• About / Pri SĈNK

Stela ĉiam nur kritikas

~ mi kuraĝas paroli pri ĉio

Stela ĉiam nur kritikas

Tag Archives: uk

Jarfina kurado

31 sabato dec 2022

Posted by Stela in esperanto, organizado

≈ Komenti

Etikedoj

INK, jarkompaso, MoVeMo, rerigardo, uk

Estas la lasta tago de la jaro, do mi rapide finverku la rakonton, kiun mi komencis la lastan tagon de novembro… Denove pasis monato da laboro kaj kompreneble ankaŭ festoj, nekredeble! Anstataŭ troe detaligi la jaron, mi trakuros la restantajn monatojn de 2022 por povi bonvenigi la novan jaron kun malferma animo por novaj aventuroj en Esperantujo!

Jen!

En aprilo ni daŭrigis la novan defion de MoVeMo, la Monda Verk-Monato kaj en la legosalono legis la verkojn de la verkkursoj kiujn ni komencis en septembro 2021. Diversaj partoprenantoj de la sesioj proponis novelojn por krei libreton nur por tiu ĉi monato. La 30-taga defio alportis eĉ pli da partoprenantoj ol en novembro, kaj ĉi foje ni jam havis aliĝilon, do povis kontakti la homojn por donaci atestilon fine de la monato. En la komencanta verksesio ni verkis rakontojn uzante la samajn 5 vortojn.

Fine de la monato Bobelarto kaj mi ricevis inviton al la Brita Kongreso en Conwy, do ni povis okazigi la unuajn dumrenkontiĝajn verksesion kaj legosalonojn!

En majo ni verkis pri senlimaj roluloj kaj ankaŭ uzis “ekstremajn komparojn” por trejni niajn verkmuskolojn. En la legosalono gastis Mikaelo Bronŝtejn ĉe ni. La monaton ni pasigis per la antaŭpreparado de la 10-epizoda podkastserio de Amo, Tuso kaj Forpaso, kun multaj diversaj laŭtlegantoj kaj bonhumora kunlaboro kun Anna Lobo.

Dum ni produktis la serion, paralele ankaŭ je freneza rapideco redaktis la novelaron por la presado.

Legi plu →

Interplektitaj lingvoj

14 ĵaŭdo jul 2022

Posted by Stela in esperanto

≈ Komenti

Etikedoj

blogo, komunikado, lingvoj, livejournal, mia vivo, uk, universala kongreso

Pasintsemajne mi ricevis rememorigon, ke mia blogo ĉe livejournal iĝis 18 jara! Ia virtuala donaco atendis min. Mi pensis, ke jam la memoro de tiu blogo estas donaco! Ĉu ĝi ekzistas ankoraŭ entute Mi klakis, kaj komencis relegi miajn malnovajn blogenskribojn.

Mi pensis: ĉu tio vere povas esti? Ĉu mi entute verkis ion ajn en Esperanto antaŭ SĈNK? Sed aspektas tiel, ke jes. Mi klakis la kalendaron, kaj evidentiĝis, ke inter 2004 kaj 2010 mi aktive uzis tiun ĉi retejon. Kaj poste mi rememoris kial mi komencis entute tajpadi. Tiam ankoraŭ ne estis sociaj retejoj, do ni kreis blogojn kaj rekontis pri niaj vivoj. Mi eĉ memoras kiu influis min komenci la mian. Ni legis la spertojn post renkontiĝoj kiujn ni kune partoprenis, kaj havis iun ideon kion faras la aliaj. Ni komentis, ekkonis unu la alian tra legante pri niaj vivoj. Kiam facebook aperis, mi ĉiam ŝerce diris, ke dank’ al Esperantistoj ĝi iĝis tiom populara! Neniu volis tiom rigardi la fotojn post renkontiĝoj rete ol ni ĉiuj. Mi ankoraŭ memoras kiu invitis min en 2007. Mi registriĝis multe pli frue ol ajna amiko en Hungario aŭdintus pri ĝi. Tiam ankoraŭ ekzistis la naciaj versioj de tiuj sociaj retejoj, mi uzis ambaŭ. Poste ili malaperis. Ne restis pro la premo kaj amasa registriĝo ĉe la plej granda retejo.

