Novaĵoj de la movado

Etikedoj

agado, aktivado, argentino, bonaero, brazilo, donacado, esperanto renkontiĝoj, fremdlingva biblioteko, hej, hungario, ijk, ijk 2013, ijk 2014, ijs, israelo, jer, lernu, mono, organizado, prelego, sud-ameriko, tejo, uea, uk

Klare mi lastatempe estas tre okupata per IJS, sed ankaŭ pri miaj studoj. Tamen, nun mi deziras skribi kaj komenti pri kelkaj aferoj el la movado.

Unue iomete pri la IJK-oj. 2014 estos la jaro de Sud-Ameriko, la grandaj renkontiĝoj estos organizitaj tie. La 99-a (preskaŭ 100, belege! Ĉu la 100-a okazos en Bjalistoko? Aŭ en Bulonjo sur maro? Certe estos grandega batalo por la honoro.) Universala Kongreso de Esperanto(UK), ĉefa renkontiĝo de la Universala Esperanto Asocio (UEA) okazos en Bonaero, en la ĉefurbo de Argentino. Estis du kandidatoj laŭ la paĝo de TEJO: unu de argentina kaj unu de brazila teamoj. Kompreneble ĉiam taŭgas kaj indas proksime havi IJK-on kaj UK-on, se ili ne estas en Eŭropo. Plej multe da eŭropanoj vojaĝas tiom malproksimen, se ili povas resti pli longe ol nur unu semajno, almenaŭ du, sed kutime tri aŭ kvar. Ni vidis tion rilate al Vjetnamio, Kubo ktp. Do, kiu gajnis? Interese! Brazilo gajnis, kaj Argentino ricevis la instigon organizi bonan/riĉan junularan programon. La klarigo estas, ke la brazila teamo jam estas sperta, do indas doni la torĉon al ili. Mi iomete malkonsentas. Se sperto mankas, kial ni helpi la pli malspertan, sed tamen entuziasman argentinan teamon por povi organizi IJK-on?  Por kio ekzistas en la estraro de TEJO spertulo pri la kongresoj? Ĉu nur por elekti? Elekti povas ĉiuj. Aŭ daŭre helpi la teamon de la organizantoj (kiuj eble ne tiom spertas)? Mi pensas, ke la junuloj pensas pri la IJK, ke ĝi estas nur por maljunuloj, kiuj aĝas ie inter 70 kaj morto. Parte ili pravas. Ni diru, pravis. Mi ne scias fakte ekde kiam, sed UK-oj komencis havi bonan aŭ interesan junularan programon (klare por allogi alian kategorion de partoprenantoj) ankaŭ por la junuloj. TEJO estas parto de UEA, TEJO organizas (teorie) IJK-on, do la junuloj estas servitaj per renkontiĝo. Ĉu ne? Mi pensas, ke la unuan fojon kiam mi aŭdis pri io junulara kaj bona estis en Vilno, 2005. Antaŭ la IJK en Zakopane homoj partoprenis ĝin en Litovio. Do klare la klarigo devus esti pli: ni ricevas du aranĝojn per unu decido: argentinanoj: bonvolu distri nin ankaŭ dum la UK, brazilanoj, vi jam spertas, bonvolu daŭrigi distrigi nin por plia semajno post la UK. Ne malbona pensmaniero por la turismemaj eŭropanoj.

Sed antaŭ IJK 2014, estos IJK 2013. Ĉu ĝi fakte okazos? Mi skribis fine de novembro, ke la aliĝilo por la renkontiĝo ankoraŭ ne ekzistas. Estas post la mezo de februaro, kaj oni daŭre petas paciencon, ĉar ĝi baldaŭ aperos. Klare estas iu granda fuŝo ankaŭ ĉi jare. Nun en fb kaj en ankaŭ en Guglo+ mi vidis alvokon pri malmultekostaj flugbiletoj por partopreni IJK-on. Eĉ mi vidis en la paĝo de FESTO alvokon por malmultekosta alveno al IJK de la renkontiĝo.. Mi unue tute surpriziĝis… ĉu ne IJK ĉiam okazas meze de julio? Kaj poste mi pensis: tio mankis al mi! Tial ni ne decidis pri IJS post FESTO, sed antaŭ, ĉar ni ne volis havi ĝin dumtempe kun IJK, tio ja ne decas ĉiu kaze. Sed ne estas aliĝilo. Tamen kiel oni sciu, kiom kostos partopreno, kaj aĉetu jam flugbileton? Nia kotiztabelo de IJS estos preta morgaŭ, la aliĝilo pretas, la retpaĝo pretas, kaj ni decidis organizi nur antaŭ monato kaj duono. Jes, estas malpli granda renkontiĝo. Sed la organizado havas la samajn ŝtupojn. Oni originale devas mencii kostojn (proksimumajn) kaj lokon por la IJK jam dum la kandidatfazo de la evento. Mi vere vidas nenian kialon por ankoraŭ ne havi aliĝilon por la plej grava junulara Esperanto evento de la jaro, tiu, kiun ĉiu Esperanto-parolanto provas almenaŭ unufoje partopreni en sia vivo. Kio estas la rolo de TEJO? Kio okazas?

