS, sed la juna-nova teamo ankoraŭ ne batalis por mi. Tio ne estis tiom surprize, sed mi prefere ne restis. 2007 kaj 2008 ankoraŭ tro vive estis en miaj pensoj.

Post kelkjara forestado venis kaj foriris multe da homoj, kiujn mi ne ek/konis. Kaj poste kiam mi jam sentis, ke sufiĉe da tempo pasis, tiam revenis al la HEJ-teamo. Sed eĉ post 14 jaroj mi diras, ke mi ne vere estis parto de la teamo. Se mi estis tro juna, pro tio, se mi devis kunlabori kun memdeklaritaj gravuloj do, pro tio, poste paŭzo kaj foresto kaj fine, jes, en teamo, sed eksterlande kaj nun mi estis maljuna ero de la aktivuloj. Do la tuta esenco de la afero por mi forestis la tutan tempon. La teamo. Le etoso de teamo, aparteni al ĝi. Mi ŝatas labori en teamo. Esti kune, pensi kune, fari kune. Persone. Ne rete, ne skajpe, retletere, telefone, mesaĝe. Persone, babilante, ridante, kunpensante, frenezajn ideojn ĵetante en la diskutojn. Tio estas la vera bobelo de la movado por mi. Kaj tio mankis la tutan tempon dum mi aktivis. Tial mi ne vere povis ekaktiviĝi en JEB, kiam mi vivis en Anglio, nek en Nederlando. Nenio komparis al la sperto kaj entuziasmo, kreivo en Hungario. Mi ne volis komenci ion vidante, ke mi ne restos sufiĉe longe por helpi. Bedaŭrinde. Kion ni havas nun en HEJ, tio estas vere forta, kaj kiel mi jam menciis tion antaŭ kelkaj monatoj: mi ne lasos iun ajn fuŝi tiun teamspiriton.

Talentaj, junaj, entuziasmaj, saĝaj, kun eĉ pli novaj ideoj kaj vera kompreno kiel fari la aferojn, la volo lerni kaj vidi kian profundan valoron Esperanto kaj ĝia movado havas. Do ĝuste pro tio kiam mi ricevis tre ĉarman leteron kun la metaforo, ke mi staru sur la monteton kaj gvidu la teamon denove, mi prefere demandis: kial ne vi faru tion? Vi staru sur la monteton! Kaj ili faris. Finfine estas ne nur mi. Ni staras kune.

Kabei? Aŭ nur paŭzi?

Etikedoj

esperanto renkontiĝoj, gej, hej, iej, ijk, ijs, internacia junulara semajno, jer, jes, junulara esperanto semajno, movado, organizado, pasporta servo, pej, ps, renkontiĝoj

Se mi dek foje ne komencis skribi tiun ĉi blogeron eĉ ne unufoje tiam. Estas tiom granda tempomanko inter mezo de novembro kaj nun, jam fino de februaro, ke mi eĉ ne scias kiel koncize priskribi kio okazis. Ĉar ĉio ligiĝas al ĉio. Ne estas apartaj projektoj sendepende de la movado. Mi pensis multe kiel kunligi la perlojn al ĉeno por montri kiel ni estas en la mezo de ĉio, kiel HEJ, IJS, JER, JES, IJK, PEJ, GEJ, IEJ kaj PS kunligiĝas multe pli influante la laboron de ĉiuj kiom oni originale pensus kaj kiel tio eventuale malrapidigas kaj mortigas la laboron, la fluon de informoj en la junulara E-movado.

Tio estas unu afero, ke en mia persona vivo post la kampanjo de la balotoj en oktobro, ni komencis la longegan procezon de la eventuala kunlaboro pri la JES kaj en decembro mi subite ricevis laboron en Bruselo, do devis denove translokiĝi al alia lando. La alia okazaĵo estis la veraj malfacilaĵoj trovi ejon por la IJS. Tio daŭris tro longe (ni trovis la ejon meze de decembro). Fakte la mezo de decembro tute taŭgas rilate al la aliĝilo kaj varbado, sed mem la procezo trovi la ejon estis vere mortlaciga. Tri kialoj estis por tio: parte ni volis helpi la publikon de la renkontiĝo kaj nepre trovi ejon en okcidenta Hungario. Tio estas vere multe pli kosta ol en aliaj partoj de Hungario, maltaŭgaj ejoj abundas kaj montriĝas, ke ne hazarde ekde 11 jaroj ne estis IJS en tiom okcidenta parto de Hungario. Poste pro la negocado kun JES ĉiuj niaj energioj malaperis. La hezitado de la germanoj, la daŭra tempopetado de la poloj post kiam ili donis striktajn limdatojn al ni (kiujn ni ĉiuj respektis) kaj fine, sed samgrave la malaktiveco de tiu parto de la hungara teamo kiu promesis helpi/okazigi IJS-on, sed ne faris. Kaj malgraŭ tio, ke mi plurfoje petis mi ne ricevis uzeblan helpon. Tiuj aferoj mense estas treege lacigaj por mi. Estas limo, kiam mi ne plu povas labori por Esperanto.

Do ni vidu la ligojn kaj la finan kialon por la problemoj laŭ mia vidpunkto. La IJK en 2015 estos en Germanio (organizata de GEJ kaj IEJ – serioze la germanoj organizas kune kun la italoj? Ĉu tio estas pro la itala estrarano de TEJO? Tute en ordo, mi simple ne vidas konekton inter la du organizstiloj, same kiel mi ne vidis inter la germanoj kaj la poloj); la IJK en 2016 estos en Pollando. Tiuj du IJK-oj forprenas multege da energio kaj restas la JES 2015-2016 meze, tutsole, sen organizantoj, ĉar la germanoj estos mortlacaj post la IJK, kaj kiam ili devus antaŭprepari la renkontiĝon estos plejege okupataj per la monda kongreso. La poloj kiam devus plej multe labori por la IJK estus plej okupataj de JES kaj poste lacaj pro la renkontiĝo, la tempo pasas, la IJK pli rapide ol pensite alvenas.

Do la solvo estis peti helpon de ni, la hungaroj. Post 3×2 jara periodo, ni vidu kio okazas, sed povus esti eventuale en Hungario la renkontiĝo. En mia lasta skribaĵo ni estis antaŭ la ĈAR-renkontiĝo. Kaj por ni ĉiuj triope, kiuj reprezentis la hungarojn estis evidente, ke ni vere ne devus akcepti kunorganizi la JES, ĉefe, ke klare ne estas dediĉitaj homoj al la projekto krom unu. La aliaj partoprenis la renkontiĝon, sed ĉefe estas en la IJK-teamo aŭ tamen ne interesiĝis pri helpi. Tiu unusola homo poste iĝis la ĝenerala sekretario de TEJO , do ricevis eĉ pli da laboro de alia Esperanta organizo krom esti la estrarano de PEJ. (Noto surflanka: kiel tio povas esti, ke eĉ du estraranoj de TEJO estas ankaŭ estaranoj de PEJ? Ĉu tio ne igos TEJO-n transformiĝi al PEJO? Kial ne doni alian nomon al TEJO kun tria polo ankaŭ en la kontrala komisiono pri la elektado de nova estraro? Laŭ la influoj, tiel ankaŭ ne estas surprizo, ke TEJO-IJK konkursojn tiom grandnombre gajnas poloj.) Nun aspektas tiel, kvazaŭ mi malŝategus la polojn kaj kolerus kontraŭ ili. Tute ne, mi tre ŝatas ilin kaj mi pensas, ke tiuj aferoj estas rezulto de kelkaj malbonaj decidoj unu post la alia.

Do, la tamen pozitiva/akcepta reago de la hungaroj, kiuj volonte partoprenas la teamon de JES volis unufoje organizi renkontiĝon en Hungario. Ĉar tio ja estas speciala afero. Alie, tio ankaŭ gravas, ke oni ne volas perdi tradicion de granda E-renkontiĝo en la junulara movado. Sed la kunlaboro malrapide funkcias. Kaj tio ne estas la kulpo de la hungara flanko. Mi volis, ke ni pretu per baza hejmpaĝo kaj la aliĝilo por la JES, por montri, ke la laboro okazis multe pli frue ol por la lasta JES. La retpaĝo pretis, la aliĝilo ne, ĉar ni ankoraŭ ne findecidis pri la kotizoj. Ni progresas, sed malrapide. (Laŭplane ni povintus iom paŭzi en la laboro januare kaj reparoli februare pri la programoj antaŭ la JER, kiam ni havos kunsidon pri la strukturo de la tutsemajna programo. Kiel ni iris al ĈAR, nun poloj kaj aliaj naciuloj de la teamo venos al JER (dankegon Saci, ke mi nenion organizas!).) Sed tion ni ne povis fari, la plano ne funkciis, ĉar la buĝeto daŭre ne estas findecidita.

