Ŝtopita inter pasinteco kaj futuro

Etikedoj

aliĝilo, esperanto renkontiĝo, gej, germanio, hej, hungario, jes, junulara esperanto semajno, kritikoj, kunlaboro, malfruo, mono, organizado, pej, pollando, problemoj

La afero estas, ke ĝis nun vere malofte mi pensis pri tio, kiel tuŝas homojn kion mi skribas. Eble tri aŭ kvarfoje profunde cerbumis, ĉu mi vere kuraĝu tion kaj tiel meti en la reton, kiel mi skribis, vidas kaj pensas. Ĉu mi publikigu? Fine mi ĉiam publikigis. Kial ne? Ne multe da homoj legas mian blogon, sed tamen, oni ne volas intence insulti aŭ ofendi homojn. Mia problemo kutime ne kun la personoj estas mem, sed kion ili faras aŭ ne faras. Kaj tio estas grava diferenco. Mi ne okupiĝas pri homoj, kiujn mi ne ŝatas, nur se iel iliaj agoj alkroĉiĝas al mia vivo. Kaj tio ĉi tie signifas al mia E-vivo, do organizado, agado kaj ĝenerala movadumado.

Sed nuntempe tio iomete ŝanĝiĝis por mi, kaj feliĉe mi ne havis tempon skribi pri tio pli detale. Tio: ke mi ne nepre tiom kuraĝe parolus pri aferoj. Nun, ke mi fakte skribas, mi konkludis, ke mildeco ne helpas, se iu diras, do estu tamen mi.

IJS, kaj ke mi transdonis la kunordigadon al Laĉjo igis min ŝalti al aktiviĝo nivelo 5, de nivelo 2 mi dirus, ĉar mi ne volas perdi la scion, kiun mi havas. Komencis tuj skribi manlibron pri la organizado kaj kun iom da helpo kreis sekretan retpaĝon por la HEJ aktivuloj pri la aferoj de nia asocio.

Kompreneble al mia aktiveco aldoniĝas ankaŭ la kunordigado de JES, ke ni ĉiuj jam volas, ke la aliĝilo aperu kaj ni povu vidi ĉu homojn entute interesas la renkontiĝo, se ĝi estas en Hungario. Fakte ekde ni anoncis, ke ĝi estos ĉe ni, mi ne povis paroli kun homoj persone ekster miaj propraj aranĝoj (nek mono, nek tempo partopreni aliajn) por vidi kion la ĝenerala publiko pensas pri la ideo de JES ekster la du gepatraj landoj: Pollando kaj Germanio.

La afero tial damne gravas al mi, ĉar la trarigardado de arĥivoj (2010-2015) por la HEJ-libro (dev)igas min rigardi la evoluon de aferoj. Mi relegas IJS-kunsidojn de la tempo kiam mi ankoraŭ ne revenis al la teamo ĝis la pasinta IJS-ferma organiza kunsido kun rimarkoj rilate al eventuala kunlaboro kun PEJ kaj GEJ. Mi skribu tuj la esencon: kio ajn okazas, ni ne kunordigos la renkontiĝon. Ni skribis kiajn aferojn ni povas akcepti: lokan organizadon, ekskursojn, eble iun vesperan programon, sed ne pli. Tio estis klara kaj komuna decido, kaj nun mi vere devas pensi kiom rapide ni alvenis de kunordigado ne (fino de aŭgusto) ĝis ni kunordigos (fino de oktobro).

Gravas, ke ni estis envolvitaj en la komenco kiel helpantoj, kiuj simple metas la renkontiĝon en inkubatoron laŭ mia vidpunkto. Ĉar ni rigardu la aferon de pli proksime: kion aldonas kaj kion forprenas la fakto, ke la renkontiĝo ne estas en la du landoj de ĝia originala difino kaj kunlaboro? Denove: laŭ mia vidpunkto tio estas bona afero, ĉar ĉio, kio bone funkcias dum JES povas esti sendependa de la lando, se ĝi estas bone difinita kaj precize priskribita. Sed, kaj tio estas granda SED, se la renkontiĝo gravas pro la fakto, ke germanoj kaj poloj organizas ĝin, tiam kio estas JES en Hungario? La elekto estas la jena: aŭ oni uzu la renkontiĝon por montri, ke eĉ en Hungario videblas la esenco de JES aŭ oni uzu tiun unu jaran ripoztempon por ludi per la renkontiĝo: kio okazas, se ĝi estas forprenita de la originala loko? Kiel ĝi ŝanĝiĝos? Kio influas la veran spiriton de ĝi? Evidente gardi la originalan ideon bezonatas pli da laboro de la germanoj kaj la poloj, kune kun la grava demando:

Kio estas JES?

Mi demandis tion sur la paĝo de JES en vizaĝlibro hieraŭ kaj do venis respondoj, kiuj priskribas bonan IS-on aŭ AS-on. Kiam mi petis plurfoje la GEJ-anojn doni al nia oficialan vidpunkton pri la renkontiĝo en Hungario simple ne venis respondo. Ankoraŭ en oktobro ili plene rifuzis eĉ diskuti la ideon, ke ĝi estu en Hungario, kiam la pola flanko jam plene kapjesis pri la portempa translokiĝo por unu jaro. Ne estis (bona) komunikado inter ili. Intertempe evidentiĝis, ke la germanoj vere volas tion priparoli nur dum la IJK en aŭgusto. Sed tamen ja estis peto de la kune teamo (ĵurnalo de la germana junularo) sendi ideojn pri la futuro, ĉar estis publika alvoko envizaĝlibro pri tio. (Bedaŭrinde mi ne trovis la eldonon aŭ la respondojn ie ajn – mi elkore dankus, se iu informus min.)

Laŭ la logiko kaj la sinsekvo la sekva JES estos jam en Germanio. Oni laŭdire jam eĉ komencis ĝin pripensi/organizeti, sed mi scias vere nenion pri tio. Kial tio gravas entute nun, se la hungaroj ne plu envolviĝos en la organizado post 2015?