Samtempe TEJO provas kolekti monon por la vjetnamaj organizantoj de la pasinta IJK por ebligi ilian partoprenon en Israelo. Bela iniciato. Tamen oni ne devus peti TEJO-anojn por doni monon. TEJO mem devus certigi aŭ almenaŭ terure strebi por gajni monon tra subvencioj, aŭ helpi vjetnamanojn por peti/gajni monon tra subvencioj por si mem per la sperto de TEJO. Ĉar denove, TEJO fuŝis, kaj ricevis lastminutan savadon de la helpemaj vjetnamanoj. Do aŭ ili decidu doni monon de la jara buĝeto (kiu estas tre malgranda por la ŝanĝo de leĝoj kaj la malŝparo de mono por pagi alian TEJO-laboriston) aŭ petu de UEA, sed mi pensas, ke estas la respondeco de TEJO doni la monon. Ili fuŝis, ili devus pagi.

Interese, ke nuntempe monkolektado de afablaj Esperantistoj por pliigi la movadon estas nova tendenco. Mi skribis pri tio, ke lernu! petis helpon por plinovigi sian paĝaron, ĉar la dizajno jam estis tre malnova (10 jara), kaj pro la amaso de informoj kaj la vasta paĝo, oni bezonas pagatan/profesian helpon por propre agi. Mi ne donacis monon (mi ne havas monon ĉiu kaze), kaj mi registris unufoje (antaŭ longa tempo, eble en 2007?) por vidi la paĝon. Ĝi estas sendube tre bona por lernantoj, sed mi estas denaska, do finfine tute ne uzis ĝin. Mi scias, ĝi utilas por instruistoj ankaŭ. Eĉ kiam mi instruis, mi simple ne uzis ĝin. Ĝuste pro tio mi decidis forigi mian konton, ĉar mi prefere ne donu la impreson, ke mi uzas la paĝaron, se mi fakte tute ne faras tion. Simple ne estas juste havi lernu-konton, se mi ne povas reciproke ion doni.

Tamen dum du monatoj oni sukcesis kolekti ĉ. 12.500 USD-on. Bele granda sumo, pli ol 200 homoj malavare helpis. Gratulon al la kampanjo, kaj dankon al la donacintoj! Mi pensas, ke nun multaj homoj malpacience atendos la ŝanĝojn kaj la evoluon de la paĝaro!

Same evoluas la retpaĝo por la hungara renkontiĝo, IJS, ĝi estas tute renovigita, plena per novaj informoj pri la renkontiĝo en Tiszafüred. Kiel menciite pli supre, la kotiztabelo mankas nur. Pri tio laboras ni ĉi semajnfine, poste la paĝaro estos kompleta. Planoj estas aldoni detalojn pri la tuttaga kaj duontagaj ekskursoj kaj apartan, iomete pli detalan informojn pri niaj francaj kaj italaj partneroj. Samtempe jam pretiĝas la retpaĝo por JER, Junulara Esperanto-Renkontiĝo en Győr, estos post unu monato, semajnfina kunveno de la hungaraj junuloj, kun jarĉefkunveno. Sed antaŭ tio estos interesa programo ĵaŭde, la 21-an de februaro en la Landa Fremdlingva Biblioteko en Budapeŝto. Esperantlingva prelego de sinjoroj Endre Dudich kaj Albert Gesztesi, la titolo de la prelego estas La esploro de Luno – ĉu finita aŭ restartita? Februaro estas klare ankaŭ monato por aktivi kaj agadi!

Advertisements

Kiel oni krias al vi?

