Etikedoj
bonaĵoj, delft, esperanto renkontiĝo, kkps, klaĉ-kunveno post somera, kritiko, malbonaĵoj, nederlando, organizado, partoprenantoj, renkontiĝo
Mi havis gaston dum la semajnfino, mi povis multege klaĉi pri Esperanto, renkontiĝoj kaj pli. Kiel tio kutime okazas. Sed nun venis la tempo por skribi pri mia unua E-renkontiĝo post sufiĉe longa tempo. Mi pripensis kiel fari tion, ĉu mi donu notojn? Laŭ kiu skalo? De 1 ĝis 5? Ĝis 10? Ĉu entute indas tion fari? Momente mi pensas ke ne. Do estu tiel: mi skribos pri la bonaj aferoj kaj ankaŭ pri la malbonaj.
La partoprenantoj
KKPS estis kiel kutima Esperanto-renkontiĝo, almenaŭ la partoprenantoj montris tion, ĉar estis tie: miaj amikoj, kiujn mi ne vidis de longa tempo; homoj, kiujn mi ŝatas; homojn kiujn mi ne tiom ŝatas; lokanoj, kiuj restis nur iomete dumtage; nederlandanoj; homoj, kiujn mi tute ne konis, kaj eĉ ne ekkonis; homoj, kiujn mi eĉ ne volos iam ajn ekkoni; germanoj; kripuloj; italoj; novuloj; maljunuloj; nerdoj; muzikistoj; artistoj; infanoj; belaj (junaj) knabinoj; malbelaj knaboj kaj viroj; francoj; gejoj; malgejoj; inter la du; senesperaj kazoj; organizantoj; entuziasmaj fotantoj; bieremuloj, vinemuloj; malalkoholemuloj; homoj, kiuj certe ne pro la renkontiĝo vojaĝis al Nederlando…; bonhumoruloj; ludemuloj; homoj el Eŭropo; el ekster Eŭropo; gehomoj, kiuj iam estis paro; novaj paroj; festemuloj; babilemuloj; poloj; komputilemuloj; enuigaj homoj kaj mi povus daŭrigi la kategoriojn, sed vi povas senti, ke bunteco de homoj ne mankis. La ekzaktan nombron de partoprenoj mi ne scias, nek la landojn, sed aspektis tiel, ke Manuela bone taksis ambaŭ. Ni certe estis ĉ. 50, kaj proksimume el 10 landoj.
La bonaĵoj de KKPS
Do, mi tre ĝojis ke la renkontiĝo okazis en Nederlando. Nuntempe mi studas en Amsterdamo, kaj por mi tute ne eblintus partopreni ĝin, se ne estintus en la sama lando kie mi estas. Sed krom tio, mi pensas, ke mem la elekto de la urbo Delft estis bona. Urbeto tre bela, organizanto surloke kiu konas la lokon; Nederlando mem estas relative meze de Eŭropo, multe da eblecoj por atingi la lokon.
La ejo mem estis la ĝusta elekto por la nombro de la partoprenantoj, oni ne bezonas tiom grandan lukson por junula renkontiĝo, kaj nepre por ne havi altajn prezojn por la semajnfino oni bezonas malaltan kotizon, ĉar tiuj, kiuj pagas por veni de pli malproksime tamen taksas unue la fakton, ke temas pri semajnfino, do homoj de proksime venos ĉefe. Ni ĉiuj estis proksime unu al la alia, kaj estis unu ĉefa ejo, tre bone, ĉio okazis samloke. Du ejoj jam duonigintus la grupon. Estis unu granda salo, kun la kuirejo ĉe la fino. Bona elekto.
Mi tre ŝatis la entuziasmon de la organizantoj. Klare kio komenciĝis, kiel renkontiĝo por eble dekkvin-dudek homoj kreskis ĝis ĉ. 50 kaj eblis vidi la plian entuziasmon, kiun tiu situacio kreis. Kaj la homoj venis, aliĝis, ne tiom multe malaliĝis, aŭ fine ne povis veni, oni povus diri, ke venis aliaj anstataŭ ili. (Ju pli granda estas la renkontiĝo des pli la procento de aliĝintoj kiuj ne venas – klara regulo.) La akceptiĝo estis facila, rapida, senproblema. Tio ĉiam helpas. Ni ricevis ankaŭ printitan programon. Mi pensas, ke tio sufiĉe bone funciis. Ĉe malgrandaj renkontiĝoj oni povas havi surmuran programon, sed tio ne tiom gravas, kiel dum grandaj renkontiĝoj. Unu-du programoj ĉiam estis sur la tabloj.