Tial gravas, ĉar multo dependas de la pasinteco, kaj mi sentas tiel, ke ni havas respondecon pri la futuro. Mi devas diri al vi, mi estas en malkomforta(=aĉa) pozicio momente. Ĉar laŭ la nombro de la hungaroj en la teamo kaj la dividita laboro oni povus diri sincere al ni: pardonu, ni mortlacas pro la pasinta jaro (troas ambaŭ IJK-oj germana kaj pola), fakte faru kion ajn vi volas, se estos vintra IJS, kaj nomiĝas JES, do ne gravas, ĝi reestos en niaj landoj ĉiukaze la sekvan jaron. Kaj tiam tio povus esti (bona) kialo aŭ klarigo al la granda publiko. Sed por tio, ke la renkontiĝo ne estu tro hungara, kion ajn tio signifas ni bezonas, ke pli da nehungaroj kaj ĉefe antaŭaj organizantoj envolviĝu en la organizadon. Almenaŭ helpe, almenaŭ en la komenco. Momente tio ne vere okazas. Samtempe mi tamen havas tiun senton, ke mi devas respekti la regulojn de JES, la tradiciojn kaj kio ajn JES estas.

Sed kio estas la JES? Ne la IS, ne la AS, sed la JES?

Al tiu demando mi ankoraŭ ne vere ricevis respondon. Mi bezonus eble 4-5 gvidpunktojn por la organizado, ke Stela, vi faru kion ajn vi volas, sed respektu, ke ekzemple la silvestra balo estas tia, la taga programo tio, la kursoj tia kaj la ĝenerala intenco tia. La germanoj montras siajn dorsojn al mi, ne respondis ĝis nun al ajna retletero sendita al la antaŭaj organizantoj, kaj nek la poloj vere klaras pri siaj ideoj. Tio evidente zorgigas min. Ĉar se ne estos ia kion oni volas, tiam ni fiaskos. Kaj mi ne volas fiaski. Mi volas, ke 300 homoj venu, amuziĝu kaj festu la kulturan buntecon de junulara Esperantujo. Sed mi sentas, ke oni ne fidas min, ke ni povos tion fari. Sed samtempe ne estas gvidlinioj. Vere stranga situacio prezentas sin. Mi evidente pli volonte klonus antaŭajn IS-ojn. Ne ĉion, sed plejparte pro ĝia etoso IS-on, AS-on pro tio, ke ĝi malmultekostis kompare al la IS.

Ah, jes, la kostoj. Do, se ni pensas pri la pasinteco de la JES, Saci kaj mi firme diris, ke ni ne organizos sen finkalkulitaj JES-oj 1-4 almenaŭ. Ni ricevis promeson, ke tio jam estas preta. Intertempe evidentiĝis, ke la 4-a finkalkuliĝis nur nuntempe. 5, ni ne scias, 6 finiĝis antaŭ ne tiom longe. Sed tamen. La IJS-finkalkuladoj pretas maksimume 3 semajnojn post la fino de la renkontiĝo. Do, jes, mi havas klare aliajn standardojn. Denove: kial tio gravas? La renkontiĝo estos en alia lando. Prave, sed mi persone ankoraŭ neniam okazigis tiom grandan renkontiĝon kaj ĝuste pro la tradicioj, mi ŝatus vidi tradician buĝeton por almenaŭ havi ideon pri la kostoj. Sed tiujn informojn ni simple ne ricevis… kiam? Tiam, kiam ni provis plani la buĝeton kaj estimi kotizon, kaj ni daŭre malfruis (de la JES, ne tiom grave, de la IJF, damne jes grave) kaj tio estis aĉe. Ke ni komencis ĝusta tempe, iom tro frue, (mi aŭdis la kritikojn…) kaj tamen ne havis retan aliĝilon por la itala renkontiĝo. Malĝoje, sed ne okazis tragedio.

Tio estas unu afero pri la planado por la ĉi jara, sed ekzistas la futuro ankaŭ. Mi povas imagi 2 scenariojn rilate al nia kontrakto kun PEJ: aŭ ni dividos la profiton, se estos entute, aŭ ni trionigos kaj planos ion ankaŭ por la futuro de JES. Ĉar tiu JES en Hungario estas kvazaŭ paŭzo, iu granda T, tempo por pripensi: kiel plu? Tiu kiel plu ne de mi dependas, sed se la rezulto de la hungaria JES estos, ke fakte “neniel” aŭ “kiel ajn ĝi sukcesos, ni ne scias, ni okazigos iel” tiam mi vere ĉagrenos. Ĉar ne tio estas la celo nun. Mi vidas de propra freŝa sperto kiom malfacilas komuniki internacie. Estas terure. Ni devas solvi tiun obstaklon tre rapide, sed ni tamen havas ankoraŭ kelkajn semajnojn por varmigi niajn rilatojn, tamen, mi, persone bezonas iun pli firman ideon pri tio, kion mi kunordigas. Momente krom la teĥnikaĵoj mi ne scias kion mi vendas. Do rilate al tio ni havos privatan kunsidon kun ĉiuj antaŭaj organizantoj de JES meze de majo por diri kion ili pensas: kio estas la realo, nuno kaj la futuro de la renkontiĝo? Mi ekscitite atendas la respondojn.

Ĉio, kion vi ne kuraĝis demandi pri la Pasporta Servo sed ĉiam volis scii

Etikedoj

internacia projekto, intervjuo, kunlaborado, pasporta servo, problemoj, programado, tejo, uea

Novembro estas la monato kiam kutime nenio interesa okazas, la fino de aŭtuno, grizeco antaŭ la lumplena decembro. Ĉi jare tamen io estas en la aero! Aspektas tiel, ke post plurjara malrapida morto de la Pasporta Servo ni finfine ekhavos ankoraŭ ĉi monate la retan version de la fama kaj amata libro. Tio estas unu el inter la malmultaj projektoj en Esperantujo, kiu vere interesas la homojn, kaj la ĝenerala publiko deziras rehavi PS-on, ĉar malgraŭ la ekzisto de multaj similaj retejoj, tiuj ne donas la saman sperton de gastigado. Antaŭ la lanĉo mi demandis la ĉefprogramiston, Baptiste Darthenay (Batisteo), pri la projekto.

SĈNK: Kiel vi aliĝis al Pasporta Servo? Kial vi volis partopreni en la relanĉado de tiu ĉi projekto?

Baptiste Darthenay: Estis en aprilo ĉi jare. Mi vidis, ke Roy (McCoy) estis nomumita kiel respondeculo de tiu ĉi projekto. Vidante tion, mi pensis, mi havas iomete da tempo, ke eble mi povus aliĝi helpi. Se dum jaroj neniu povis fari belaspektan faciluzeblan retejon, kial mi ne provu? Do, mi skribis al li, kaj li invitis min al la dissendolisto (ambaŭ de la retejo kaj la libreto) por la organizado de nova PS.