Kiam ni havis ankoraŭ paperajn fotojn, ni montris ilin unu al la alia en la sekvaj renkontiĝoj. Kelkfoje jaron poste, en la sama renkontiĝo. Tiam ni notis kiujn fotojn ni volis havi kaj poste poŝtis ilin unu al la alia. Kiam ni komencis ekhavi digitalajn kameraojn, kelkfoje ni sendis niajn fotojn al tiuj, kiuj havis retejon, sed plej ofte ni povis vidi fotojn nur de tiuj, kiuj estis lertaj rilate al simplaj retejoj, kaj havis sian propran. Kio okazis tiutempe estis la lastnokta foto-kolektado. Ni aĉetis amasojn da KD-oj kaj uzis unu komputilon de la organizantoj (aŭ iu partoprenanto ofertis la sian) por kolekti la fotojn tie de tiuj partoprenantoj kiuj jam havis fotojn faritajn per tiaj pli modernaj kameraoj. Post tio komenciĝis la tutnokta KD-kopiado.

Tio rememorigas min pri tio, ke iam, antaŭ longa tempo, kiam ne ĉiu havis retadreson, ni lastnokte printis la adresaron kaj oni prenis ekzempleron por si forvojaĝante hejmen. Kelkfoje uzante ĝin mi alvokis amikojn en fora Germanio kaj Nederlando por iliaj naskiĝtagoj de telefonbudo ekster nia domo, ĵetante monerojn sufiĉe ofte en la maŝinon.

Mi ne estas tiom maljuna, kaj tamen en mia vivo jam vidis grandegan arkon de diversaj komunikmetodoj inter Esperantistoj. Kiu, kiel kaj kiam parolis kun la alia por la unua fojo? Mi verkis leterojn, kaj donis al mia patrino, ke ŝi sendu ilin, tion mi rajtis peti sen havi ajnan influon je la poŝmono kiun mi ricevis. Do, mi estis la plej ĝoja, kiam mi ekhavis retadreson. Senfinaj retleterumadoj kun amikoj tien kaj reen. Denove mi petis panjon por rezervi por mi horon en la loka biblioteko, ke mi povu retumi, legi kaj tie kaj tiam rapidege respondi al la novaĵoj de amikoj.

Kiam mi havis mian propran poŝtelefonon, kompreneble mi havis tiun version de abono, kiam vi fakte povas tiom paroli kiom da mono/kredito vi metas al la karto. Se mi purigis hejme pli, mi povis havi krediton pli rapide plenigite. Mi memoras la grandan kalendaron kun la strekoj X sur nia enireja pordo. Mi elĉerpis mian krediton terure rapide kiam mi eksciis kio estas la poŝtelefonnumero de miaj amikoj eksterlande. Sendi mesaĝojn kostis multe pli ol al amikoj en la kvartalo, kiujn mi vidis ĉiutage post la lernejo ĉiukaze. Mi vivis certe en du paralelaj mondoj.

Nun jam venas spamo en Esperanto al mi kaj ankaŭ nekonataj homoj alskribas min en telegramo: saluton, kiel vi fartas? Neimagebla antaŭe por mi. Se ni ne renkontiĝis persone, de kie vi havus mian retadreson, de kie vi scius mian telefonnumeron, vi ne povis kontakti min poŝte, se vi ne havis paperan adresaron de renkontiĝo kiun ni almenaŭ kune partoprenis, eĉ se mi ne memoris vin. Kvankam la kongresa libro de la Universala Kongreso estis amuza. Tie ankoraŭ aperis S-ro, S-ino, kaj kompreneble por mi, kiel infano partoprenanta: F-ino. Fraŭlino Stela (mi) ricevis kelkfoje strangajn leterojn de fraŭloj, kiuj volis ekkonatiĝi kun mi. Ĉu ili entute pensis, ke mi povintus esti knabino 8 jara?

La memoroj inundas min nun, ĉar post 1996 mi partoprenos mian unuan UK-on ĉi somere. Donaco, surprizo kaj profunda dankemo, partopreno, kiun verdire mi tute ne atendis de la vivo. Kiam mi aŭdis unue, ke UK okazos en Montrealo mi tuj pensis: ho, la amindaj homoj en Kanado! Malnovaj konatuloj kaj amikoj, kiujn mi ne vidis de mil jaroj! Se ili estos en la teamo de la organizantoj aŭ almenaŭ partoprenos la semajnon tiam estus la unua UK, kiun mi volonte partoprenus.

Pensis mi tion, sciante, ke Kanado estas tiom for, multekosta, kaj UK-oj efektive neniel allogas min. Kvankam nuntempe mi ne povas tutkore diri tion pri ajna Esperanto-renkontiĝo, ke ili vere allogas min. Mi ne volas esti tiu, kiu lamentas, ke ĉio estis pli bone antaŭe. Mi plene konscias kiel Esperantujo funkcias por novuloj, kaj kio plaĉis al ili, ne plu al mi.