Intertempe pro tio ni ne tre evoluis nian propran aranĝon, IJS-on. Tial mi diras tiel, ĉar dum pluraj atentigoj kaj antaŭkritikoj venas, ke oni timas, ke la JES estos tro-IJS-eca, ni mem ne povas okupiĝi pri la IJS mem, kaj tiuj, kiuj devus pleje inlfui la programon de JES ne montris tro grandan aktivecon rilate al tio. Kompreneble tio ŝanĝiĝos en marto, sed ĝis tiam ideoj jam povus veni, aldoniĝi al la excel-organiza programo, kie ĝis nun estas neniu propono. Tiu skemo de la programo atendas la ideojn ekde la 29-a de novembro. Kompreneble tio ĉio zorgigas min, sed ĉefe malĝojigas. Mia reago ne kolero estas, se oni promesas ion, sed poste ne faras, nur simpla malĝojo.

Mia propra teamo la hungaroj laŭ mia sento iom perfidis la fakton, ke se mi petas, sed poste oni sendas reagon – nur ke oni ne havas tempon – tute ne ofertante kiam fakte havos duonhoron por okupiĝi pri aferoj, tiam mi faros la aferojn, ĉar post iom da tempo ili ne plu povas atendi. Nenio okazas de si mem. Se oni laboras, tio videblas, se oni ne laboras, tio ankaŭ videblas. Tio estas nenio. Nenion en Esperantujo oni ankaŭ tre bone kapablas klarigi, ke tamen estas io. Vidante ekzemple la kazon de Pasporta Servo, estas homoj kiuj promesas la retpaĝon, promesas la ĝisdatigon kaj informojn, kaj estas iu, kiu fakte faras. Kiu estas pleje atakata? Tiu, kiu volas, ke oni simple lasu lin labori. Jes, tiu, kiu laboras pleje povas montri rezultojn. Tion eblas kritiki. Tamen, nun kiam vera libro en 2015 post 2011, do 4 jaroj(!) povus aperi, oni ne volas plenigi malmultajn, vere bazajn petojn por helpi la laboron. Oni trovas kialojn, parolas pri aliaj aferoj… Kiu demisiis ne malaperas de la tasko. Kion signifas tiam demisii, se ne forfikiĝon de la laboro? Kial oni ne akceptas la respondecon malaperigi tiun homon kaj daŭre engaĝiĝas en pli kaj pli da dramo? Kiel tio povas esti, ke nun kun programoj, komputiloj, teknologio estus multe pli facile aperigi ĝisdatigitan libron antaŭ la somero (homoj vojaĝas ĉefe tiam, sed ne nur – fakte povus pleje uzi la PS-on), sed neniu kuraĝas diri: faru la laboron tiu, kiu fakte laboras kaj donas la promesitajn rezultojn? Kial?! Pri la mono jam mi eĉ ne volas paroli. Indus, sed tio estas vere surflanka afero kompare al la grandegaj problemoj ene de TEJO kaj la PS-teamo. (Ĉar se vi ankoraŭ ne sciis, PS estas ja projekto de TEJO, sed tio laŭ mi tute ne videblas.) Kompreneble publike oni ja ne parolu pri la problemoj, ĉar tiam la homoj ekscios. Kion signifas tio, ke la lasta libro aperis en 2011? Ĉu tion, ke ĉio iras glate? Ĉu vi (TEJO-estraro) pensas, ke homoj estas vere tiom stultaj?

Do tiuj aferoj okazis en la pasintaj monatoj kaj mia laboro ne helpas mian entuziasmon. Mi ŝatas agi, kiam ni kune faras. Tio estas la plej bona parto de ĝi. La spirito de la grupo, la kunkreado. Rigardi de ekstere, kaj atendi kio okazos estas sinteno de unu el miaj tre bonaj amikoj. Mi serioze ne komprenas kial oni pensas, ke io ajn ŝanĝiĝos, se oni ne partoprenas helpi solvi la problemojn. Oni ne devas esti spertaj, ne ĉiuj devas kunordigi, oni simple devas voli helpi iomete. Tiam neniu devas labori multe, nenies bonintenco estas eluzita kaj misvojita. Mi scias, ke ekzemple pro mia kono de aferoj igas min fari/pripensi/rememori aferojn pli rapide. Sed oni povas tion lerni. Kaj ĉefe, se oni akceptas taskon, oni faru. Se oni malakceptas taskon, tiam ne faru kaj foriru, ne restu kaj konfuzu homojn pri via rolo. Ĉar supozeble vi nur aspektigas vin kiel grava persono, sed fakte vi plene malhelpas la laboron de la aliaj. Aŭ ne daŭre koleru kaj plendu pri aferoj kiuj okazis antaŭ 10 jaroj. Tio estas simple stulte. Kio okazis, okazis. Forgesu kaj vivu en la prezento. Faru aliel. Helpu nun! Aŭ finfine damne silentu! Neniu el tiuj du tipoj de homoj (estas fakte unu tipo, du variantoj) estas pli venena por la movado laŭ mi.

Ni reiru al la JES, ni vidas kiel fine estas preskaŭ 2/3-one la tasko de HEJ momente, unue helpo, poste pli, kaj pli. Aŭ kunordigado aŭ financoj estis la demando. Kiel kvazaŭ tio estus bela oferto por ni. Vere pretendema. Sed povas esti, ke pro la grandaj taskoj la poloj eĉ ne rimarkis, kion ili fakte petis de ni. Kaj ni povintus diri ne, sed ni ne faris. Pro la amikeco, pro la espero, ke aferoj ŝanĝiĝos en la movado, se ni helpas. Mi bedaŭras, ke mi momente ne vere vidas helpon de ene. La duono de la TEJO-estraro ne laboras, jes, mi rimarkas tion, ĉar eĉ ili mem skribis tion en la letero pri siaj propraj taskoj. Kiel tio estas rolmodela? Kiel tio inspiru homojn? La fiŝo ja malbonodoras pro sia kapo. Tiuj, kiuj ja laboras okupiĝas ĉefe pri eksteraj rilatoj, do ekstere de Esperantujo al la mondo. Ne gravas, ke iom post iom tute ne eblos kion oferti kion TEJO faras, ĉar tio estus fakte, kion la LS-oj faras.

Ah, pardonu! Mi forgesis la IJK-on! La plej grandan junularan renkontiĝon en la mondo dum la jaro! Fakte jam ne plu, kaj jam de longa tempo ne plu. Sed la aspekton oni ja devas havi, do tiu IJK, kiu jam de jaroj ne allogas multe da homoj pro ĝia vere disfalanta organizado en ĉiuj landoj. Ekzemple ĉu la IJK finfine okazis aŭ ne en Isrealo? Fakte en kiu urbo? Oni tiom foje ŝanĝis, ke mi ne plu scias. Sed, la IJK ja devas okazi. Ne gravas kiom da forto ĝi kostas de tiuj aktivuloj, kiuj lastmomente provas ion fari, kaj ankoraŭ laboras en la movado… IJK devus esti la pinto de la jaro, la honoro, sed nun ĝi estas nur pezo sur la movado. Plej bone videblas tio, ke tiuj okazigas ĝin, kiuj ankoraŭ iom povas fari ion en siaj landoj por Esperanto. La bankrota GEJ, kaj poste PEJ kun siaj estraranoj en TEJO. Tiu mensogo kostas multe, ĝi forprenas de tie, kie ankoraŭ estas iom da forto kaj postulas pli kaj pli de malpli kaj malpli da homoj. Terure, same, kiel en aĉa demokratio. Ne funkcias, kaj fakte tio ne plu estas demokratio. Tial aktivaj homoj kiel mi volas kabei. Aŭ, do en mia kazo eblas eble nur paŭzi, ĉar mi estas denaskulo. Sed tion nepre. Estas malfacile ne reagi kiam oni vidas, ke ĝi bezonatas kaj lasi, ke la aliaj (ne) faru la laboron. Sed do estu tiel. Laŭ mi IJK ankaŭ meritus paŭzon. Tio devus esti nur la ĉerizo sur la kuko. Sed se la kuko ne ekzistas, kial nepre voli meti la ĉerizon en la aeron? Ĝi ne restos tie, ĝi falos. Kaj tio estas la tragedio. Tiom aĉe kiom la movado de ene putras. La ideo de IJK vere malrapide mortigas la movadon. Bedaŭrinde. Por povi pensi pri solvoj kaj rehavi la enan fajron mi bezonas paŭzon.