SĈNK: Kio ekzakte estas via tasko? Kion vi faras por PS?

BD: Mia tasko estas nur la programado de la retejo. Do, ke la retejo estu uzebla por ĉiuj homoj kaj ankaŭ por la organizantoj, kiuj kontrolas la datumojn.

SĈNK: Kiel statas nun la projekto? Mi legis, ke ĝi estos relanĉita post du semajnoj, aŭ nepre ankoraŭ en novembro. Kiom da elcentoj estas de la laboro, kiu ankoraŭ mankas?

BD: Povus esti lanĉita jam nun, sed la laboro kiam mi pensas pri la retejo eĉ ne estos preta ĝis la lanĉo, mankos la granda mapo kaj kelkaj detaloj. La programado ne haltos je la publikigo de la retejo. La granda laboro estis enmeti la datumojn de la drupala retejo al la nova, dĵanga retejo kaj tio estis malfacila afero, sed fine sukcesis. Nun mi laboras por ke ĉio estu pli uzamikeca.

SĈNK: Do, kiu faris tion? Ĉu vi aŭ fakte, kiom da homoj vi dirus, ke laboras por la PS? Unue por la retejo, kaj poste mi supozas, ke ankaŭ por la libro sekvos. Ĉu vi programas sole?

BD: Pri la programado estas helpantoj: unue estis Manuel Ortega, kiu helpis meti la programon sur la retejon, sed post la somero li malaperis, mi aŭdis, ke li translokiĝis, do mi pensas, ke pro personaj kialoj li ne povas plu kontribui nuntempe. Mi esperas ke li reaktiviĝos ĉar mi ŝategis labori kun li. Ankaŭ estas amiko mia, kiu estas franco, vivanta en Anglio, neesperantisto, kiu multe helpis, proksimume 20%-ojn, ĉefe por la aspekta parto de la retejo.
Pri la datumoj kaj la libreto la kunordigadon faras Roy, plejparte li laboras pri la kontrolado de la datumoj, respondas al multege da retpoŝtoj, kiujn la PS-teamo ricevas. Ankaŭ estas Christine & Lars, Alex Baudry, Richard, Alekĉjo kaj Veronika Poór helpas pri la testado de la retejo, mi esperas, ke mi neniun forgesis mencii, la aliaj nur babiladis. Ankaŭ Joop helpas pri la teĥnikaĵoj kun la servilo. Tiu servilo, kiu momente ne funkcias, bedaŭrinde.

SĈNK: Kie estas TEJO en la tuta laboro? Ĵus aperis antaŭ unu tago artikolo en sufiĉe granda ĵurnalo en la angla, kaj mi pensas, ke tio alportos pli grandan interesiĝon aŭ ekkonadon pri la PS almenaŭ por la usonanoj komence. Do, tie estis klare menciite, ke tio estas la projekto de TEJO, sed ĝis nun mi ankoraŭ tute ne komprenas kiel TEJO estas en la tuta projekto. Originale PS estas unu el la taskoj de TEJO. Vi diras, ke la servilo ne funkcias. Do ĉu tio estas la zorgo de TEJO, ekzemple?

BD: Kiu estas TEJO? (ridoj) Pri la servilo estas volontuloj, ne nepre la volontuloj de TEJO. Ankaŭ ĉefe nuntempe Manuel, Joop, estas Piotrek ankaŭ, kaj ili uzas la servilon por la retejo, ekzemple por la germana IJK la sekvan jaron. Fakte, sur tiu servilo estas multe da retejoj: tiu paĝo de IJK, la pasinta PS, la nuna PS, kaj ankaŭ internaj iloj por TEJO. Kaj kompreneble la nova kaj malnova retejo de TEJO. Do la servilo ploras nuntempe.

SĈNK: Ankaŭ la retpaĝo de TEJO ne funkcias de kelkaj tagoj.

BD: Do estas la tuta servilo, kiu paneas. Joop, kaj mi ankaŭ pensas, ke tio estas pro la ĉefretejo de TEJO en drupalo kiu kaŭzas la problemon.

SĈNK: Kiel vi klargius, kio estas la diferenco inter la drupala kaj la dĵanga-pitona versio de PS? Mi scias, ke multaj homoj ne komprenis, kial vi volas nepre ŝanĝi la programan lingvon. Kaj se jam ekzistis drupala versio, kial vi volis tiom fervore uzi ion alian kaj reprogrami la tuton prefere? Kiel vi konvinkis la homojn por la ŝanĝo?

BD: Fakte, unuflanke mi konas neniun, kiu ŝatas drupalon uzi. Estas kelkaj kiuj laboras profesie kun ĝi, sed neniu ŝatas uzi ĝin, nek la administrantoj, nek la uzantoj vere. Mi volis fari ion por PS, do mi volis uzi, kion mi konas plej bone. La alia afero estas, oni komencis la retejon en 2009, kaj ekde tiam estis problemoj kun ĝi, ankaŭ kun la eldonaĵo de la libro. Do, mi neniam vidis la daŭrigon kun drupalo kiel solvo. Fine, la grandeco de la drupala datumbazo estas 180 MB kaj de la dĵanga versio tio estas 750 kB. Tio estas 245 foje pli malgranda kaj evidente tio rezultas en multe malpli da problemoj kun ajna servilo.

SĈNK: Ĉu vi ne timas, ke homoj ne povos daŭrigi vian laboron, se vi ne plu volas/povas fari, aŭ mortas hazarde? Tamen homoj konis ĝis nun unu sistemon, poste vi venas kaj ŝanĝas ĝin.

BD: Ja estas pli da Esperantaj drupalistoj ol dĵanguloj, kaj estas risko. Sed ĝuste pro tio mi programas en la angla kaj poste tradukas al Esperanto. Tiel eksteruloj povus daŭrigi la laboron, se bezonatas. Kaj mi ŝatus disvolvigi la programadon en dĵango, en la gikaj Esperanto-rondoj.