Mi ankaŭ ĝojas pri la novaj eblecoj de la reto. Gathertown por la IJK pasintjare, aŭ ĝenerale la platformo por okazigi la eventojn rete, revidi malnovajn vizaĝojn kiuj ne plu vojaĝas al eventoj. Ekkoni novajn homojn, kiuj ridetas al la kamerao kaj babilemas. Mi ĝojis ankaŭ pri la malnovaj eblecoj de la reto! Denove Kanado-rilata memoro venas al mi. Kiam mi ekhavis konton ĉe yahoo, mi serĉis kiel mi povus tajpmesaĝi kun homoj: ĉu mi trovos Esperantistojn en ajnaj ĉambroj, kie eblas babiladi? Ĉar ICQ estis nur ciferoj, tie ne eblis bone serĉi. Mi serĉis nomojn, kiuj klare estis vortoj en Esperanto. Kaj tiel trovis meksikanon, kiu intertempe enmigris Kanadon kaj havas familion tie. Tio estis antaŭ 20 jaroj. Mia retadreso enhavas 2002, alikaze mi ne memorus la jaron kiam tio precize okazis.

Tiutempe mi ankaŭ tre volonte alskribis homojn: ĉu vi estas Esperantisto? Ĉu vi parolas Esperanton? Via uzantnomo estas vorto en Esperanto! Estis tiom malmulte da homoj, ke tio ne estis tiom strange. Sed kompreneble novuloj aŭ komencantoj faras la samon nuntempe. Mi estis komencanto je la reto. Mi uzis ĉion kion mi povis, kiam mi povis, ICQ, IRC-ĉambrojn, poste MSN… reton ni ne havis en la loĝejo ĝis mi iĝis 20 aŭ eble 21-jara. Mi ne bone memoras. Nur tion, ke la unuan ĉeforganizadon de IJS mi ankoraŭ ne faris de hejme, ĉar mi devis ien iri por havi aliron al la reto. Kaj pro tio ofte maltrafis gravajn retmesaĝojn, kiuj bezonintus pli rapidan reagon. Kaj tio kaŭzis konfliktojn. (Bone, ne nur tio, sed pri tio mi jam verkis antaŭe.)

La laboro kiun mi faras estas dank’ al mia blogo, tiu ĉi. Se vi legas ĝin, efektive ĝi funkcias kiel mia vivresumo. Ĝi montris kian sperton mi havas en la movado. Mi ricevis la ŝancon pere de ĝi labori en mia fako. Fakte fakoj. Pluraj. Edukado, arto kaj parenteze Esperantujo. La loko, kie mi kolektis plej multe da sperto en mia vivo. Mia patrino diris al mi, ke en ŝia klubo, kiu okazos la 26-an de julio – grava tago en Esperantujo –, ĉar tio estos la lasta mardo de la monato, ŝi simple petos homojn rakonti kion Esperanton donis al ilia vivo? Kaj ŝi diris: homoj rajtos rakonti maksimume unu-du aferojn, ĉar se nur ŝi komencus listigi siajn pensojn, tiam oni sidus tie dum tagoj. Do ŝi diris al mi: mi diros nur tion, ke mi pleje ĝojas havi vin! Ŝi mencios nur sian infanon. Kvankam estas multege da belegaj memoroj. Vi jam scias kion mia patrino diros, haha, kio estas via plej bela sperta pri Esperantujo? Kion ĝi donis al vi?

Mi certe ne povus elekti nur unu. Mi nur scias, ke mi neniam ĉesis komuniki en Esperanto. Voĉe, skribe, leteron verkante, ricevante, organizante. Mi estas denaskulo, mez-30-jara, kaj mi daŭre estas ĉi tie… Nun mi eĉ laboras per la lingvo kaj havi konversaciojn ne pri la lingvo, sed io alia estas refreŝiga sperto. Fari podkastojn pri literaturo, verki kaj instrui estas ĝojo! Antaŭe mi ŝategis diskuti pri organizado (fakte, mi daŭre ŝategas, ĉar kion kaj kiel ni organizas en kaj por la komunumo?), tamen, nun la plej granda parto de miaj konversacioj estas ĉirkaŭ literaturo. Kial kaj kiel verki en Esperanto? Ĉu indas? Sed kiu legas tion?