Etikedoj

amsterdamo, esperanto klubo, esperejo, la amsterdama rondo, prelego, renkontiĝoj

Prelegoj estas partoj de ĉiu renkontiĝo. Mi ne ŝatas prelegojn. Ili kutime estas enuigaj. Simple estas tiel. Ofte en renkontiĝoj oni devas fari tagan programon kaj krom la kutimaj E-kursoj de malsamaj niveloj kaj manlaboraj aktivaĵoj, kion eblas oferti por la partoprenantoj? Se ne estas ekskursa tago aŭ la oficiala komenco de la evento oni ne havas pli bonan ideon por plenigi la progamojn. Mi memoras, ke mi fojfoje partoprenis prelegojn en renkontiĝoj nur por diri, ke mi ja partoprenis. Mi hontis, ke nur pro la homoj veturas kaj tute ne interesiĝas pri tio, kion la organizantoj proponas dum la semajno.

Ankaŭ le demando venas: kial estas prelegoj dum la semajno? Kial la semajno havas temon? En la pasinteco internaciaj semajnoj ĉu junularaj aŭ ne, ne nepre havis temon. Sed kiam subvencipetado iĝis pli kaj pli ofta kaj oni devis iel montri, ke la renkontiĝo estas valora.. (ne eblas nur simple skribi: ni tiom bone amuziĝas, kaj distras, drinkas, dancas, internaciumas en amika rondo.. donu monon) ekestis pli kaj pli da subtitoloj de eventoj.

Dum IJK en Hungario antaŭ 4 jaroj tio iĝis iom da problemo, ĉar simple ne eblis trovi sufiĉe da prelegantoj por la tagoj kaj kelkaj partoprenantoj plendis, ke ili vidas preskaŭ nenion en la programo rilate al la temo. Same, se vi volas ricevi rabaton, en pluraj renkontiĝoj oni demandas ĉu vi volas/povas iel kontribui? Oni povas kompreni, ke kelkaj homoj sen la rabatoj ne povus veturi al renkontiĝoj. Tamen, mi memoras, ke mi havis kelkajn disputojn pri tio.. mi konis aŭ la prelegon aŭ la partoprenanton kiu volis fari prelegon kaj mi diris, ke laŭ mi ne indas havi ĝin en la programo, ĉar ne estas bonkvalita kaj se la temo estas unu afero oni ne faru prelegojn pri io ajn. Kaj tiam venis la argumento: jes, sed ĉiu kontribuo estas bona kontribuo (ĉu vere?), ni bezonas ilin. Pigra respondo. Ĝuste pro tiu sinteno la kvalito de la renkontiĝo komencas fuŝi kaj mi pensas, ke partoprenantoj ankaŭ (kelkfoje) sentas, ke estas prelegoj ĉar la organizantoj ne havis pli bonan ideon.

Mi firme pensas, ke se la renkontiĝo ne havas tiom grandan buĝeton tiam oni devas pli strebi por inventi programerojn. Ekzemple se oni volas fari kvizvesperojn aŭ propran interkonan vesperon, kiu ne enhavas koncerton oni devas vere multe pripensi kiel fari tion. Ekpensi demandojn, ne tro facilaj, ne tro malfacilajn, strukturon, kalkuli kiom ĝi daŭros ktp. Kaj provi trovi novajn ideojn, novajn ludojn, ĝenerale novaĵojn kaj ne ĉiam la samajn aferojn. Novulojn eblas ravigi per io ajn. Tio sonas tre malĝentile. Sed vi devas kompreni, ke tiuj, kiuj neniam antaŭe spertis junularan renkontiĝon ili ĝojos pri ĉio kion eblas sperti dum la semajno. (Por beboj ĉiu ŝerco estas nova, ĉu ne?)

Tamen la kerno de E-renkontiĝoj estas homoj, kiuj jam partoprenis de longa tempo la saman renkontiĝon kaj eĉ se ili konas – kiel ekzemple hungaroj organizas la IJS-on -, kaj kiu tipaj programeroj estas, do ĉiam indas strebi por fari ion novan. Mi ankaŭ tre ŝatas tradiciojn. Tio ne kontraŭdiras pri kio mi ĵus skribis. (Tradicioj iĝas tiuj programeroj kiuj estis sukcesaj kaj la partoprenantoj tre ŝatis, espereble kion ili ne ŝatis estos ŝanĝitaj por la sekva fojo.) Mi kredas je balanco.