Mi ŝatis la ekskurson, la vetero ne helpis nin, pluvegis, kaj kiam ni ĉesis ekskursi tiam ne plu pluvis. Iom da malbonŝanco por ni. Ni biciklis en la ĉirkaŭaĵo de Delft, kaj vidis la urbon, Nico klarigis pri la lokoj kie ni haltis, estis tre agrable krom la aĉa vetero. La prelegoj estis interesaj, pro la nombro de partoprenantoj tre intimaj. La koncerto de Gijom ne estis tiom terura kiel kutime. Estis pli gaja kaj fakte sufiĉe amuza. Mi aŭdis novajn kantojn, ne nur tiujn, kiuj igas min pensi pri memmortigado. 🙂 Eĉ estis kanto por mi, kiun mi sukcese maltrafis. Domaĝe. Mi tre ŝatis la daŭran ludadon, trinkejumadon/gufujumadon ankaŭ. La programo estis simpla, ne tro, ne maltro.
Sed plej bone estis dum KKPS la prezoj, homoj kaj ĝenerale la funkciigo de la trinkejo. Estis tiom malmulte kosta, ke klare videblis, ke oni ne uzis ĝin por gajni monon. Ofte okazas, ke renkontiĝoj bezonas havi multekostan trinkejon, ĉar ili devas regajni la malaltan kotizon aŭ iun multekostan programeron ie aŭ iel. Ni devis aĉeti ‘lud’monon kontraŭ 5-10-20 eŭroj kaj pagi per tio. Bona metodo. Dum longaj renkontiĝoj, mi ŝatas la kuponojn kaj taso-pasojn. Tiuj moneroj bone funkciis, la prezoj estis en ‘steloj’, plaĉis al mi tre. Se mi bone scias, oni uzos tiujn plastajn-kolorajn monerojn ankaŭ dum JES, eble IJF kaj FESTO.
La fuŝoj de KKPS
Indas skribi ankaŭ pri la malavantaĝoj/fuŝoj de la renkontiĝo. Mia blogo estas ja kritiko, ĉu ne?
Do mi nur simple listos: ne estis informilo. Mi scias, ke nuntempe ĉiuj rigardas ĉion rete, ĉefe ĉe fb estas varbado kaj informado. Tamen, informilo tre multe helpas, kiam ĉio estas en unu dokumento, kiun eblas printi kaj kunpreni, kun malgranda mapo, kelkaj bazaj trajno tempoj, ekzakta adreso, telefonnumero de la organizanto(j) kaze ke io okazas ktp. Ni ricevis leteron pri la aliĝo kaj pri la promenado en Roterdamo antaŭ la renkontiĝo, sed ne pri KKPS mem.
Mankis al mi la signoj de la trajnstacio al la ejo. Mi alvenis kiam jam estis mallume kaj malgraŭ tio, ke la loko estis proksime, nur kelkcent metrojn for, helpintus min se mi vidintus iajn simplajn KKPS signojn kun sagoj. Same sur la pordo de la ejo, kaj estis ebleco iri en du direktojn, do kiun mi elektu? Ĉu dekstren aŭ maldekstren? Nenia signo sur la ena pordo: bonvenon, saluton, KKPS, io ajn. Mi nur rigardis enen, homoj vespermanĝis. Do bone. Mi trovis finfine.
La ejo odoris tre malbone, do mi scias, tio ne estas la kulpo de la organizantoj. Mi ofte provis aerumi la lokon, malfermante la pordon. Min iomete ĝenis, ke la tabloj estis sufiĉe malorde pakitaj, kaj mi ne ĉiam certis ĉu tio helpis aŭ malhelpis la etoson kaj la programojn, aĵoj estis ĉiam ĉie, sed tio ja ankaŭ estas rezulto de unu granda komuna ejo. Tamen mi kelkfoje pensis, ke la tabloj povintus esti aliel.
Kvankam la bicikla ekskurso estis interesa, kaj ni ne tre multe biciklis, tamen mi kelkfoje pensis, ke eble oni ne devintus bicikli aŭ pli malfrue, aŭ prefere ne. Pluvegis, kaj 2 horojn poste tute ne. Mi rigardintus la veteran prognozon, ĉu ni povus iri iom pli malfrue aŭ ne. Ĉar post la pluvo estis vento kaj partoprenantoj vere volis reiri al la ejo. La organizantoj devintus pli klare komuniki, ke (eble) pluvegos kaj havu bonajn kontraŭ pluvvestaĵojn. Do, sed ne estis informletero.