Dank’ al mia laboro, mi povis ricevi kaj vidi unue ankoraŭ neaperitajn librojn en Esperanto, belegajn verkojn, laboregojn de pasio kaj profesieco. Pasintsemajnfine eĉ povis oferti kelkajn librojn al mia amikino ĉe bebatenda festo, de nova denaskuleto, kiu espereble sane kaj forte alvenos baldaŭ! Kiam mi estis ĉe ŝi, mi sentis tiel, ke mi iel reprezentas Esperantujon ĉe la festo. Mi faris esploradon pri Esperanto en la familio, kaj scias, ke esti gepatro de denaskulo ne estas facila vivo, estas tre kuraĝa elekto. Kelkaj provas kaj ne daŭrigas, aliaj strebas, ne rezignas kaj fine la rezultojn eĉ tiel neniu povas garantii.

En mia kazo, mi ankoraŭ estas ĉi tie. En la movado, aktiva, eĉ laboranta. Kial ne estas pliaj denaskuloj kiel vi, Stela? Venas la demando plurfoje. Oni celas aktivulon en la movado. Mi iam verkos libron pri tio, por komprenigi kial mi estis en tre speciala pozicio kiel denaskulo, kiu, denove, garantiis nenion. Nur kiel plenkreskulo mi notas la fakton, ke mi (re)elektis Esperanton, kaj tio ne nepre signifas, ke aliaj malelektis ĝin, simple la vivo ne estas tiom facila. Se mi ne farus la laboron kiun mi faras, kiu ebligas al mi vere konekti kun homoj tra la mondo sendepende de aĝo kaj landlimoj en la mondo de reto tiam nek mi estus tiom aktiva.

Ĉar esti denaskulo en si mem ne estas sukceso, atingo aŭ io ajn, simple estas, ke mi parolas Esperanton. Nek paroli la hungaran estas atingo, sed verki en ĝi ja estas io alia. Afero, kiun mi same povas danki al mia laboro. Mi decidis partopreni en novelo-verkkurso nur por lerni pli pri pedagogio, taskoj, sintenoj, kiel doni kaj ricevi kritikojn. Esti ĉe la alia flanko de la virtuala tablo. Studento denove. Kaj aspektis tiel, ke kelkfoje kion mi verkis plaĉis al aliaj. Kelkfoje mi ankaŭ sentis tiel, ke verki en Esperanto sukcesas pli rapide, kaj unue verkis miajn novelojn en Esperanto kaj nur poste hungarigis ilin. Ne tradukis. Tio ne estis tiel simple. Mi iom tradukis, iom reverkis ilin laŭ la hungara lingvo. Kaj kiam estos publikigita mia unua novelo en la hungara de la organizantoj de la kurso en sia retejo? La 26-an de julio. Kelkaj aferoj ne estas hazardaj. La du lingvoj restas firme interplektitaj en mia vivo.

Stelulo de du mondoj – intervjuo kun Bertilo Wennergren

29 mardo maj 2018

Posted by Stela in esperanto, intervjuo

≈ 2 komentoj

Etikedoj

Akademio de Esperanto, Amplifiki, bertilo wennergren, esperanto, gramatiko, ijk, intervjuo, KEF, muziko, Persone, PIV, PMEG, uk

Mi ŝatas babiladi kun homoj supozeble pro tio, ĉar vere interesas min la vivo de aliuloj. Ne en la surfaca senco, tio neniam allogis min. Eĉ mi povas diri, ke ĝenas min, malgraŭ ĝia utileco kapabli babiladi pri nenio. Mi preferas tion, kiam ni komencas ie, kaj iom post iom, pli kaj pli profunde ni sukcesas eniri la pensojn de la alia homo, kie ni rapide malkovras kial kaj kiel ni similas.

Ni ja ĉiuj iel similas. Pasintsemajne mi havis la plezuron fari eĉ du intervjuojn. Unu marde kaj unu dimanĉe. La konkludo de ambaŭ estas, ke esti denaskulo havas multege da avantaĝoj. Kiam oni ŝatas la Esperanto-mondon, oni ĝojas, ke ni iĝis parto de ĝi june, fakte kiel eble plej frue. Por mi unu el la plej karaj homoj de tiu mondo estas Bertilo.

bertilostela2001

Bertilo kaj mi en 2001

Ni ne ofte renkontiĝas. Mi devas rimarki, ke krom tiu ĉi foto, ni eĉ eble ne havas pliajn komunajn fotojn. Tiun ĉi maldekstre mi eĉ ne scias kiu faris… (eble mia panjo?) Sed mi tre bone memoras kiam kaj kie: la 1-an de januaro frumatene en 2001 en Cuxhaven, Germanio dum mia unua Internacia Seminario. Vi ja povas vidi la multajn malgrandajn ĉampano-botelojn sur la aŭtomato. Mi estis 13-jara tiam.  Kvankam tio ne tro gravas: kiam mi rigardas la foton mi pensas, ke ni ne tro ŝanĝiĝis intertempe. Niaj vivoj jes, sed la vizaĝoj, la amikeco kaj nia seriozeco tute ne. Kvazaŭ ni estus la plej mojosaj, alternativaj reklamvizaĝoj de la kolao- kaj ĉokolado-kompanioj. Plia publika konfeso de amo ne bezonatas, ja videblas de la foto ĉio.