Sed kion fari se temas pri klubkunvenoj? Mi ne konas multe de E-kluboj. Ekzistis la legenda Esperejo en Budapeŝto. Kia vivo estis tie! Tio mankegas io simila al ĝi. Kunvenos ĉiu semajne, se eksterlandanoj alvenis per trajno al la okcidenta stacidomo, la klubo situis nur straton for de ĝi. Kelkfoje homoj eĉ tranoktis tie.

Estas la E-klubo de s-ino Éva Farkasné Tatár ĉiun lastan mardon de la monato. Tie estas interesaj prelegoj, rakontoj pri aliaj E-renkontiĝoj kaj interesaĵoj. Ni diru povas esti konsiderata kiel tradicia klubo. La hungaraj junuloj faras ĉiu monate iun alian aktivaĵon, ekskursas, pentras t-ĉemizojn, ludas biljardon. La unusola problemo estas, ke ne estas fiksita dato, do oni ne tre povas antaŭplani kaj noti en la kalendaron ekzemple ĉiun trian dimanĉon. La londonanoj nur drinkas ;), ili estas la sekreta societo por la amantoj de Wetherspoon. Fakte mi ne tre bone konas aliajn klubojn ĝenerale.

Mi partoprenis lastan dimanĉon mian unuan kunvenon en La Amsterdama Rondo. Komprenble oni avertis min, ke estos nur maljunuloj tie inter aĝa inter 70 kaj morto, sed mi tamen decidis iri. Estis ankaŭ junaj partoprenantoj, mem la preleginto estis 30iom jara. Mi ŝategis esti tie! Tiu prelego estis ĉio, kion bona prelego bezonas.

Unue ni estis salutitaj de la estrino de la grupo, S-ino Bakker-ten Hagen, kiu parolis tre klare kaj malrapide por la komencantoj, ŝi parolis pri tio, ke ŝi pensis, ke nur 5 homoj venos, estis tre amuze! Poste S-ro Dennis van der Heijden daŭrigis pri siaj spertoj en Ganao. Sed li ne nur simple komencis paroli pri ĝi, sed alportis kvizon kaj evidentiĝis, ke krom kelkaj bonŝancaj respondoj mi scias nenion pri Ganao. Li klarigis la respondojn kaj intertempe rakontis pli. Ankaŭ pri la lingvoj en Ganao kaj li eĉ komencis instrui al ni la lingvon ewe (ekz-e: biblioteko = loko por legi librojn). Estis tiom bonhumora kunveno, ni multe ridis provante eltrovi kiun nomon ni ricevintus laŭ la tago kiam ni naskiĝis. Kaj ĉu vi sciis, ke la nomo de Kofi Annan(fama diplomato de Ganao, antaŭa ĝenerala sekretario de la Unuiĝintaj Nacioj) signifas, ke li naskiĝis vendredon kiel la 4a filo en la familio? La titolo de mia artikolo ankaŭ venas de la prelego, demando: kiel oni krias al vi estas varianto de kio estas via nomo? Do, sed mi prefere ne rakontu la tutan prelegon, espereble vi ankaŭ povos lin aŭskulti persone iam. Fine li estis dankita per libroj rilate al lia laboro en Ganao kaj mi pensis, ke tio estis vere atentema afero de la estrino. Estis tre bona ekzemplo por elstara, interesa prelego.

Mi devas konfesi, ke mi kutime ne tiom interesiĝas pri kluba vivo, ĉar mense mi ĉiam preparas min por la grandaj renkontiĝoj. Tio estas erara pensmaniero, ĉar ankaŭ dum la jaro eblas renkontiĝi kelkfoje nur por posttagmezo, ĉu ne? Mi ankaŭ pensas, ke ofte oni (mi) malestimas tiajn eblecojn. Malgraŭ tio, ke la unutaga renkontiĝo kun la najbaroj HURKAS – depende ĉu hungaroj renkontis aŭstrojn, slovakojn, kroatojn :), ĉiam estis granda sukceso… oni ĉiam povas daŭrigi je pli malgranda nivelo. Post la nuliĝo de Esperejo senteble granda vakuo iĝis. Ne estas tiom facile trovi klubejon por renkontiĝi (almenaŭ en Hungario). Mi ne scias kiel tio funkcias en aliaj landoj. Ĉu vi aktive partoprenas en la vivo de iu klubo en via urbo?