Teamoj, teamanoj – kiam simple ne sufiĉas la aktivuloj

Etikedoj

as, esperanto aranĝo, esperanto renkontiĝo, esperanto renkontiĝoj, gej, germanio, hea, hej, hungara esperanto junularo, hungario, ijs, internacia junulara semajno, is, jes, junulara esperanto semajno, kongreso, maljunuloj, pej, pollando, teamo

Ekde kiam mi reaktiviĝis en la Esperanto movado fine de januaro, 2013 granda parto de la laboro estas organizado de renkontiĝoj. Tio kompreneble signifas, ke bezonatas ankaŭ teamo, ne nur kunordiganto.

Intertempe jam estas la fino de 2014 kaj nia teamo kompare al la somero de 2013, kiam ni organizis IJS-on en Tiszafüred, do, la teamo ŝanĝiĝis. Tio estas natura afero, ke homoj venas, foriras, ni povus pensi. Tio parte estas vero, tamen ni konas teamojn, kiuj dum pluraj jaroj kune organizas sen granda ŝanĝo en ĝia kerno.

Tio ne okazis ĉe ni, kaj la kerno estas eta momente. Kial tio okazas, ke post sukcesa renkontiĝo kaj granda teamo malpli ol duono ne plu aktivas post la somero? La respondo estas tre simpla: la vivo kaj eblecoj rezultas tion. Pluraj teamanoj estas studentoj, kiuj tre seriozas pri ambaŭ la universitato kaj mezlernejaj studoj. Pluraj ĝis nun enorme lernis por esti akceptita al la universitatoj, kiujn ili volis, kaj nun, ke ili studas ekzakte kie ili volas, do, nun la universitato estas la defio por ili. Komenci, alkutimiĝi, daŭrigi la studadon alie, en nova loko, estas malfacile.

Kelkaj, kiuj ĝis la somero studis poste bezonis trovi laboron. Kaj vi ĉiuj scias, ke plej facile estas Esperantumi dum la studjaroj pro la ferioj, sed tio jam estas nur bela memoro kiam vi bezonas negoci libertempon. Ĉiam estas iu, kiu laciĝas post la organizado tiom, ke prefere ne volas daŭrigi, ĉar la organizado kaj movadumado ne ĉiam alportas nur plezuron kaj ja estas multe por fari sen fakte ĝui la renkontiĝon mem. Ĉe ni estas ankaŭ la demando aŭ dilemo de la aĝo. Unu membro de la teamo iĝis 30 jara, do post la elektado de la nova estraro ni havos je unu malpli por la organizado de la IJS. Ankaŭ pri HEJ oni pensas, ke la organizo estas kontraŭ „super 30”, sed tio ne estas vero. Ni simple ne ŝanĝis la statuton por permesi havi pli aĝajn estraranojn, ĉar tio estintus pro unu homo, ne pro la ideo, ke ni ĝenerale volas tion. Estas tre facile esti atakata pro tio, anstataŭ pripensi, kial la junuloj devas servi kiel organizantoj ĉie. Tio estas unu el la plej oftaj kritikoj, kiujn ni ricevas. Oni kompreneble povas helpi la junulojn super 30 ankaŭ, sed se vi ne akceptas, ke eble viaj proponoj ne plaĉos al la homoj kiuj estas ja parto de la celgrupo, tiam prefere ofendiĝu hejme, en la soleco de via loĝejo kaj ne lacigu la junulojn per tio.

Dum la balo de la 25-a IJS ni invitis la antaŭajn organizantojn de tiu ĉi aranĝo, kaj tio rezultis, ke ni “rehavas” malnovan organizanton, kiu volonte revenis labori kun ni. Do rezume: ni havis 4 lernantojn, 4 universitatanojn, 2 homojn jam kun laboro. Nun ni havas 1 lernanton, 3 komencajn universitatanojn (unu eksterlande), 4 laborantojn (1 tre malproksime de Budapeŝto, do pri daŭra laboro sabate, ne eblas persone organizi, unu super 30) kaj unu senlaborulon. Tiu lasta estas mi.

Mi havas multe da laboro, nur ne ricevas monon por ĝi. Tio estas mia persona problemo, kaj ĝuste pro la laboro de tiuj, kiuj ja havas propran laborejon ne plu havas tempon agi en la E-mondo, aŭ eventuale maljunas por tio. Tiel ni nun havas 4 dediĉitajn homojn por ĉiuj projektoj kaj la aliaj eble helpas, sed oni ne rajtas kulpigi ilin, se ne plu volas aŭ simple ne povas. Ni ĝoju, ke ni havas entute 4 aktivulojn, kiuj faras multe da laboro, do t.e. tri krom mi.

Kial mi matematikumas tiom? Tial, ĉar kiam estas projektoj, kaj naskiĝas ideoj pri kunlaborado ni bezonas scii kiom da homoj povos sindediĉi por ili. La afero estas tre aktuala por HEJ. Ni estis en tri projektoj kaj ni bezonis vidi kiel ni povos partopreni ilin. Unue mi skribos pri la du fiaskoj, kaj poste pri io, kion ni eble povos realigi. Unu estintus inter la 4 mez-eŭropaj landoj por fari junularan renkontiĝeton, semajnfinan, nur por komencantoj en Esperantujo. Tiu afero ne okazis malgraŭ provoj. Unue: nur reprezentatoj de du landoj aliĝis al la afero fakte farante aŭ priparolante ion, la aliaj du nur promesis helpon aŭ simple ne respondis al retleteroj, skajp-invitoj. La poloj insistis komenci la projekton jam printempe pro la limdato de la konkursoj por povi gajni monon de Viŝegrada fonduso, malgraŭ tio, ke la hungaroj diris, ke ili ne havos tempon ĝis junio. Mi persone ne povis kontroli la tekston kaj la bezonatajn aferojn por la konkurso, simple tute ne povis helpi ĉar miaj finaj ekzamenoj kaj la limdato de mia tezo estis ekzakte tiu tempe. Ni kompreneble ne gajnis, la sendita afero estis malbonkvalita, kaj estis priparolita poste dum la IJS, sed ni decidis ne plu labori pri tio, ĉar sen aktivuloj el ĉiuj landoj, sen mono, sen kono ankoraŭ ne eblas realigi tion.

Due, dum la tuta jaro mi ricevas leterojn kaj kritikojn, ke la junuloj ne volas kunlabori kun la plenkreskuloj pri la E-movado en Hungario. Tio signifas, ke ili volas, ke ni organizu aferojn por ili, aŭ ili volas helpi nian laboron per konsiloj, kiuj ne estas uzeblaj pro tio, ke ili tute ne scias kion bezonas IJS organizado, aŭ junulara renkontiĝo tutĝenerale. Mi pensis, ke estus bone organizi ion kune, do proponis la fortojn por la printempa JER transformi al Hungara Kongreso kaj havi komunan temon, diskutrondojn kiel envolvi komencantojn, junulojn al la E-projektoj, renkontiĝoj. La problemo estas, ke ni volis komenci la laboron kun HEA, kaj havis unu babiladon kune, sed ĝi konsistas nur el 2 personoj, kiuj eventuale laboras por la organizo. Ne pli. La estraro ne laboras krom tiuj 2 homoj. 1 kiu havas sperton pri la junuloj, la movado, organizado, kaj 1 alia, kiu fakte eĉ preskaŭ ne parolas Esperanton kaj ne vere komprenas la movadan parton, nur la teĥnikajn aferojn pri la mona parto de la asocio. Tre grava tasko, tamen ne sufiĉas por la organizado. Do tiu, kiu ne komprenas, kiom profunde la E-movado en Hungario bezonus E-Kongreson decidis pri ne okazigado pro monaj kialoj antaŭ provi trovi solvon kune kun HEJ pripensante alian lokon, provante aliajn lokojn. Tutdomaĝe. Do bone, ni prefere ne engaĝiĝu kaj lasu la projekton por aŭtuno 2015, eble prefere kunlaborante kun aliaj organizoj, ekzemple ILEI aŭ iu alia, mi ne scias momente. Tamen tempo kaj energio denove perdita por nenio.