 

Por la ekstera Esperanto-mondo: vi aŭdis unue pri Bertilo depende de tio, kiam vi naskiĝis kaj kiam vi ekestis Esperanto-parolanto. Ĉu Bertilo la muzikisto kiel la membro de Amplifiki, Persone, aŭ nuntempe kiel duono de la duopo de Bertilo kaj Birke? Aŭ mi supozas tio estas la pli ofta kazo: Bertilo la duondio, kiu kompreneble klarigas pri la gramatiko de Esperanto.

Mi scias ke li bonegas pri tio, sed mi certe ne pro tio altestimas lin. Ĉu vi scias, kio estis la plej duondia afero, kion li faris por mi? La 1-an de januaro ĉ. la 5a aŭ 6a matene, li masaĝis miajn piedojn. Tiom bone ke malgraŭ tio ke mi tiom multe dancis dum la nokto ke mi preskaŭ ne kapablis eĉ stari… Post lia masaĝo mi ankoraŭ reiris danci dum horeto al la festo. Kaj kapablis remarŝi al la amasloĝejo kiu estis 30 minutojn for. Ĉar tiutempe ni ĉiam festis ĝis la fino de la mateno la novjaron… Ho, la kapablo de Bertilo! Oraj tempoj. Legi plu →

Blinda merkatiko: La defio de mezurado sen nombroj

07 merkredo jun 2017

Posted by Stela in Uncategorized

≈ 4 komentoj

Etikedoj

Duolingo, duolingo-generacio, informado, internacia kunlaboro, internacia projekto, kunlaboro, libroservo, maljunuloj, merkatiko, mezurado, pasporta servo, Seulo, sociaj retoj, uk

Mi ne komprenas kial ni ne seriozas pri merkatiko. Ni signifas la Esperanto-movadon. Hieraŭ mi recevis retmesaĝon, kiu tiom kolerigis min, ke mi preskaŭ respondis al ĝi ion malbelan. Sed mi prefere uzas la energion por mia blogo, ĉar la temo estas ampleksa kaj interesa.

Min neniam interesis merkatiko. Aŭ ni povas diris tiel, multe pli gravas al mi aliaj aferoj en la mondo ol provi vendi aferon. Sed fakte, se mi kreas ion kio havas valoron, mi ja volas ke la mondo sciu pri ĝi, ĉu ne? Do, tamen ne ĉiam. Mi pensas ke mia blogo havas valoron, tamen mi tute ne serioze diskonigas ĝin. Kelkfoje, se mi pensas ke blogero bone sukcesis, tiam mi eble mencias al miaj amikoj ke indas legi ĝin. Alifoje, mi ĝojas ke mi havas spacon en la reto, kie mi ne devas kaj volas fari kompromisojn. La kritikoj estas la miaj, kaj supozeble eĉ estas kelkaj homoj, kiuj silente konsentas kun mia pensmaniero pri kelkaj aferoj.

Sed. Ne estas same pri Pasporta Servo. Mi povas diri, ke mi kvazaŭ hazarde, de la flankaj riveroj enfluis la projekton, kaj tute ne konscie komencis pli kaj pli proksimiĝi al la laboro. Pasporta Servo ĉiam ekzistis ie en la malantaŭo de mia vivo. Supozeble pro tio, ĉar mi estas Esperanto-parolanto de pluraj jardekoj, kaj tiu projekto ĉiam ekzistis. Eĉ se mi mem neniam havis la libreton, ni ne aperis en ĝi, sed tamen gastigis kaj mem gastis ĉe PS-gastigantoj. Bone, ni diru tiel ĉe amikoj, kiuj fakte ankaŭ estis en la libreto. Mi ĉiam pensis pri ĝi kiel kerna parto de la movado. Vere tutmonda. Tial mi serioze ekpensis kiel helpi ke ĝi ne malaperu, kiam mi vidis la signojn kiel rapide ĝi komencis ekiri al sia morto. Post la envolviĝo de Batist, mi komence helpis (espereble) per miaj ĝeneralaj konsiloj aŭ opinioj pri lia laboro. Kaj vi konas la reston de la historio.

Ĝenerale mi preferas projektojn. Legi plu →

Kio okazos nun?