SĈNK: Ĝis nun kio estis la plej granda/grava kritiko kiun vi ricevis rilate al PS? Evidente, ĝi estas tre pasia temo de Esperantistoj, preskaŭ ĉiu havas iun historieton pri ĝi. Homojn interesas tiu ĉi projekto. Multajn ili prifajfas, sed pri tiu ĉi ili tamen atentas, kaj sufiĉe malpaciencas supozeble pro la plurjara malsukceso de la retejo, kaj neaperado de la libro.

BD: Malfacilas konvinki la homojn, ke dum jaroj estis fuŝa projekto, kaj nun estas alia homo, mi, kiu faras ion novan, kaj tio funkcios finfine! Nuntempe mi ŝatus diri, ke ja funkcias, iru testi, rigardu ĉe la servilo, sed nun la servilo ne funkcias momente. Do eĉ pli malfacilas konvinki la homojn! La homoj ŝatas la projekton, volonte donas ideojn, kiel plibonigi ĝin. Mi estis inter tiuj homoj antaŭe, kaj nun mi agas por PS. Ankaŭ estas tiuj homoj, kiuj pensas, ke pro airbnb, couchsurfing aŭ bewelcome, ne plu indas fari tiun verdan projekton. Ke prefere ni konservu la forton por aliaj projektoj.

SĈNK: Kio okazos per la libro? Ĉu nun, se jam funkcios la retpaĝo, vi havas kaj kontrolis la datumojn, ĉu estos facile tiel printi/aperigi la libran version aŭ ĉu tio estos denove iu granda projekto por la futuro?

BD: Estas projekto. Fakte, mi ne vere scias, kion oni devas fari por la libro. Mi scias, ke unuflanke bezonatas kelkaj mapoj por ĝi. Aliflanke pri la datenoj, mi havos rolon en tiu parto por eksporti ilin en bona formato por Roy, kiu respondecas pri tio.

SĈNK: Evidente estas alia sento trafoliumi libron ol rigardi retpaĝon. Ĉu vi devis aŭ decidis ŝanĝi ion ajn de la libro rilate al la retpaĝo pro malnovstileco aŭ neuzeblaĵoj? Aŭ ĉu vi havas la saman version nur en la reto?

BD: Fakte, ne estas la sama versio. Pri la datenoj estas kelkaj diferencoj, sed nur detaloj: nun estas aldonebla pli ol tri kunloĝantoj, ne estas nur la naskiĝjaro, sed vi povas enmenti vian naskiĝtagon. Oni ankaŭ povas doni pli ol unu loĝejon.

SĈNK: Do al unu persono, se apartenas pluraj loĝejoj, aŭ havas ankaŭ someran domon, oni povas ankaŭ tion enmeti. Brile! Kaj vi parolis pri retejo kaj poste pri la libro, ĉu vi provos uzi la novajn teĥnologiojn? Ĉu la retpaĝo estos bone uzebla sur saĝa telefono, ĉu estas plano fari PS-aplikaĵon por vere tutmodernigi PS-on? La libro estas tre tradicia kaj kara afero por ni diru, iom pli maljunaj Esperantistoj, sed tamen junuloj/novuloj tuj rigardus, ĉu ekzistas aplikaĵo. Ĉu estas planoj evolui en tiu direkton?

BD: Pri aparta aplikaĵo ankoraŭ ne. Mi aŭdis, ke kelkaj brazilanoj, kiu spertas pri tio volus/volis kunlabori, sed mi ne plu aŭdis pri ili. Tio estus ankaŭ pli da laboro por mi kaj por la retejo. Ĝi ne nur estas retejo, sed fakte datumbazo, do la aplikaĵo bezonas „babili” kun la datumbazo, sed eblas uzi la retejon sur saĝaj telefonoj estas bela sur tiuj aparatoj.

SĈNK: Se vi provas kunkalkuli kiom da tempo vi laboris ĝis nun por PS, ne nepre horojn, sed kiom da tagoj vi dediĉis al tiu projekto? Vi komencis envolviĝi en la retlisto en aprilo, sed kiam vi fakte komencis la programadon de la kerno?

BD: Ekde septembro. Mi havas plentempan laboron apude, do mi nur povis labori vespere kaj semajnfine. Kompreneble mi forprenis multe da tempo ankaŭ de mia persona vivo por PS. Du kaj duon monatojn proksimume entute.

SĈNK: Ĉu vi ricevos monon por via laboro? Mi komprenas, ke oni volontulas, sed tamen tio estas vere multe da tempo kaj kono kiun vi donas. Ĉu temis pri tio, ke vi ricevus monon, eĉ se simbolan? Klare ne tiom, kiom vi estas pagata normale kaj tamen estas la laboro de la aliaj ankaŭ. Ĉu estas interkonsento pri tio aŭ io simile?

BD: Interkonsento ne estas, tamen en 2012 estis decido pri buĝeto, mi ne konas la sumon, sed eble ĉ. 1000 eŭroj por la riparo de la retpaĝo de PS. Kompare al la 100 000 de UEA por sia retejo…

SĈNK: Sed vi ne scias ekzakte. Do, kiu estas la TEJO-kunordiganto de la afero? Tamen temas pri TEJO-projekto, kaj buĝeto de TEJO. Ĉu kontribuas per diskonigo, tempo, ajna informo pri tiuj aferoj? Fine tio ne estos „la projekto de Baptiste”, sed eniros la publikon kiel la projekto de TEJO.

BD: Eble estos konata kiel la projekto de Roy! (ridoj) Fakte mi ne vere scias, mi nur scias, ke interesiĝas pri la projekto LukiZ kaj Veronika, kiuj estas en la TEJO-estraro. Krom tio mi aŭdis, ke Pawel estis la respondeculo, sed ne respondis dum monatoj pri tio, do eblas, ke tio tute ne aktualas plu. Iu devus klarigi al mi, ĉar mi tute ne scias.

SĈNK: Do, iomete pri vi: ĉu vi havas aliajn amprojektojn en Esperantujo? Vi jam laboras pri PS pli ol duonjaron. Ĉu faras ankaŭ ion alian krom tiu granda laboro por PS?

BD: Fakte jes, mi komencis tiun projekton en januaro, sed haltis pro PS: estas esperant.io. Temas pri bela mapo, kiu kolektas la Esperantajn renkontiĝojn tutmonde. Restas multe da laboro, mi havas multajn ideojn por disvolvigi. Mi esperas ke iam TEJO akceptos tiun projekton kiel la sia.

SĈNK: Fine, kiun mesaĝon vi havas por tiuj, kiuj jam tre atendas la PS-on?