Kaj nun ni alvenas al la granda fiŝpeco de mia rakonto: JES. Jes, la fama Junulara Esperanto-Semajno. Tiu renkontiĝo al kiu mi plurajn artikolojn dediĉis. Kie mi komencu? Do, eble unue per la bazoj. JES, organizita de PEJ kaj GEJ, do la polaj kaj germanaj junuloj kune alvenos al sia 7-a jaro de sia rilato en 2015. La IJK en 2015 estos en Germanio, la IJK en 2016 estos en Pollando. Kiu okazigu do ĝin? Ĉu estas sufiĉe da gejunuloj en ambaŭ landoj por fari inter tiuj du grandegaj aranĝoj la silvestran renkontiĝon de Eŭropo? La organizantoj de la antaŭaj jaroj pensis, ke ne, tio ne eblas, do petis HEJ helpi pri ĝi ankoraŭ fruprintempe ĉi jare. Poste PEJ kunsidis, kaj ni ricevis retleteron tuj antaŭ la IJS (2 tagojn antaŭ la komenco) repripensi la kunlaboron, ni diru, malĝentile, sciante, ke ni estas tutokupataj per la organizado de nia propra evento. Do, ni interkonsentis pri la komenco de oktobro. En septembro HEJ kunsidis kaj ekparolis pri tio, kiu povus partopreni en la organizado kaj kiu respondecus pri kio, kiajn kondiĉojn ni havas, kaj kion ni povas oferti. Eventuale la renkontiĝo estus en Hungario kaj pri la lokaj aferoj kaj ekskursoj ni povus helpi, sen la financoj aŭ kunordigado por ne „forpreni” la eventon, sed plene subteni la tutan teamon. Ni fervore komencis serĉi lokojn, kaj trovis du, kiuj sufiĉe bonas por la organizado, ne tro malproksime de Budapeŝto kaj atendis la skajpan kunsidon preta por la laboro.

Kio okazis? La dua frazo de la germanoj estis, ke ili ne volas JES en Hungario. Tio ne estis la interkonsento de GEJ kaj PEJ. Se ni restas ĉe la formaleco de la afero, ni povas vidi, ke ne ekzistas renovigita kontrakto jam de pluraj jaroj, do fakte tio ne gravus. Pli gravas, ke la germanoj daŭre havas la premon de ekstere por okazigi renkontiĝon, kiel IS en la pasinteco. Ĉiuj nunaj aktivuloj en GEJ estas tie de malpli ol 2 jaroj, do ili ne scias kian taskon ili devus plenumi, ĝuste pro la malsperteco kaj la fiereco pri la pasinteco. Do, ili decidis tiel pro multaj kialoj, bone. Fine ili konsentas ne organizi ion ajn paralele al eventuala hungara JES, por ne fari konkurencon, sed preskaŭ plene rifuzas helpi ajne. Intertempe evidentiĝis, ke la antaŭe tutstabila GEJ bankrotiĝis, sed tion ili forgesis mencii al ni. Do, tial tute neis fari la financojn por hungara evento kvazaŭ ili ne povus fidi la hungarojn, sed ne temis pri tio. Ke ili mem povus okazigi la renkontiĝon, se la poloj ne povas. Mi dubas tion, ili eble dankos nin poste, ke ili ne devis organizi ankoraŭ unu semajnon por E-istoj. Nek la poloj sciis pri la situacio. Unua signo de supozeble ne tro bona komunikado inter la du teamoj. La kvalito de organizado multe dependas de la komunikado kaj ĉefe se temas pri internacia teamo. Mi partoprenis du JES-ojn kaj al mi tute klaris, ke ili ne sufiĉe bone kunlaboras, la informado kaj la kvalito de organizado, aperado de aliĝilo malfruege en la pasintaj jaroj suspektigis ion similan. Nun la hungaroj povis vidi tion en viva konversacio. Tiam mi perdis entuziasmon. Vidante, ke la poloj kaj la germanoj tute ne interkonsentis pri la kondiĉoj de la hungara partopreno. Originale ni pensis, ke la afero estos preskaŭ nur formaleco kaj ni komencos la laboron, sed ne, anstataŭe ni ŝokiĝis vidante la rilatojn, kaj pridiskutis tion en paralela fenestro de skajpo nur kun la hungaroj.

Post kelkaj tagoj… letero. Ni organizu kun la poloj, ĉiu kaze estus ilia tasko okazigi ĝin en Pollando, ĉi jare JES estos en Wiesbaden. Plena cirklo, 3×2 jaroj, kial ne provi ie alie? Sed. Aŭ ni faras la financojn, aŭ ni ĉeforganizas. Granda diskuto inter la junuloj de HEJ. Originale tute ne temis pri tio! Ni sciis, ke tio okazos, ke subite ni devos multe pli fari ol la unuaj petoj kaj interkonsentoj, damne! Se mi kunordigas, kiu faros IJS-on?… Do, fine mi akceptas. Sed petas le teamon de la poloj la sekvan semajnon. Intertempe ni daŭrigas la laboron, vizitas la ejojn, daŭre pridiskutas kiel okazigi JES kun kiuj, kie. Sed ne venas propraj informoj de la pola teamo. Ni atendu ĝis ĈAR, ĝis la fino de novembro por la teamo. Do, klare ne estas sufiĉe da homoj tie, ĉar estas nur unu homo, kiu plene okupiĝas pri la afero, kiu ricevis la taskon kaj laboras pri/por ĝi, ĉiuj aliaj silentas. La IJS organizado tute haltas pro JES, ni ne havas ejon, eĉ ne okupiĝas pri la serĉado post la fiasko kun la loko en la urbo Sopron pro la malfleksemo de la restoraciestro tie. Tio simple ne funkcias. Ni bezonas alian lokon. Ne trovas. Nek vere serĉas, daŭre ni parolas nur pri JES, uzas la IJS-liston nur por JES kaj mi malrapide freneziĝas, ke estas du renkontiĝoj sen vera helpo.

Do, nun okazos ĈAR ĉi semajnfine. Mi gvidos kunsidon pri la renkontiĝo. Triope veturos la hungaroj por vidi kiel ni statas. Tio estas la lasta ŝanco de la poloj. Fine, JES ne estas nia renkontiĝo, sed per IJS ni ne evoluas pro la malfruo de PEJ. HEJ ĉion faris ĝustatempe, kunsidis, okazigis, organizis, serĉis. Aperis ĝustatempe por skajpkunsidoj, priparolis. En PEJ estis eĉ homo kiu venis saluti la homojn, kaj ĝisis ĉe la fino, sed nenion aldonis al la konversacio intertempe, ne alportis ideojn, opiniojn… Kiel eblas tiel kunlabori? Ni vidos post la semajnfino, venas tempo por LA decido. Ĉu fari JES en Hungario aŭ ne? Ni vidos…

Mensogoj, mensogetoj…

Etikedoj

hej, hungara esperanto junularo, ijs, internacia junulara semajno, laboro, renkontiĝoj, uea

Interesa artikolo aperis ĉe la Novjorka Ĵurnalo, kiun mi tuj legis pasintnokte, kiam mi ricevis la ligilon tra pepilo laŭ rekomendo. Temas pri tio, ke de kio dependas la sukceso de firmaoj. Vi certe jam legis intervjuojn kun famuloj, kiuj nun estas riĉegaj, ke ili kredis je si mem, ke ili sukcesos, kaj do, jes, ili sukcesis. Aŭ pri la sarkasmo, ke estas du reguloj por sukcesi, la unua estas ne rakonti al homoj, ĉion kion vi scias…Do, tiu ĉi artikolo substrekas, ke entreprenistoj malsukcesas pro tio, ĉar ili mensogas. Tio estas la unua kialo (certe ne la nura). Kompreneble ekzistas ankaŭ sciencaj publikaĵoj, kiuj esploras kiuj grupoj, profesioj mensogas pleje kaj kiom ofte ktp. La rezultoj? Ni mensogas. Ĉiuj. Ĉefe tiuj, kiuj havas eksteran premon de la socio. Do: ĉiuj. Se vi diras, ke vi neniam mensogas, vi mensogas. Mia patrino estas konvinkita (certe ankaŭ ŝi legis ie), ke ne hazarde nek aperas en La Dek Ordonoj, ke „Ne mensogu!”

Tamen, kial estas problemo, se ni mensogetas? Ĉu ĝi devus iĝi la 11-a ordono? La aŭtoro argumentas, ke ne tio estas la problemo, ke vi iĝas malbona persono pro la mensogo, sed tio, ke vi forgesas pri la nuntempo. Vi provas eviti pensi pri la problemo nun, kaj anstataŭ tio koncentriĝas al la neekzistanta futuro. Vi kreas falsan realon kaj komencas vivi en tiu mondo. Vi povus prefere koncentriĝi pri la problemo, pri ĝia solvado kaj ne okupiĝi pri tio, ke kiel vi sukcesos klarigi, se oni tamen rimarkos, ke vi mensogis. Estas malfacile provi atingi celojn, kiujn vi bazas sur neveraj informoj.  Do, gravas pensi kaj agi nun. Kio okazas nun? Kio estas la problemo? Mi pensas, ke se oni ne kaŝas, ke estas fuŝoj, tiam la homoj sentas la honestecon de la celo. La artikolo iomete envolvas budhisman filozofion, dirante, ke se oni povas agi en la nuno, tiam oni pli pacas kaj pli produkteme povas pritrakti la laboron. Laŭ tiu pensmaniero, se ni mensogetas, ni ekpensas pri la futuro, kaj ne ĉeestas nun.