31 merkredo maj 2017

Posted by Stela in Uncategorized

≈ 3 komentoj

Etikedoj

brita kongreso, Edimburgo, esperanto, futuro, ijk, junuloj, kongreso, maljunuloj, organizado, podkasto, ref, uk

Mi havis mian belan, rondan 30-an naskiĝtagon antaŭ kelkaj semajnoj. Dum longega tempo, mi ne pensis pri tio, ke miaj junularaj jaroj oficiale povas finiĝi. Mi timis pri tio. Nun mi ne plu timas, mi nur konstatas, ke esti super tridek en la Esperanto-movado estos io tute alia ol la eblecoj ĝis nun. Mi scias, ke laŭ TEJO ni, super 30 restas junaj ankoraŭ 5 jarojn, sed tamen, ni ankaŭ scias, ke tio estas ĝenerala mensogo por oficiale havi pli da membrojn en la organizo kaj neniel rilatas al ni.

Pri kio mi parolas? Do, kiaj Esperanto-aktivecoj kaj aranĝoj estas super 30? Speciale nejunularaj renkontiĝoj, kiuj ne celas familiojn aŭ lernadon de Esperanto? Laŭ mia sperto ne multe. Mi ne diras, ke ne estas, sed supozeble ne multe, kaj certe la vigleco de la junularo mankas el ĝi. De kie mi scias tion? Mi vidas la maljunulojn, kiuj daŭre venas al junularaj renkontiĝoj, ĉar ili ne havas la sian por festi kaj amuziĝi. Ne, mi ne parolas pri tiuj, kiuj ĵus pasis la oficialan junularan limon. Homoj ĉirkaŭ 40, 50 eĉ 60 regule(!) partoprenas aranĝojn, kiuj estas speciale organizitaj por tute alia generacio. Al tiuj, kiuj finas mezlernejon, aŭ studas ĉe universitato vidi maljunuloj ne estas alloga kaj eĉ komprenata. Por mi tio estas evidenta afero kial. Mi jam skribis pri tio multe pli detale en unu el miaj plej seriozaj blogeroj. Legi plu →

Novaĵoj de la movado

17 dimanĉo feb 2013

Posted by Stela in Uncategorized

≈ 1 komento

Etikedoj

agado, aktivado, argentino, bonaero, brazilo, donacado, esperanto renkontiĝoj, fremdlingva biblioteko, hej, hungario, ijk, ijk 2013, ijk 2014, ijs, israelo, jer, lernu, mono, organizado, prelego, sud-ameriko, tejo, uea, uk

Klare mi lastatempe estas tre okupata per IJS, sed ankaŭ pri miaj studoj. Tamen, nun mi deziras skribi kaj komenti pri kelkaj aferoj el la movado.

Unue iomete pri la IJK-oj. 2014 estos la jaro de Sud-Ameriko, la grandaj renkontiĝoj estos organizitaj tie. La 99-a (preskaŭ 100, belege! Ĉu la 100-a okazos en Bjalistoko? Aŭ en Bulonjo sur maro? Certe estos grandega batalo por la honoro.) Universala Kongreso de Esperanto(UK), ĉefa renkontiĝo de la Universala Esperanto Asocio (UEA) okazos en Bonaero, en la ĉefurbo de Argentino. Estis du kandidatoj laŭ la paĝo de TEJO: unu de argentina kaj unu de brazila teamoj. Kompreneble ĉiam taŭgas kaj indas proksime havi IJK-on kaj UK-on, se ili ne estas en Eŭropo. Plej multe da eŭropanoj vojaĝas tiom malproksimen, se ili povas resti pli longe ol nur unu semajno, almenaŭ du, sed kutime tri aŭ kvar. Ni vidis tion rilate al Vjetnamio, Kubo ktp. Do, kiu gajnis? Interese! Brazilo gajnis, kaj Argentino ricevis la instigon organizi bonan/riĉan junularan programon. La klarigo estas, ke la brazila teamo jam estas sperta, do indas doni la torĉon al ili. Mi iomete malkonsentas. Se sperto mankas, kial ni helpi la pli malspertan, sed tamen entuziasman argentinan teamon por povi organizi IJK-on?  Por kio ekzistas en la estraro de TEJO spertulo pri la kongresoj? Ĉu nur por elekti? Elekti povas ĉiuj. Aŭ daŭre helpi la teamon de la organizantoj (kiuj eble ne tiom spertas)? Mi pensas, ke la junuloj pensas pri la IJK, ke ĝi estas nur por maljunuloj, kiuj aĝas ie inter 70 kaj morto. Parte ili pravas. Ni diru, pravis. Mi ne scias fakte ekde kiam, sed UK-oj komencis havi bonan aŭ interesan junularan programon (klare por allogi alian kategorion de partoprenantoj) ankaŭ por la junuloj. TEJO estas parto de UEA, TEJO organizas (teorie) IJK-on, do la junuloj estas servitaj per renkontiĝo. Ĉu ne? Mi pensas, ke la unuan fojon kiam mi aŭdis pri io junulara kaj bona estis en Vilno, 2005. Antaŭ la IJK en Zakopane homoj partoprenis ĝin en Litovio. Do klare la klarigo devus esti pli: ni ricevas du aranĝojn per unu decido: argentinanoj: bonvolu distri nin ankaŭ dum la UK, brazilanoj, vi jam spertas, bonvolu daŭrigi distrigi nin por plia semajno post la UK. Ne malbona pensmaniero por la turismemaj eŭropanoj.