BD: Mi povintus diri: BALDAŬ! Sed tio signifas nenion en Esperantujo… Mi vere tre atendas viajn reagojn pri kion ni faras. Kontaktu min @batisteo aŭ retletere.

SĈNK: Dankon por la intervjuo kaj bonan laboron al la teamo!

Restas nur kelkaj tagoj kaj espereble tradicia parto de Esperantujo retroviĝos unue rete kaj poste ankaŭ en niaj dorsosakoj!

Artikolo pri TEJO por Kontakto

Etikedoj

esperanto renkontiĝo, esperanto renkontiĝoj, hej, hungara esperanto junularo, internacia semajnfino, kritiko, organizado, pasporta servo, planoj, problemoj, solvoj, tejo

Mia artikolo pri la ŝanĝoj en la teamo de IJS devas ankoraŭ atendi, ĉar la komenca stato de nia teamo pli ŝrinkis kaj pro novaj projektoj niaj energioj estos tute aliel uzitaj ol antaŭe planite. Pro tio mi petas plian paciencon rilate al tio. Mi mem tre volas jam rakonti kaj analizi la situacion, kiun ni ekhavis post mia dua sinsekva IJS-kunordigado.

Intertempe Massimo de TEJO-Tutmonde petis min verki artikolon (5000 literan) rilate al la hungara movado kaj kiel TEJO povus helpi nian laboron. La celo estis paroli pri “konkretaj problemoj, necesoj, kiujn la junaj hungaraj esperantistoj havas”. Mi devis proponi solvojn, kiuj estas “konkretaj kaj realigeblaj”.

Se vi legas mian blogon de longa tempo vi tre bone scias, ke mi parolas nur pri tiuspecaj aferoj: pri problemoj kaj iliaj solvoj en la Esperanto-movado. Estis amuze legi en la retletero, ke oni vere substrekis por mi, ke la proponitaj solvoj devas esti realigeblaj. Mi supozas, ke tio signifas, ke TEJO ofte ricevas tute “revajn” aŭ nerealigeblajn ideojn de sia membraro aŭ de naivaj homoj. Aŭ male, eble ili tro ofte pensas, ke bazaj aferoj, kiel propre funkcianta retpaĝo apartenas al la kategorio “nerealigebla”. Ĉiukaze estis la unua fojo, ke mi skribis ion ajn por Esperanta gazeto, ĉar ĝenerale mi tute ne ŝatas verki tekstojn, sed ĉifoje pro la nekredebla superŝutiteco de mia teamo mi akceptis la taskon. Mi ne scias kiam ĝi aperos, pri tio mi ne havas informojn.

Tion mi skribis:

“Saluton, Stela raportas, unu el inter la aktivuloj en la Hungara Esperanto-Junularo. Mi estas feliĉa, ke mi laboras en malgranda, sed forta Esperanto teamo, kie ni volonte organizas renkontiĝojn al la junuloj en kaj ekster Hungario. Mi pensas, ke ĉe ni bone funkcias la elpensado kaj realigo de aranĝoj – ekzemple nia semajnfina JER (Junulara Esperanto-Renkontiĝo) printempe, IJS (Internacia Junualara Semajno) somere, unutagaj ekskursoj kaj aktivaĵoj dum la jaro kune kun la partneradoj kun aliaj eventoj. Al ni mankas la pli vasta varbado al la eventoj enlande kaj internacie. Ni havas la kutimajn kanalojn de informado, kiel niajn retpaĝojn, retlistojn kaj leterojn, krome vizaĝlibron kaj pepejon. Tamen, la novuloj ne trovas nin tiom bone aŭ rapide. Ankaŭ tio malfaciligas nian laboron, ke malgraŭ tio, ke en Hungario multe da homoj lernas Esperanton, tio ne estas por plezuro aŭ honesta interesiĝo pri la lingvo, sed daŭre pro la reguloj de la hungara ŝtato rilate al diplomoj. Por ricevi la oficialan paperon pri la finstudado oni devas havi lingvoekzamenon el ajna vivanta lingvo. Por multaj homoj tiu estas la facile lernebla Esperanto. Do, estas defio prezenti la uzeblecon de la lingvo post la pasado de deviga ekzameno.

Mi pensas, ke se forta TEJO kun la nova retpaĝo povas montri la internacian interesiĝon kaj kunlaboradon de junuloj tra la mondo, tio povas esti unu el la solvoj al nia problemo en Hungario. Mi supozas, ke multaj krom ni en HEJ jam tre atendas la renovigon de la centra hejmpaĝo kaj havas grandan esperon rilate al la informoj kaj uzado de ĝi. HEJ povas oferti bonkvalitajn renkontiĝojn kaj trejnadon por tiuj, kiuj interesiĝas pri organizado ambaŭ praktike kaj teorie, TEJO povus helpi disvastigi la rezultojn de la Landaj Sekcioj. Ni estas bonŝancaj, ke ni povas funkciigi plurajn retpaĝojn por niaj eventoj aparte kaj dulingve de HEJ, sed tio estas vere multe da laboro kaj tempo por ni. La centra retpaĝo de la monda junularo povus havi la eblecon oferti lokon por tiuj LS-oj, kiuj ne havas propran retpaĝon. Tio estas realigebla kiel profiloj por la LS-oj kun almenaŭ bazaj informoj por tiuj lokaj junuloj, kiuj ŝatus trovi aktivulojn en siaj landoj. Ne nur pro tio, sed ankaŭ pro propra informado estus oportune, se TEJO pli hastus aperigi ĝustatempe KODEJO-n por ke la LS-oj bone konu la defiojn kaj komunikilojn de aliaj LS-oj. Krome, mi esperas, ke realiĝos plena kalendaro nur por junularaj eventoj por ke homoj vidu, kie ili povas uzi Esperanton. Ekzemple se TEJO decidas subteni kaj disvastigi la projekton de esperant.io, tiam sur mapo bone videblus la renkontiĝoj plej proksime al vi.