Eble vi jam komencas senti, kial mi volis skribi pri tiu ĉi temo. Simple ne eblas bone, fruktodone labori kun homoj, kiuj mensogas. Eĉ se ili nur mensogetas. La aŭtoro kaj ankaŭ mi pensas, ke rakontoj pri kial oni ne legis retleterojn, finfine ne venis al kunsido ktp. estas malutilaj. Ili ne helpas. Mi sentas tiel, ke mi ne povas sufiĉe ofte diri al miaj kunlaborantoj: mi komprenas, se vi ne havas tempon, ne povas veni, ne povas akcepti taskon, nur simple diru, skribu, komuniku, ke mi ne atendu vian respondon. Estas vere malfacile ĉi jare pro la tezoj kaj finstudadoj. Pasintjare la defio estis, ke mi ne konis tre bone la teamon kaj de eksterlande provis konstrui kunlaboradon por la IJS. Mi daŭre estas eksterlande, kaj mi fidas la homojn kun kiuj mi laboras. Mi pensas, ke ili scias, ke ili povas fidi min. Mi eĉ ne havus tempon daŭre kontroladi (kaj ne volus!), ĉu ili faras la taskojn, kiujn ili akceptis. Kelkfoje kompreneble mi devas rigardi-kontroli, sed ĝenerale mi priparolas taskojn kaj rezultojn kiam ni havas kunsidojn.

Kutime por la renkontiĝoj ni sendas tri aŭ kvar konfirmilojn. Unu tuj post la aliĝo, duan antaŭ la renkontiĝo kaj trian kun la financaj informoj. Por la JER/SPAMO la konfirmiloj post la aliĝo parte alvenis, sed post la kelkaj unuaj aliĝintoj praktike al neniu. Mi ne sciis pri tio kaj unue pensis, ke kial la aliĝisto ne faras sian laboron? Sed poste mi ankaŭ pensis, devas esti problemo en la sistemo, ĉar li ja kutime faras sian laboron. La problemo estis en la sistemo. Guglo ŝanĝis ion pri aŭtomataj leteroj sen averti la uzantojn. Mi ne okupiĝas pri tiu parto de la organizado, do mi ne sciis pri tio. Mi pensis, damne, ni fuŝis. Eĉ se Guglo fuŝis, ni fuŝis. Mi fuŝis. Kial mi ne vidis tion? Do, evidente mi ne havas tempon. Nek la aliĝisto por daŭre kontroli kaj pli rapide rimarki la problemon. Tio ja okazas. En la konfirmilo mi sentis, ke ni bezonas skribi pardonpeton kaj mallonge konigi la situacion. Ne eblis fari pli post la rapida sendado de konfirmiloj de la aliĝoj.

Kompreneble la temo de mensogoj, mensogetoj pensigas min pri aliaj Esperanto-organizoj, renkontiĝoj, homoj kaj okazaĵoj; kiam mi malkovris, ke oni mensogis al mi, al la partoprenantoj ĝenerale, aŭ en antaŭaj renkontiĝoj, kie ne mi estis la gvidanto de la grupo estis kaŝo de problemoj rilate al mi. Kaj mi devas konstati, ke tio okazas vere ofte. Mi nur povas instigi ĉiujn, ke prefere parolu, komuniku, skribu rekte pri la problemoj kaj defioj. Jes, estas kelkfoje terure malfacile. Sed ankaŭ vi eble povas vidi, ke kelkfoje tamen ne tiom malfacile, kiom vi origine pensis. Kredu min, la rezultoj konvinkos vin.

Ĵus estis naskiĝtago de la blogo. Jam 3 jara ĝi estas! Ne, mi ne relegis-analizis kion mi skribis antaŭ kelkaj monatoj/jaroj, kiom mi mensogis aŭ ne, sed mi pensas, ke eĉ se mi ne konsentus momente kun ĉio kion mi skribis iam ajn – tiam, en tiu momento mi provis esti honesta, kaj skribi laŭ tio, kion mi pensis ĝusta. La blogo ĉiam alcelis tion. Ne hipokritumi, ne skribi pri tio, kion mi ne vere pensas. Tamen, nun, ke mi cerbumadas, mi devis almenaŭ unufoje kompromisi pri tio, kion mi skribis, kaj tio estis pri la unua artikolo pri Muzaiko. Kaj kiam mi lasis, ke amiko influu la aperitan materialon, dirante tio kaj tio ne rajtas aperi mi ne sentis tre bone poste. Ne, ne estis mensogoj, nur simple malpli da informoj, kaj laŭ mi tute ne sekretaj aferoj. Sed mi respektis la peton. Do tio okazas tamen, kiam oni intervjuas plurajn homojn. Mi neniam aperigis ilin sen konsento kun la intervjuito. Sed tio estas alia afero, ĉu la intervjuitoj mensogas aŭ ne…

Fine venu problemo nuntempa de nia grupo de HEJ. Alvenas plendoj de okcidentanoj (jam ne en la junula kategorio), ke niaj renkontiĝoj iĝis tro multekostaj por eksterlandanoj, kvazaŭ ni ne volus, ke ili partoprenu ilin, kaj subtenas nur la hungarajn junulojn plialtigante la kotizon de ĉiuj aliaj. Mi deziras respondi al tio ĉi tie. HEJ volas ŝanĝi paŝo post paŝo la funkciadon de la asocio. Nia celo estas allogi junulojn, kaj ĉefe hungarajn junulojn. Tio estas en nia statuto, ni deziras helpi ilin ekzerci la lingvon kaj ekkoni la Esperanto-kulturon. Mi tre tre lacas (kaj ankaŭ la aliaj en la teamo), ke ni daŭre devas defendi(=mensogeti por ne ofendi la demanditon) kial la (mal)grandajn rabatojn la (malriĉaj) hungaraj junuloj, kaj ne la okcidentaj maljunuloj ricevas. Mi scias, ke en la Esperanto-mondo „mojosa” kaj „juna” havas eble iomete malsimilajn signifojn kompare al la ekstera mondo, sed malgraŭ tio mi devas substreki: ni organizas por la junuloj. Jes, tio signifas prefere sub 30. Ni mem estas junuloj. HEJ estas junulara asocio. Min vere ne interesas, se maljunuloj ofendiĝas pro tio. La daŭra zorgo pri kion pensos tiu kaj tiu homo forprenas la malmultan energion, kiun ni ĉi jare havas por fari ion eksperimentan kun UEA dum JER (t.e. la SPAMO seminario), kaj jubilean dum la somero en IJS. Mi jam skribis pri tio antaŭe, ke estas malfacile, ke mezaĝuloj ne havas siajn renkontiĝojn kaj venas al la junularaj aranĝoj por senti la junecon kaj la etoson. Bone, venu kaj amuziĝu kun ni. Sed bonvolu ankaŭ pagi por tio.

Ĉu blogumado helpas studadon? Ĉu ĝi helpas la Esperanto-movadon?

Etikedoj

coc, hej, hungara esperanto junularo, ijs, informado, internacia junulara semajno, jer, jes, kritiko, libereco, nederlando, olimpikaj ludoj, samseksemuloj, studado, tejo

Mia amikino invitis min partopreni prelegon ĉe la universitato kiu temis pri blogoj. Ŝi scias, ke mi tre ŝatas pripensi temojn, kaj ĝenerale tre multe okupiĝas pri kion indas kaj pri kio mi devus skribi kiam mi havas tempon. Multajn temojn mi ne traktas, ĉar jam ne plu aktualas. Do, mi ne povis partopreni tiun prelegon bedaŭrinde, sed ŝi rakontis al mi la esencon. La preleganto instigis studentojn komenci blogon, ĉar indas skribi ne nur devigajn eseojn por la universitato (ni vere devas skribi multege, kaj mi tute ne ŝatas tion), sed en via propra blogo vi povas trapensi, alpensi kaj repensi la lernintajn aferojn, reflekti pri ili skribante pri io alia. Estas tiom amuze por mi aŭdi tion, ĉar mi faras ĝuste tion. Min inspiras la studado, mi multfoje menciis pri kio mi lernis, kaj kiel tio rilatas aŭ povas rilati al la Esperanto-movado. Kaj tio kompreneble ne nur pro tio estas, ĉar mi studas sociologion kaj politikon. Imagu, se vi studas lingvistikon, ekonomion, literaturon, muzikon ktp. ne estas temo, kio ne povas iel rilati al Esperanto. Tio donas la riĉecon de la lingvo kaj la kulturo pri kio oni provas tiom ofte klarigi al ni, ke ĝi tute ne ekzistas.