Sed antaŭ IJK 2014, estos IJK 2013. Ĉu ĝi fakte okazos? Mi skribis fine de novembro, ke la aliĝilo por la renkontiĝo ankoraŭ ne ekzistas. Estas post la mezo de februaro, kaj oni daŭre petas paciencon, ĉar ĝi baldaŭ aperos. Klare estas iu granda fuŝo ankaŭ ĉi jare. Nun en fb kaj en ankaŭ en Guglo+ mi vidis alvokon pri malmultekostaj flugbiletoj por partopreni IJK-on. Eĉ mi vidis en la paĝo de FESTO alvokon por malmultekosta alveno al IJK de la renkontiĝo.. Mi unue tute surpriziĝis… ĉu ne IJK ĉiam okazas meze de julio? Kaj poste mi pensis: tio mankis al mi! Tial ni ne decidis pri IJS post FESTO, sed antaŭ, ĉar ni ne volis havi ĝin dumtempe kun IJK, tio ja ne decas ĉiu kaze. Sed ne estas aliĝilo. Tamen kiel oni sciu, kiom kostos partopreno, kaj aĉetu jam flugbileton? Nia kotiztabelo de IJS estos preta morgaŭ, la aliĝilo pretas, la retpaĝo pretas, kaj ni decidis organizi nur antaŭ monato kaj duono. Jes, estas malpli granda renkontiĝo. Sed la organizado havas la samajn ŝtupojn. Oni originale devas mencii kostojn (proksimumajn) kaj lokon por la IJK jam dum la kandidatfazo de la evento. Mi vere vidas nenian kialon por ankoraŭ ne havi aliĝilon por la plej grava junulara Esperanto evento de la jaro, tiu, kiun ĉiu Esperanto-parolanto provas almenaŭ unufoje partopreni en sia vivo. Kio estas la rolo de TEJO? Kio okazas?

Samtempe TEJO provas kolekti monon por la vjetnamaj organizantoj de la pasinta IJK por ebligi ilian partoprenon en Israelo. Bela iniciato. Tamen oni ne devus peti TEJO-anojn por doni monon. TEJO mem devus certigi aŭ almenaŭ terure strebi por gajni monon tra subvencioj, aŭ helpi vjetnamanojn por peti/gajni monon tra subvencioj por si mem per la sperto de TEJO. Ĉar denove, TEJO fuŝis, kaj ricevis lastminutan savadon de la helpemaj vjetnamanoj. Do aŭ ili decidu doni monon de la jara buĝeto (kiu estas tre malgranda por la ŝanĝo de leĝoj kaj la malŝparo de mono por pagi alian TEJO-laboriston) aŭ petu de UEA, sed mi pensas, ke estas la respondeco de TEJO doni la monon. Ili fuŝis, ili devus pagi.

Interese, ke nuntempe monkolektado de afablaj Esperantistoj por pliigi la movadon estas nova tendenco. Mi skribis pri tio, ke lernu! petis helpon por plinovigi sian paĝaron, ĉar la dizajno jam estis tre malnova (10 jara), kaj pro la amaso de informoj kaj la vasta paĝo, oni bezonas pagatan/profesian helpon por propre agi. Mi ne donacis monon (mi ne havas monon ĉiu kaze), kaj mi registris unufoje (antaŭ longa tempo, eble en 2007?) por vidi la paĝon. Ĝi estas sendube tre bona por lernantoj, sed mi estas denaska, do finfine tute ne uzis ĝin. Mi scias, ĝi utilas por instruistoj ankaŭ. Eĉ kiam mi instruis, mi simple ne uzis ĝin. Ĝuste pro tio mi decidis forigi mian konton, ĉar mi prefere ne donu la impreson, ke mi uzas la paĝaron, se mi fakte tute ne faras tion. Simple ne estas juste havi lernu-konton, se mi ne povas reciproke ion doni.