Rilate al renkontiĝoj: se TEJO instigu la organizadon de malgrandaj eventoj, unutagaj projektoj en siaj LS-oj. Mi pensas pri tio, ke ekzemple ekzistas la tiel nomata Eŭropa Tago de Najbaroj. Rilate al la disvastigo de Esperanto kaj informado pri la internaciaj kunlaboradoj oni povus okazigi najbarajn renkontiĝojn en ĉiuj partoj de la mondo dum tiu tago. En Hungario tio povus esti renkontiĝo ĉe la landlimo kun la slovakoj aŭ aŭstroj, en pli grandaj landoj renkontiĝo de proksimaj Esperanto kluboj de diversaj urboj. Tio povus esti pozitiva mesaĝo de la uzeblo de la lingvo. Ĝenerale TEJO devus instigi la okazigon de eventoj, kaj malgraŭ tio, ke ekzistas helpilo (fakte, tio estas nur listo de taskoj, ne vera priskribo de ili) por grand(eg)aj eventoj, tio estas vere la escepto, ke junuloj organizas por multe da homoj kaj dum longa tempo. Ĝuste pro tio pli bone estas instigi malgrandajn okazaĵojn, kiuj ne bezonas multe da sperto kaj tempo. Helpilo por tiaj programoj por organizado kaj disvastigo plene bonvenas.

Se TEJO volus havi oftan novan enhavon por la retpaĝo, estas facile peti homojn/organizojn por skribi nur inter du kaj dek frazojn pri siaj aktivaĵoj (mencii urbon kaj landon) por konigi kun la homoj en la mondo pri klubvesperoj, vizito de eksterlandano, ekskursoj, kunsidoj, organizado de eventoj. Tio montrus, ke ne nur tion indas raporti se okazas unusemajna grandskala evento, sed ankaŭ pri la ĉiutaga uzado de Esperanto. Tio prezentus multe pli bone la vivadon de la lingvo, kies pinto estas la kongresoj. Rilatas al tio, ke la malrapide revivanta Pasporta Servo estas pretigata teĥnike, kaj bezonatos helpo disvastigi ĝin denove inter la junuloj. La nunaj gastigantoj estas plej multnombre maljunuloj. Estas multe pli alloge gasti ĉe junuloj, sed por tio ili devas scii pri la ekzisto de PS. Tiu laboro jam nun povus komenciĝi per preparado de la historio de PS por regajni ĝian antaŭan rolon kiel unu el la bazaj servoj de TEJO. Ankaŭ la malriĉaj hungaroj bone profitus de la gastiga servo en Esperantio. Se ĝi refunkcios, ĝi estos bona varbilo por Esperanto.

Konklude mi vidas la rolon de TEJO en la LS-oj, kiel helpon por fortigi la movadon en la diversaj landoj donante konsilojn, helpante disvastigon de aranĝoj, sekurado de bone funkcianta retpaĝo, kies informriĉeco helpas la interesiĝantojn de la ekstera mondo kaj aktivulojn en la asocioj.”

Tempo por la demando:

 

Voluntuloj, laboro, rezultoj… sindono kaj egoismo?

Etikedoj

as, esperanto aranĝo, esperanto renkontiĝoj, gej, hej, hungara esperanto junularo, ijl, ijs, is, jes, kunlaboro, organizado, pej, problemoj, ses, voluntulado

Mi koleras. Mi pensas, ke ne estas hazardo, ke miaj universitataj studoj tiom bele intermiksiĝas kun la E-movado. Por unu el miaj fakoj mi devis elekti iun temon pri kiu mi pasias. Mi preskaŭ tuj pensis pri volontulado. Nuntempe mi legas artikolojn rilate al ĝi kaj demandas min: kial oni voluntulas? Ĉu estas diferenco inter voluntuloj?

Kompreneble estas. Mi ĉefe volas analizi la diferencon inter tiuj homoj, kiuj volontulas, ĉar ili kredas je la celoj de la organizo kaj tiuj homoj, kiuj simple volas gajni ion pere de ĝi por si mem. Ĉu estas eblo havi ion en la mezo? Kiel funkcias organizo, kiu ne povas funkcii sen nepagata helpo kompare al asocio, kiu havas ankaŭ pagatan helpon?

Tre interesa temo. Ĉu vi sentas ĝian fortan ligon al la E-movado? Do, rilate al tio mi devas diri al vi, ke mi koleras! Mia teamo kaj mi laboras tre multe por la JER kaj IJS, por la sukceso de tiuj eventoj, por la bonfarto, amuziĝo, lernado, distriĝo de la partoprenantoj. Ne estas facile. Ni ĉiuj aŭ laboras, aŭ studas (serioze), aŭ ankoraŭ estas en mezlernejo. Devoj, ekzamenoj, limdatoj abundas krom la organizado.

Tamen, ekzistas homoj, kiuj simple envias nian sukceson. Aŭ ne envias, sed volas malhelpi. Ĉu vi konas la diraĵon: se vi ne helpas, almenaŭ ne malhelpu? Hungaroj kutime estas sufiĉe pesimismaj tiurilate dirante: estas nur ni, nia karaktero, nia kulpo, ni kaŭzas tion al ni mem. Sed mi vidis tion ankaŭ eksterlande ĉe aliaj eventoj, en aliaj organizaj teamoj. Ne, mi ne parolas pri la sana konkurso, kiu klare ekzistas.

Ĉu vi volas scii la sekreton? La respondo simplas: multege da laboro. Bonaj ideoj, teamanoj kiuj respektas kiu, kiam ne havas tempon; oni ne devas petegi iun por akcepti laboron farindan; oni ne ofendiĝas, se iu trovas eraron en sia laboro, sed simple dankas por la plibonigado de la teksto/retpaĝo/sendinda retletero. Eĉ se estas malfacilaĵoj ni vere provas aferojn fari kune, solvi kune. Mi loĝas eksterlande, la aliaj hejme ne ĉiuj en la sama urbo. Ne estas facile agordi tempojn por skajpkunveno. Subitaj tute strangaj eraroj de la retpaĝo aperas, kiujn ni ne komprenas… Mi vere povus listigi eĉ pli. Ne indas. Mi certas, ke vi komprenas.