Dum kaj post ĉiu renkontiĝo ni scias kiuj naciecoj plendos pri la manĝaĵo dum la renkontiĝo depende de tio en kiu lando ni estas: italoj plendas pri iu ajn pastaĵo ekster Italio, germanoj plendas pri iu ajn manĝaĵo ne sufiĉe laŭ siaj standardoj, francoj plendas pri sala (nedolĉa) matenmanĝo en Hungario. Ne, fakte la francoj ĉiam plendas pri la manĝaĵo kie ajn. Kaj mi ĉiam pensis, ah, kia stultaĵo, tio ne tiom gravas dum renkontiĝo. Mi eraris. La manĝaĵo dum KKPS estis aĉa. Mi scias, ke la kotizo estis tre malalta, sed tio ne estas klarigo. Klare ne planita kuirado, vere gustis la tuto neniel, malmulte da spico (klare hungara plendo 🙂 ). La matenmanĝoj estis la plej facilaj solvoj, kaj tio funkciis bone, ĉiu specaj tre simplaj aferoj: pano, marmelado, iom da muslio, lakto, aĉa kafo, teo ktp. Sed kiam oni vere volas manĝi ion propran.. do mi iris al la urbo por manĝi ion kaj maltrafis kelkajn programerojn pro tio. Kaj estis kuko sur fb promesita. Mi pensis, ah, do almenaŭ bongusta por fini la malbonan vespermanĝon kaj ĉiu kaze kiom kara, persona afableco de la organizantoj por tiu ĉi renkontiĝo. Ne, la kukojn oni vendis en la trinkejo. Ili ne estis multekostaj, ne tio estas mia problemo. Nur la ideo mem. Ĉu vi komprenas kion mi alcelas? Tamen bona afero estis, ke ĉiam estis helpantoj en la kuirejo.
La nomŝildo. Tio estas kion homoj kutime kolektas post renkontiĝoj. Ni devintus ricevi propran ŝildon. Ne nur paperon kun pinĉilo, tio tuj forfalas. Oni devas havi proprajn ŝildojn, se oni volas, ke partoprenantoj surhavu ilin. Mem la ŝildo estis tre bele dizajnita, ne gravis, ke la nederlanda flago estis malĝusta sinsekvo de la koloroj, al mi tre plaĉis ĝi.
Estas do kelkaj aferoj kiuj ne helpis la etoson, tamen mi pensas, ke unu afero estis sufiĉe granda fuŝo. La manko de la projekciilo de la komenco de la renkontiĝo. Estas tre mallonga renkontiĝo, se vi havas malmulte da programeroj tio signifas, ke ili devas esti bone organizitaj, ĉar se nur unu-du-tri mankas vi finfine ne havos programon. Kial tiu projekciilo tiom gravas? Do ne estis malfermo de la renkontiĝo, iuj bonvenigas vortoj de la organizantoj. Nur la sekvan vesperon. Kiam la renkontiĝo preskaŭ finiĝas. Estis tre ĉarmaj lumbildoj pri antaŭaj renkontiĝoj, ĝuste pro la nomo de la renkontiĝo: someraj klaĉoj. Sed se tio estis por bonveni homojn tiam oni devintus strebi por povi montri ilin la unuan vesperon. Manuela klare ne havas sperton pri publika parolado, do eble Roĉjo aŭ Nico devintus diri kelkajn vortojn, fari iun interkonatiĝon kion ajn…, ĉar oni bezonas tiun senton, ke ‘komenciĝis’ la renkontiĝo, ĉefe se estas tiom mallonga. La koncerto de Gijom preskaŭ ne okazis pro la neagordita piano. La ĉefa vespere programo! Do jes, finfine tio solviĝis, sed nur preskaŭ. Tamen estis sufiĉe bona renkontiĝo, homoj ĝojis ludi kaj babiladi apud biero. Alekĉjo kaj Roĉjo tre bone laboris en la trinkejo.
La renkontiĝo kvazaŭ devintus komenciĝi sabate vespere kiam ĉio komencis funkcii. Tio estas la plej malfacila tasko, ke KKPS devas funkcii de la unua vespero, ĉar estas nur semajnfino, kaj tiu rapide venas kaj malaperas. Eblas tion fari dum unusemajna renkontiĝo, kiam la etoso povas ‘komenciĝi’ iomete pli malfrue la duan, eble la trian tagon. Do la tasko estas pli malfacila por ekzemple KKPS, ĉio devas bone funkcii jam de la komenco.