Tamen dum du monatoj oni sukcesis kolekti ĉ. 12.500 USD-on. Bele granda sumo, pli ol 200 homoj malavare helpis. Gratulon al la kampanjo, kaj dankon al la donacintoj! Mi pensas, ke nun multaj homoj malpacience atendos la ŝanĝojn kaj la evoluon de la paĝaro!

Same evoluas la retpaĝo por la hungara renkontiĝo, IJS, ĝi estas tute renovigita, plena per novaj informoj pri la renkontiĝo en Tiszafüred. Kiel menciite pli supre, la kotiztabelo mankas nur. Pri tio laboras ni ĉi semajnfine, poste la paĝaro estos kompleta. Planoj estas aldoni detalojn pri la tuttaga kaj duontagaj ekskursoj kaj apartan, iomete pli detalan informojn pri niaj francaj kaj italaj partneroj. Samtempe jam pretiĝas la retpaĝo por JER, Junulara Esperanto-Renkontiĝo en Győr, estos post unu monato, semajnfina kunveno de la hungaraj junuloj, kun jarĉefkunveno. Sed antaŭ tio estos interesa programo ĵaŭde, la 21-an de februaro en la Landa Fremdlingva Biblioteko en Budapeŝto. Esperantlingva prelego de sinjoroj Endre Dudich kaj Albert Gesztesi, la titolo de la prelego estas La esploro de Luno – ĉu finita aŭ restartita? Februaro estas klare ankaŭ monato por aktivi kaj agadi!

Stela

Lastaj artikoloj

  • Multe da ĝojo kaj multe da sufero
  • Mi donas al vi la stafeton. Kaptu ĝin!
  • Jarfina kurado
  • Hasta monatĵurnalo de lastminuta verkanto
  • Kaj la magio okazis la 11-an tagon

Pri tio pepas Stela

  • Estas tiom amuze, ke homoj diras: via lasta memfoto estas kio vi estas ekstere, kaj la lasta memeo, kio vi estas en… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
  • @eurosport Rybakina ;-) 1 day ago
  • Kvazaŭ la maratono ne estintus granda laboro ĉe @bobelarto Jam de semajnoj ni antaŭpreparas nian sekvan eventon:… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
  • @SenlokeOrg Mi tre bone scias tion. Homoj pigras organizi renkontiĝojn por si mem. 6 days ago
  • Verdire mi ne scias kio estas la bona reago aŭ organiza maniero forigi maljunulojn sen soni tre drasta pri miaj ideoj. 6 days ago
Follow @Stela_Bee

aktivado bobelarto brita kongreso denaskulo esperanto esperanto aranĝo esperanto renkontiĝo esperanto renkontiĝoj gej germanio hej hungara esperanto junularo hungario ijk ijs INK internacia junulara semajno internacia kunlaboro intervjuo is jer jes junulara esperanto semajno junulara renkontiĝo junuloj kkps kritiko kunlaboro laboren laboro literaturo maljunuloj movado nederlando nova jaro organizado pasporta servo pej pollando problemoj renkontiĝoj ses somero spertoj teamo tejo uea uk verkado vivo

legu pli en la arkivo

Serĉu en la blogo

Stela pepas

  • Estas tiom amuze, ke homoj diras: via lasta memfoto estas kio vi estas ekstere, kaj la lasta memeo, kio vi estas en… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
  • @eurosport Rybakina ;-) 1 day ago
  • Multe da ĝojo kaj multe da sufero stelachiamnurkritikas.wordpress.com/2023/03/29/mul… 1 day ago

Ekskribu vian retadreson se vi deziras ricevi retleteron kiam aperas nova blogero de Stela

Aliĝi al 1.195 aliaj abonantoj

Blogo ĉe WordPress.com.

Privateco kaj kuketoj: Ĉi tiu retejo uzas kuketojn. Per daŭra uzo de la retejo, vi konsentas al la uzo de kuketoj.
Por ekscii pli, inkluzive kiel regi kuketojn, vidu ĉe: Kuketa politiko
  • Sekvi Sekvas
    • Stela ĉiam nur kritikas
    • Sekvu kun 90 aliaj sekvantoj
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • Stela ĉiam nur kritikas
    • Tajlori
    • Sekvi Sekvas
    • Registriĝi
    • Ensaluti
    • Raporti ĉi tiun enhavon
    • Vidi retejon en la legilo
    • Administri abonojn
    • Maletendi ĉi tiun breton
 

Ŝargas komentojn...