Do, daŭre restas la demando: kial mi koleras? Ĉu vi ne kolerus, se iu, kiu tre bone konas la defiojn de organizado, ĉar ĉeforganizis, helpis, faris la saman laboron antaŭ ne tiom longe ĉe landa retlisto proponus nuligi IJS-on, ĉar SES estas pli bona? Same nuligi IJL-on*, ĉar kial la hungaroj havu du somerajn renkontiĝojn? Pli profesia laŭ ŝli. Nuligi la novan renkontiĝon de la Hungara Esperanto-Asocio, ĉar ĝi similas al SES? “Kial ni ne sendas la hungarojn al Slovakio? Ĝi estas sufiĉe proksime.” Mi pensas, ke landa movado bezonas siajn landajn eventojn. IJS estas sufiĉe internacia, do ankaŭ eksterlandanojn interesus/as, se ni decidus/as ne okazigi la eventon. Mi havas vere nenion kontraŭ SES, jes, ĝi estas pli malpli proksime, sed ne estas nia evento. IJS estas alia aranĝo, simple tute alia sento, aliajn homojn allogas kun alia celo, kaj ĉefe: estas la nia.

Mi ne ĝojis kiam GEJ kaj PEJ decidis kunigi IS-on kaj AS-on. Mi jam plurfoje skribis pri tio, estas klare, ke mi ne ŝatas la rezulton. Samtempe mi pensas, ke nek la polan, nek la germanan movadon helpis la ŝanĝo. Tio estas mia tute subjektiva sperto.

Reen al ekzemploj, venu numero du: iu hungaro decidas veni nur sabate al la renkontiĝo, nur dumtage, sed simple ne registriĝas. “mi ne volas dormi tie, mi nek volas manĝi” kiel defendo skribas en la respondo de la retmesaĝo, kiun ni sendis al ŝli. Ne respektas la organizantojn per simpla aliĝado. Vi simple aliĝu kaj menciu en la komento, ke vi venos nur por duono de la tago. Kial tiom gravas tio? Ni diru 40 homoj manĝas/dormas en la ejo, kaj 20-25 decidas nur aperi dum la tago… tiu multon ŝanĝas por ni. Kaj jes, ni devas pensi pri tio. Depende de la programo, la aĵoj bezonataj, havi ŝildon ankaŭ por tiu persono ktp. Fakte temas pri homo, kiu ĉiam nur iomete malhelpas, nur iomete forprenas de nia tempo – kaj tio rezultas entute sufiĉe multe da tempoperdado por ni.

Ekzemplo numero tri: same organizanto, kiu jam ĉefis la eventon antaŭe. Kio estas la problemo, se helpo estas ofertita? Principe nenio. Tamen, mi sentis, ke io ne estas en ordo kun tiu persono. Do antaŭ aldoni ŝlin al la organiza listo mi decidis demandi ion tre mallongan, klare ion, kies respondo tuj montrus sian veran vizaĝon. Ĉu vi volas diveni kio okazis? Mi pensas, ke vi scias. Nenio. Nenia letero. Anstataŭ la respondo mi ricevis leteron de iu alia persono, kies rolo estis kvazaŭ mesaĝisto. Kompreneble mia letero montris, ke temis pri simptomo laŭ mi sufiĉe konata en la E-movado: mi estas fama, mi gravas ĉi tie. Mi ne bezonas jam labori por montri kiom grava mi estas. Mi meritas la atenton kaj ankaŭ la rezultojn de la laboro al kiu mi ne kontribuis, nur donis mian nomon… La mesaĝisto transdonis la mesaĝon, kaj mi reagis jene: bele kaj bone, sed prefere mi volas aŭdi de la persono mem. Mi havas tempon atendi. Daŭre nenia respondo, nenia letero. Tute ne surprize. Kial tio gravas? Mi volas havi homojn sur la organiza retlisto kiuj faras la laboron. Mi ne havas tempon servi egoojn.

Konkludo: mi ne estas stulta. Dum la pluraj jaroj en la movado kelkfoje pli, kelkfoje malpli profunde, sed tamen serioze mi pensadis: kial mi faras tion? Kial mi dediĉas tiom da tempo al kelkfoje streĉa, kelkfoje maljusta laboro? Ĉar komence, se vi estas denaskulo vi nur (mal)rapide iĝas parto de la afero, vi ricevas malgrandajn taskojn, kaj poste la akvo pli kaj pli profundiĝas. Kiam la etoso aĉis, kaj kontraŭ la maljustecoj neniu protektis/apogis min malgraŭ mia peto kaj helpo, jes, tiam en januaro 2010 mi ĉesis partopreni. Ne indas, tiel ne. Kaj doloregis mia koro. Mi volis esti parto de la teamo, sed mi sentis, ke tiel ne eblis. La tiamaj teamanoj estis perditaj, kelkaj novaj, kelkaj timemaj, kelkaj simple hipokritaj. Mi ne plu volis esti parto de ĝi. Mi tiam tiom sukcese varbis por IJS 2010 en Pécs, ke la servilo de la retpaĝo simple ne kapablis elteni la troan interesiĝon kaj fuŝiĝis. Kio estas tio, se ne sukceso? Kaj mi sentis humiligita, ke mi devas klarigi, kial mi bezonas helpon kontraŭ sangosuĉanto en la grupo.

Nun mi estas la ĉefo kaj mi ne toleras, se iu atakas nian teamon. Ne de HEJ, ne de JER, sed de la IJS. La sama teamo faras kompreneble ĉion. Ni estas HEJ. Se ni havas sukceson en unu loko la entuziasmo senteblas dum la alia laboro. Same pri malsukceso kaj konfliktoj. Sed la 50 aliĝintoj por la renkontiĝo, kiun ni planis originale en Germanio dum la JES por eble 30 homoj, maksimume 40, rezumas la eksteran entuziasmon pri nia laboro. Eble la retpaĝo fuŝis dum tagoj, eble ĝi aperis malfrue, eble estis problemo pri la lokoj (kiel preksaŭ ĉiam en ĉiu evento io fuŝas), eble estis iomete tro komenci organizi IJS-on por ne plu prokrasti kaj samtempe havi ankaŭ alian renkontiĝon 10 semajnojn post la decido, sed jen. Tio estas laboro, ne babilado pri kiel oni devus fari, ne helpaj komentetoj de ie kaj alie, sugestoj pri simple nuligi 2 eventojn de la hungaraj asocioj, ĉar estas alia, profesie organizita renkontiĝo. Kaj, kio tiam? (Pensas mi.) Tio estas klara insulto!

Mia motivo estas la jena: mi ĝojas, kiam mi laboras por Esperanto! Mi bonfartas, min inspirigas la homoj kun kiuj mi laboras. Mi ŝatas pensi kune, esplori kune, fari kune. Kaj egoo kun miaj voloj de la movado restas ekster la organizado. Simple. Simple?