Mi malĝoje konstatas, ke denove pasis preskaŭ tuta monato sen skribado. Ankoraŭ kvin monatoj de la universitato kaj mi estos preta retranslokiĝi al Hungario post entute kvin jaroj eksterlande. Mi ankaŭ planas multe pli skribi somere, proksime al la IJS kaj kompreneble ankaŭ poste pri spertoj. Freŝe, kaj uzante la respondojn de la parotprenontoj. Sed tio estas la futuro. Kio okazas nun?

Reen al la studado. Mi havis kurson pasintjare pri la historio de homaj rajtoj kaj aliaj movadoj, kaj elektis skribi pri la libera softvaro-movado. Estas pli kaj pli da gikuloj, kiuj konas, uzas liberajn softvarojn, kelkaj konas ankaŭ la historion malantaŭ ĝi. Do, tio belege rilatas al nia movado. Fine de januaro kun Saci ni plenigis la TEJO-KODEJO-n, kiu simple kolektas la informojn pri la landaj sekcioj de TEJO kaj fakte demandas vere detale kion la asocio faras je landa nivelo. Daŭris prekaŭ du horojn fari ĝin. Ni faris multajn komentojn kaj demandojn dumtempe por helpi la laboron de TEJO, ĉar kelkfoje ne estis memkompreneble kio estas la celo de kelkaj demandoj. Mi tre esperas vidi la respondojn aŭ simple iun kunmetitan materialon de la LS-oj, ĉar mi vere ne tre bone scias kiel la aliaj asocioj funkcias. De kie mi scius? Ne vere estas ebleco interesiĝi. Dum la aŭtuna JER mi jam gvidis du diskutrondojn rilate al landa agado por ekkoni la laboron de ĉiuj landoj, kiuj estis reprezentitaj de la partoprenantoj. Nenio oficiale, mi nur uzis la eblecon, kaj estis bona sperto.

Denove, kial tio gravas? Kial oni bezonas vidi kion la landoj asocioj faras? Kial devus esti la informoj liberaj? Se mi pensas pri TEJO, mi scias, ke ‘TEJO estas ni’, do tio estas kavazŭ tio, ke ‘kiu helpas sin, tiun ankaŭ Dio helpos’. Tio ne estus problemo, sed tamen. TEJO havas la rimedojn por vere bone influi la informadon, la fluon de movadaj informoj, de la renkontiĝoj, pri la spertoj, defioj por povi helpi la tutan junularan movadon. Ili havas la informojn. Aŭ eble tamen ne?

Kial mi denove substrekas tion? Kial aspektas tiel, ke mi skribas ĉiam pri la samaj aferoj? Do, estas pro du aferoj, mi komencu per la pli proksima okazaĵo, hieraŭ. Pri la alia mi skribos en alia artikolo. Venas letero de la oficejo, ke de Hungario ankoraŭ neniu aliĝis por partopreni manifestacion en Strasburgo ĉ. la tago de Eŭropo en majo. Hodiaŭ estas la limdato!! Post kelkhora ne respondado al la letero venis denove letero, ĉi foje de estrarano de TEJO, ke homoj, vi ankoraŭ ne aliĝis, hodiaŭ estas la limdato!! Mi vidis la matenan kaj posttagmezan leteron nur post miaj lecionoj, kaj tuj pensis: ĉu mi ne vidis leteron de nia komitatano A? Mi tute ne memoras vidi iun ajn alvokon al tiu manifestacio. Do, la retletero havis ligilon al la hejmpaĝo de TEJO. Evidentiĝis, ke ĝi ja estis anoncita sur la hejmpaĝo, kion oni kutime ne vizitas, ĉar estas preskaŭ neniam propre ĝisdatigita. Sed ankaŭ tie la anonco aperis nur la 9-an de februaro. Sufiĉe malfrue, sed ankoraŭ en ordo, se oni komencas sendi retleterojn al la ĵus kolektitaj aktualaj retadresoj de la KODEJO (limdato por plenigi ĝin estis la 15-a de februaro, do eble al tiuj retadresoj de la LS-oj, kiuj jam plenigis ĝin, sed almenaŭ post la limdato de plenigo, do mapli ol semajnon post la apero en la retejo…) aŭ kial ne sendi al jam ekzistantaj retadresoj de la antaŭa datenbazo, ili ja ne ŝanĝiĝas tiom ofte, ĉu ne? – kun persona alvoko. Mi vere ne komprenas: kio estas tiom malfacile pri tio?

Nuntempe tre multe da homoj uzas vizaĝlibron por varbi. Same HEJ faras tion. La alvoko kaj varbado komenciĝis same nur hieraŭ. Nekredeble! La tagon, kiam estis la limdato por aliĝi! Mi simple ne komprenas kial estas tiom malfacile havi planon, ke se estas iu TEJO-programo, aktiviĝo, oni sendu tuj informleteron al la komitatanoj kaj ankaŭ al la estraro de la LS-oj. Estas klara panikreago tiuj leteroj al la (forgesita?) limdato. Sen almenaŭ iom da baza planado ne eblas subite havi 30 partoprenantojn el 30 landoj. TEJO havas la rimedojn fari multe pli bone sian laboron, kaj pro io tamen ne faras/sukcesas. Se la informoj fluus libere oni pli bone povus helpi la laboron de TEJO kaj sperti pli pri sia propra laboro. Vigligus la movadon, kaj eble ankaŭ oni povus pli facile kapti iun parton por kontribui.

Momente mi sentas tiel, ke ne tro eblas kontribui, ĉar ne eblas simplajn respondojn ricevi, ne eblas ion ajn ekscii sen parolado al la estraro, komitato, kiu ajn oficiala servo. La homoj de TEJO ne rajtas(?) libere labori. Ĉu ne estas fido? Oni ne donas informojn nur tiujn oficialajn malrespondojn. Venu ekzemplo: ni en HEJ pripensis kiel varbi por JER kaj IJS tra TEJO. Kiel peti tiel, ke ne estu tro da laboro por TEJO, sed tamen montru kunlaboron. Do, ni pretigis bildreklameton por la TEJO hejmpaĝo, ĉar ni vidis, ke estas tie ankaŭ reklamo por JES, alia jara E-renkontiĝo. La respondo komence estis, ke tio ne eblas, ĉar se ili farus tion por ĉiu renkontiĝo, tiam kiel aspektus la TEJO-retpaĝo? Do, prave, sed laŭ mi elekti nur JES por havi la lokon por reklamo estas diskriminacio. Kiel povas esti, ke ĝuste la pola-germana renkontiĝo havas lokon, sed ne la aliaj LS-oj, kaj IJS estas unu el la plej grandaj someraj renkontiĝoj… Mi supozas, ke estas nenia rilato al la poleco de la prezidanto. Kompreneble la argumento funkciis, ambaŭ renkontiĝo havas la reklamon sur la hejmpaĝo, reciproke ankaŭ ĉe ni estas varbo por TEJO. Tiel devus tio funkcii. Tiom simple. TEJO bezonas strategion por bone helpi ĉiu specajn renkontiĝojn de landaj sekcioj. Mi ne vidas, ke io ajn okazus en tiu direkto. Pro tio mi tre ĝojas, ke mi scias pri ankoraŭ ne publika projekto, kiu volas helpi tiun situacion. Farita per libera softvaro, de aktivulo, kiu volas helpi per simpla sed tamen kompleksa ideo la movadon. Ne tra TEJO, tio tro komplikus.

Fine venu la filozofio de COC, la plej malnova samseksema asocio de la mondo (1946, Nederlando): ili volas helpi samseksemajn grupojn rilate al tio, kion ili volas. Scii pri la lokanoj, kaj iliaj bezonoj eblas nur demandante ilin. Ne eblas juĝi de ekstere, kiajn spertojn la samseksemuloj havas ekzemple en Rusio. Ĵus finiĝis la olimpikaj ludoj en Soĉi kaj de pluraj fontoj venis la peto aŭ penso, ke bojkoti la eventon estas la solvo por altiri atenton al la aĉega situacio de la samseksemuloj en Rusio. La lokaj samseksemaj asocioj petegis (ankaŭ COC-n en Nederlando) ne bojkoti la ludojn kadre de la subtenado de la gejoj, ĉar tio igas la situacion eĉ pli aĉa por ili… oni kulpigos ilin por fuŝi intence la eventon kaj tio estus ago kontraŭ la ŝtato. La gejoj ne volis riski tion. Do ili vere forte petis ne bojkoti la olimpikajn ludojn. La nederlandanoj, kiuj sentas tre egalece pri samseksemuloj en sia lando (unua lando por permesi geedziĝon en 2001, unue en la mondo) ne komprenis la reagon. La laboristoj de COC ricevis plurcent malamleterojn, ĉar ili ne komprenis kial tiu emblema asocio ne pretas bojkoti Soĉin kaj per tio subteni la gejojn. Sed la asocio tre bone faris kiam aŭskultis la lokanojn. Ilia peto estis klara ne. Tiom multe gravas komprenemo, propraj informoj, aplikado de loka kono kaj peto. Sendube ne tiom facila afero por realigi. Mi tial skribas tiom kritikeme kaj direktas atenton al la problemoj, ĉar mi volas, ke iu ŝanĝu kiel mi pensas. Mi deziras aŭdi la opiniojn de aliaj aktivuloj. De la lokaj defioj, de la sukcesoj, kio okazas? Laŭ mi ankoraŭ multege da laboro estas por ebligi la fluon kaj liberigi la aliron al informoj. Sendube ni profitus de tio. Ni ĉiuj.