* Internacia Junulara Lingvotendaro – renkontiĝo de la Hungara Esperanto Asocio, nova evento, nur la 3-an fojon estos organizata ĉi jare komence de julio. Alcelas nur bazlernejanojn kaj gimnazianojn por instrui la lingvon intensive al ili, klare ne havas la saman celitan aĝgrupon, nek intencojn kiel IJS.

La nevidebla laboro

Etikedoj

esperanto renkontiĝoj, festo, hungaroj, ijs, internacia junulara semajno, jes, laboro, organizado, problemoj, progreso, ses, solvoj

Mi promesis iomete skribi pli pri la IJS, la organizado kaj la komenco. Pardonu, se tiu ĉi enskribo estas iomete pli serioza ol miaj kutimaj artikoloj. Mi fakte havis du petojn al la homoj antaŭ akcepti la taskon ĉeforganizi. La plej grava estis por la HEJ-anoj trovi iun, kiu povas kaj volas tion fari. Mi pensas, ke ne mankas homforto kaj entuziasmo, tamen aspektas tiel, ke la aferoj ne iris lastatempe en bonan direkton. Ĝuste pro tio mi petis apartan retliston por la organizado, kaj ĝuste por povi kontroli la konfliktojn kaj problemojn mi volis inviti homojn mem por partopreni. Ne uzi ekzistantan liston, ĉar mi volis komenci tute freŝe. Mi alia demando/peto estis pri la temo kaj la celo de la aranĝo. Mi volis pripensi-pridiskuti tion dum la semajno por vidi, kion ni ĉiuj pensas pri la IJS, kian semajnon ni volas havi. Ĉar mi pensas, ke klare io fuŝiĝis. Mi ne sciis kio, ĉar mi ne partoprenis la renkontiĝon dum jaroj, mi havis ideojn. Sed homoj ne estis kontentaj pasinttempe. Ĉiukaze nun ni volas ŝanĝi tion. Veronika demandis min: do pri kio temas IJS krom tio, ke ni organizas ĝin? Mi ne sukcesis ankoraŭ partopreni eĉ unu. Se ne estas tiom muzikema, kiom FESTO, kaj ne tiom studema kiom SES.. do ĉu ĝi estas kiel la IJK? Iomete de ĉio? Saci tre ĉarme uzis la vorton ĉiomete. Mi diris jes, kaj ni bonkvalite organizas. Simple. Simple?

La konkurenco ja estas granda. SES havas grandan apogon de pluraj lokoj, FESTO ĉi jare sukcese jam havas aliĝilon, kaj la teamo pli kaj pli fortiĝas kaj maturiĝas dank’ al la samaj kelkaj homoj, kiuj formas fortan kernon. Kompare al tio ni komencis organizi la lastan tagon de 2012. Kun preskaŭ tutnova teamo.

Ni organizos riĉan programon por la semajno, kaj ni serĉas novajn programerojn, novajn solvojn. Mia espero estas, ke mi kiel spertulo de la teamo ne nepre puŝos malnovajn ideojn, kaj ke mi sukcesos esti malferma por ideoj kaj opinioj. Mi persone deziras rehavi la diskutrondojn kaj noktan vivon en IJS. Ĉefe, ke kiam mi trarigardis pasintjarajn dokumentojn, mi trovis linion, ke “loko por trinkejo ne estas bezonata”. Mi pensas, ke tio estas naiveco. Estas junulara renkontiĝo. Oni bezonas ankaŭ iomete diboĉi. Sed ankaŭ mankas al mi de pluraj renkontiĝoj iomete la bonkvalitaj programeroj. Dum JES ĉijare mi vidis interesajn programerojn, mi ĝojis pri tio. Tamen mi kuraĝigas la novulojn kaj ĉefe tiujn  homojn en la organiza teamo, kiuj rigardas al aliaj eventoj ne tro multe provi kopii. Jes, estas kelkaj bonaj aferoj aliloke, sed pli gravas kiajn ideojn ni, hungaroj havas. Baze, ni certe ne havas tiom da mono ol la aliaj renkontiĝoj. Tio estas fakto. Ni estas kreivaj, mi scias tion. Granda donaco. Mi tre volas, ke ni fortiĝu kiel teamo, la hungara movado bezonas tion.

Mi pensas, ke nia renkontiĝo havas ankaŭ alian celon. Mi vere deziras vidi pli da junuloj ĉe la renkontiĝo. Pli da hungaroj. Nun estas la tempo por inviti, allogi kaj montri la belecon de IJS. Mi ne nepre volas kapti homojn por organizi ion ajn. Mi pensas, ke tio povus esti celo, sed kutime homoj, kiuj estas altrudaj ne tre sukcesas pri tio. Novuloj ĉiam venas, sed multe ne restas, kaj estis bonaj organizanto-komencantoj kiuj bedaŭrinde malaperis. Ne estis hazardo. Same okazas tio en aliaj landoj, aliaj renkontiĝoj, mi vidas la problemojn.

Celo estas ankaŭ multe da laboro kaj pere de tio bonfarto. Ekde mi komencis organizi kaj pensi pri la renkontiĝo mi simple ĝoje faras tion. Mi pensas, ke estos proksimume 60 partoprenantoj, kaj tio estos sufiĉe por ni. Ankaŭ estis tre interesaj leteroj ĉe unu el la hungaraj retlistoj. La temo estis pri la interŝanĝoj por IJF, kaj do kompreneble pri la decido. Kiel elekti la ĝustan personon? Kiel esti justaj? Mi ne intermiksiĝis en la babilado, ĉar mi ne estas membro de la estraro, do mi pensis, ke mi prefere nur observos la leterojn. Interesa parto estis merito, ĉu ni sendu novulojn aŭ ankaŭ spertulon? Kaj la fakto, ke ĉiuj, kiuj estas en la movado volas ion. Aktivas por-pro io. Prave. Kio ajn estas via celo. Mi pensis pri la mia. Mi sincere-elkore ĝoje organizas kaj ŝatas la cerbolaboron. Estas interese, kaj estas defio ĉiam fari ion novan, iomete novan, iomete tradician, alian, ne la saman, sed eble similan kiel en aliaj renkontiĝoj, la lertumadon, la solvojn kaj la laboron kune. Plej bona estas la kunpensado kaj la cerboŝtormo de entuziasma grupo. Kaj ni, la teamo de IJS, havis tion dum JES. Magie.