Komunikado, konekteco, komunikado

Etikedoj

artikoloj, esperanto renkontiĝo, esperanto renkontiĝoj, gazetaro, hej, hungara esperanto junularo, ijs, internacia junulara semajno, jer, komunikado, laboro, negativaj komentoj, nova jaro, organizado, teamo, tejo, uea

Januaro jam preskaŭ finiĝis, kaj mi provos rezumi almenaŭ parton de la milojn da pensoj kiujn mi havis dum la monato, kiam mi restis en Hungario antaŭ la lasta semestro de mia universitato.

Hieraŭ mi partoprenis konferencon por virinaj asocioj en Hungario pri kiel plibonigi la vivon kaj la ekonomion en la provincaj partoj de la lando. La invito venis tra la centra retadreso de HEJ, kaj ĉar ekde pli ol jaro mi respondas, administras ĉion kio alvenas tien do mi uzis la eblecon por miaj studoj. Evidente mi ricevis multe pli de la konferenco ol atendite. La laboro de diversaj asocioj, la defioj, la solvoj, la malfacilaĵoj tre ofte similas, ne gravas pri kio precize oni laboras. Antaŭ tio, sabate HEJ-aktivuloj havis grandan kunsidon pri JER, IJS, la jarĉefkunsido kaj aliaj teĥnikaĵoj rilate al nia movado. Antaŭ tio denove aperis negativa artikolo rete sur populara retpaĝo en Hungario rilate al Esperanto. Mi jam skribis pri tio plurfoje, ke eblas fari lingvoekzamenon kaj ricevi poentojn dum la aplikoj al la universitato. Kion fari nome de HEJ? Kiel reagi al tiaj artikoloj?

Ĉio rilatas al komunikado. Al aktivula laboro. Al homoj kiuj volonte kaj diligente laboras. Al ĉiu, kiu produkteme, sindone dediĉas sian tempon al iu ajn temo.

Mi komencos per la kunsido pasintsabate. Laŭ la numeroj: pasintjare preskaŭ samtempe estis 8 homoj por organizi kaj kunlabori, ĉi jare 13 homoj, kalkulante helpon de HEA ankaŭ. La grupo pligrandiĝis. Plus 4 homoj al la kerna teamo estas bela rezulto. Pri la detaloj de la kunsido ne indas skribi, nur pri unu afero kiu ligiĝas al la gazetaro kaj negativaj artikoloj. Estis propono skribi al la persono, kiu skribis la artikolon, kaj eĉ pli laŭte oni instigas homojn skribi komentojn sub la artikolojn por montri, ke Esperanto vivas. Ĉu vi jam legis komentojn sub ajna artikolo en la reto iam ajn en via vivo? Ĉu ĝi ŝanĝis vian opinion pri temo? Mi pensas, ke ne. Eble se alia, pozitiva artikolo aperas pri la same temo tiam vi komencas cerbumi, do, ne nur negative oni povas pensi pri temo, ĉar ĉi tie estas la “alia flanko” de la historio. Bona artikolo kompreneble devus havi ambaŭ en unu, sed tamen, ne ni skribas ilin.

Do, ĝuste pro tiuj aferoj mi pensadis kaj mi pensis, ni simple bezonas pozitivajn artikolojn, kiuj montras la aktivecon de la uzantoj de Esperanto. Se estas junuloj, eĉ pli bone. Se la Esperantistoj vere ne faras ion ajn pri tio ne eblas skribi. Komentado estas malŝparado de valora tempo. Pasintjare ni vere malmulte okupiĝis pri kiel disvastigi IJS-on al la hungara publiko. Ĉi jare tamen estos la 25-a, jam havas sufiĉe grandan historion, kaj ni havas pli grandan teamon, do mi demandis ĉu iu emus okupiĝi pri tio. La rezulto estas kvaropa teamo, kiu serĉos la lokajn kaj regionajn gazetojn, retejojn, radiostaciojn, eĉ ĝeneralajn retejojn por skribi unue pri JER, kaj poste IJS estos samloke, do eble povos konstrui iomete pli fortajn rilatojn kun la gazetaro. Laŭ mi tio estas nekredebla evoluo kompare al pasinta jaro. Vere organizite, pripensite serĉi la eblecojn por pozitive aperi. Tiel eblas ŝanĝi aŭ almenaŭ influi kiel la ĝenerala publiko rigardas Esperantistojn kaj la movadon. Samtempe kun JER okazos SPAMO (organizite de UEA), kaj unu el la gvidantoj de la sesioj parolos ĝuste pri tio, kaj instruos la partoprenantojn kiel komuniki kun la gazetaroj. Mi nur povas rekomendi la partoprenon de la trejnado al aktivuloj de la junulara E-movado. UEA donas ankaŭ monan helpon al tiuj, kiuj ne povus alikaze partopreni.

Kaj nun koncize pri la konferenco hieraŭ kaj kiel tio povas rilati al la E-movado. Esence mi povas diri al vi, ke temas pri tio, ke homoj kaj organizoj ne estas sufiĉe bone konektitaj. Ili ne scias kaj konas la laboron de la aliaj organizoj. Eble ĝuste ili havas la rimedojn, solvojn, kiujn vi serĉas, sed ne trovis ĝis nun. Tiuj asocioj kunvenis, ĉar ili ĉiuj celas virinojn en Hungario, sed se ni rigardas la E-movadon, ni bezonus kunveni kiel gvidantoj de E-asocioj eŭrope aŭ monde ankaŭ. OKEJ-MEJK kaj poste TEJK havis tiun rolon, dum JER oktobre mi daŭre pensis kiom tio mankas. Du aferoj pensigis min pri tio: la aktivula diskutrondo dum JER kaj la fakto, ke TEJO petis nin plenigi KODEJO-n. Mi ŝatus vidi la rezulton de tio, se ĝi estos preta, sed mi ankoraŭ ne aŭdis pri tia ebleco, ke oni rajtas vidi la respondojn, eĉ ne aŭdis pri ĝenerala raporto iam ajn. Nun, ke mi serĉis en la reto, mi trovis, ke ie, iam ĝi ekzistis, sed la tuta laboro de TEJO estas vere malbone komunikita, kaj tio ne estas la kulpo nur de la komitatanoj. Tamen, mi anticipas la rezultojn. Mi estas pli malpli ekde jaro denove aktiva en la E-mondo kaj ne estas tute blinda. Ĉefe, ke rigardante la retpaĝon de TEJO mi rimarkis, kiom malaktivaj estas la junularaj asocioj. De kie mi scias tion? Mi alklakadis al la ligiloj de la junularaj asocioj. La ligilo de HEJ ne funkciis (ni jam petis korekti la eraron). Pluraj asocioj ne havas hejmpaĝon. Mi trovis lastfoje aktualigitan en 1999 aŭ 2003… (Intertempe HEJ aktualigas kaj funkciigas 4 malsamajn hejmpaĝojn.) Mi pensas, ke TEJO devus doni eblecon por tiuj asocioj por montri sin. Sed vidante la aĉan hejmpaĝon de TEJO mi povas kompreni, ke ili ne tuj pensas pri tio. Kiam mi vojaĝis al la geedziĝfesto de Opi kaj Paul, reen en la trajno dum ĉiuj dormis mi desegnis plenan planon por nova retpaĝo por TEJO, kiu bone servus la Landajn Sekciojn kaj la eksteran publikon. Same mi pensas pri la kalendaro. Bezonatas kalendaro kun mapo, kien eblas simple alŝuti kaj trovi renkontiĝojn, klubeventojn, semajnfinojn, aktivecon de tiuj junuloj, kiuj volas. Estas tiom da gikoj en Esperantujo, kiel tio povas esti, ke TEJO daŭre ne havas ion, kio allogas aktivulojn kaj kunlaboron de la LS-oj. Interete eblas kunlabori. Komentado apud la laborplano ne alportos novulojn, interesiĝantojn. Estas enue, kiu legas tion. Tio gravu por la estraro, la aktivuloj devas allogiĝi al projektoj. Simple ne estas praktika solvo. Do, TEJO vere bezonas reorganizi la kunvenon de aktivuloj, ĉar vidante la (mal)rezultojn de la laboro, kion ili faras mi ne vidas multe. Homoj ne scias pri la laboro de la alia, kaj malpli kaj malpli aktivulas. Vilgligado bezonatas. HEJ jam laboras. Ne, fakte HEJ ne ĉesis labori. Ni vidos kion alportos 2014. 🙂

Reen al la laboro kun envio, sen honto

Etikedoj

esperanto renkontiĝoj, hej, hungara esperanto junularo, hungario, ijf, ijs, internacia junulara semajno, italio, jer, kkps, kunlaboro, laboro, nova jaro, spertoj, teamo, tejo

Venu la unua enskribo de la jaro, kiu estos iomete kiel puzlo, kunmetita de pecoj el 2013, de la aŭtunaj renkontiĝoj, pri kiuj ankoraŭ mi ne rakontis kaj pri novaĵoj jam el 2014, dum 2 semajnoj multo okazas, kiel ĉiam!

Kio interesa okazis pro kio mi tuj volis skribi en mian blogon (denove daŭris du tagojn por fakte fari)? Do, kompreneble la anonco pri la kuniĝo kaj koncerto de Amplifiki en Italio dum la printempo. La afero kortuŝis min pro pluraj kialoj. Mi re-kunordigas la teamon por IJS 25! kaj ni volas havi la tradician balon kiel omaĝo al la antaŭaj IJS-oj, sed samtempe ankaŭ renovigi la koncepton de IJS. Ĉar ni alvenas al jubileo, jam la 25-a IJS (mi denove organizas jubilean IJS-on, la 20-a estis mia unua ĉefumado), oni devas iom rerigardi, sed ne tro, por ankaŭ trovi kion bezonas, kion volas la (hungaraj) junuloj en 2014. La renkontiĝo devas evolui, sen vifio ne povas esti evento. 😉 Mi iomete timas okazigi la balon, malgraŭ la devo, ke tio estas io tre simbola dum la antaŭaj IJS-oj. Mi sentas, ke nun tio jam ne tiom gravas. Estas multege da laboro, tre kompleksa, bezonatas viva muziko, detala plano pri la vespero, invitado de antaŭaj organizantoj ĉi foje ktp. Sed kiam mi pensis pri ĝi mia unua ideo estis inviti Amplifiki por ludi. Tio nun sonas eble ne tiom kredeble, sed estas vero. La cerbumado komenciĝis per revado pri koncerto de Amplifiki. Tio estus simbola, jubilea, Esperanta (la balo estos la 26-an de julio), juneca, roka, eĉ tradicia, unu vorte: perfekta! Ili ludis dum la IJK en ’99, legenda renkontiĝo, ĉiu scias tion… sed venas la demandoj kaj defioj: supozeble neniu, aŭ preskaŭ neniu el inter miaj kunlaborantoj konas Amplifikin. Jes, ili estas tiom junaj. Kaj tio gravas! Tamen pli grave: due, nia buĝeto estas malgranda (ni volas malmultekostan renkontiĝon por la hungaraj junuloj, tio estas malfacile!).

Okazis, ke ni invitis E-bandon por ludi ĉe ni, kaj tio iĝis la duono, aŭ du-triono de niaj kostoj. Unu vespera programo! Se nur unu vespero kostas tiom multe, kio restas por la resto de la renkontiĝo? Malmulto. Sen subvencioj, sen ajna ekstera financa helpo. Sen energio por povi subvencipeti. Riĉaj renkontiĝoj havas pli da energio por plani. Mi ankoraŭ neniam povis nur elektadi kion mi volas. Eĉ ne iomete. Ĉiam mono estis kaj daŭre estas la unua pripensindaĵo. Do, mi nur revis pri tio. Kaj IJF kapablas fari tion. Sendube mi envias. Ankaŭ pri la TEJO-seminario pri ĝenra egaleco. Tre interesas min kiuj prelegos, kiel ĝi sukcesos. Tiu temo estas mia fako, mia pasio. Mi studas ĉe la universitato por iĝi spertulo pri  socio kaj politiko. Eĉ mia tezo estos pri egaleco inter viroj kaj virinoj, problemoj, solvoj en Hungario. Do, mi vere aplaŭdas la organizantojn de IJF, kaj nur esperas, ke se ni havos tempon kaj forton, ni ankaŭ sukcesos ricevi helpon kaj subvenciojn de TEJO por pliriĉigi IJS-on. Ni bezonas havi pli bonajn kontaktojn en TEJO kaj pli da hungaroj; vidante kiom bone funkcias, ke TEJO havas italajn estraranon kaj partatempan oficiston.

Dum JER 2014 parte ni kunlaboros kun UEA, kaj gvidate de Stefan McGill, la seminario AMO estos prezentota la unuan fojon kiel nova projekto por trejni aktivulojn en Esperantujo. Pri la detaloj la retpaĝo pretiĝas kaj dum nia kunsido multo estos priparolata.

Mi preferas skribi freŝe pri la okazaĵoj, kaj nun jam ne volonte rerigardas al la aŭtuno, ĉar mi sentas tiel, ke ĝi estis antaŭ tiom longa tempo! Tio pravas. Mi ne volas havi malnovan blogon, mi preferas uzi memoraĵojn nur se ili rilatas al aktualaĵoj. Sed mi jam tro multfoje elektis ne skribi pri io, kio vere interesis min, ĉar mi pensis, do kiu volas legi pri malnovaĵoj? Mi malfacile skribas, malmulte da tempo havas, sed pasie volas krei diskutojn pri la Esperanto-movado. La balanco estas sufiĉe delikata.

Iom da rerigardo al JER kaj KKPS:
Do JER okazis unue, fine de oktobro, estis tre trankvila renkontiĝo kun multe da diskutoj kaj spertoj por mi. Okazis, ke en marto, do printempe, kiam JER ĝenerale estas organizita de la hungaraj junuloj la duono de la renkontiĝo malaperis pro neĝoŝtormo. La partoprenantoj malfrue alvenis, la karavano daŭris 8 horojn pli ol planite kaj praktike tuta Hungario paneis dum la semajnfino. Ĝuste pro tio la planado de la aŭtuna JER estis multe pli atentema procezo. La entuziasmo kaj diligenteco de la teamo donis la eblecon okazigi duan JER, kio ankoraŭ antaŭe ne okazis. Ni planis ĝin por povi iomete pli fortigi nian teamon kaj ankaŭ pridiskuti interesajn movadajn temojn. La vetero estis vere tro bona, pli ol 20 gradoj, kaj ni planis neniajn aktivaĵojn ekster la ejon, kiu estis kompreneble ne tiom agrable, ĉar ĉi foje ni ja havintus la eblecon ĝui la urbon sen problemoj pri neĝo aŭ pluvo. Mi gvidis tri diskutojn: unu pri la aktivaĵoj en junularaj asocioj en diversaj landoj depende de la partoprenantoj (ni havis spertojn el pli ol 10 landoj!), poste ankaŭ pri maljunuloj en junulaj renkontiĝoj kaj fine estis TEJO-diskuto, pri kion TEJO faras, kion ni deziras, ke TEJO faru kaj ĝenerale kiel helpi la laboron de TEJO. Mi tre ĝojis revidi ĉiujn, kaj tempo pasis tre rapide.

KKPS semajnon poste estis simila sperto por mi, ĉar venis amikoj, nur la etoso estis iom pli okcidenta, kaj mi faris la saman diskutrondon, tie nomita “Eternaj junuloj”, do, mi volis havi malsimilan perspektivon pri la aĝdiferencoj en junularaj renkontiĝoj tie ankaŭ. Por mi la diskutrondo helpis grandskale difini kion mi deziras de la IJS ĉi jare.Mi tuj ricevis novajn ideojn kaj volis ĉion rakonti al miaj kunorganizantoj, sed tion mi povis fari persone nur dum la novjara festo, kiun mi partoprenis en Győrújbarát.

Ni festis 7ope la 31-an de decembro, kaj antaŭ komenci drinki havis kelkhoran kunsidon pri IJS, JER kaj nia junulara aktiveco. La laboron ni daŭrigos la 25-an de januaro, sabate, kaj tiu kunsido daŭros horojn, kaj ni provos ĉion pridiskuti por IJS, JER, la jarĉefkunveno dum JER kaj detalojn pri niaj retpaĝoj. La tempo estis elektita tuj post la ekzamenoj de la universitatanoj kaj mi persone ankoraŭ estos en Hungario pro esplorado por mia tezo.

Vi povas vidi, ke ni ne haltas, 2014 estos plena de Esperanto por ni! 🙂 Agu por Esperanto laŭ via sperto, sento kaj volo! Mi esperas rakonti pri la maratona kunsido en mia sekva blogo.