Aliaĵoj
Estis malmultekostaj t-ĉemizoj. Libroj por interŝanĝi. Varbado por IJF, kun aliĝilo, tio estis vere granda surprizo!! Same, ke estis nenia varbado por JES. Nenio pri IJK, nenia aliĝilo. Fakte ne nur dum KKPS, nek en la reto mi trovis ion. Ĉio estas mia vidpunkto, povas esti, ke neniu konsentas kun mi kaj la granda averaĝo de la renkontiĝo pensas tute aliel pri la semajnfino en Delft. Do por fini mian longegan rakonton: mi tre dankas al la organizantoj la laboron. Mi partoprenis por revidi amikojn, multe babiladi, bonfarti, kaj nur paroli, babiladi, paroli kaj babiladi. Tio plene sukcesis.
Stela ĉiam nur kritikas 
Dankon pro via kritiko! Mi kiel organizanto donu klarigon pri kelkaj el la fuŝaĵoj (pri la bonaĵoj ne necesas).
Multaj problemoj venis el la manko de homforto, ni ja estis tri homoj organizantaj renkontiĝon por kvindek homoj. Pri la sagoj mi pensis, sed ne trovis la tempon por fari tion. La kritiko pri la informilo estas tre utila, sekvontjare ni faru tion alie.
Kaj pri la manĝo: miaopinie indas farigi tion sekvontfoje de ekstera firmao, ĝi simple forprenas tro multe da homforto kaj/aŭ la kvalito ne bonas. Mi persone ŝatis la manĝojn tamen.
Demandeto: ĉu laŭ vi indus plilongigi KKPS-on je unu aŭ du tagoj? Mi aŭdis tian proponon de kelkaj homoj, ĉefe eksterlandanoj.
ŜatiŜati
Mi pensas, ke se vi ne havas sufiĉe da organizantoj, tiam vi devas tion klare komuniki dirante por kio vi bezonas organizanton, aŭ helpanton. Homoj tre malofte volontulas! Vi scias, ke estas kelkaj taskoj kiujn oni simple povas delegi al alial homoj, kaj ekzemple ne bezonatas mono por tio. La sagoj estas tre bona ekzemplo por tio. Mi forgesis aldoni al la artikolo, ke mi proponus ordoni la manĝon de firmao, ĝuste ĉar forprenas tro da energio same kion vi pensas, kaj ĝuste ĉar tio ne estas la gravaĵo de la renkontiĝo por organizi mem, forprenas tro da tempo. Mi pensas, ke la plilongigo dependas de tio ĉu vi farus ĝin dum simpla semajnfino, aŭ rilate al iu feritago. Jes, se vi volas havi eksterlandanojn indas plilongigi.
ŜatiŜati
Ah jes, kaj vi devas anonci multe multe pli frue por havi pli longan renkontiĝon (ne nur) por la eksterlandanoj. En Hungario ni havas feriojn ĉ. la 1-a de novembro. Sed do, vi ĉiu kaze volas tion publikigi ankaŭ por nederlandanoj por povi havi tiujn 1-2 tagojn de la laboro.
ŜatiŜati
Mi devas kompletigi la klarigojn. Pri la teamo, gxi estis malgranda sed suficxa, gxis kiam ni antauvidis iujn 30 partoprenontojn. PSKK dum la lastaj jaroj estis tre malgranda. Pli malpli 30 homoj antau 2 jaroj, apenau 15 pasintjare. Ni evidente subtaksis niajn varbkapablojn, kaj kiam la nombro de aligxintoj rapide plialtigxis ni subite ekkonsciis ke ni havas diversajn problemojn… Sed tio okazis post la somero, kiam jam estis malfrue por vere bone reorganizigxi. Alekcxjo aligxis al nia teamo, kaj tio tre utilis, Kvencxjo ankau tre helpis, kaj ni dankas la multajn aliajn kiuj strebis helpi surloke.
Unu granda problemo estis ke ni ne rajtis eniri la ejon pli frue ol la 17a, do kune kun la partoprenantoj. Kiam ni alvenis, necesis okupigxi pri akceptado, pretigado de la ejo, stokado de la mangxoj en la kuirejon, kaj jam tuj ekpretigi la vespermangxon. Jes, ni pensis pri sagoj…
Tamen la gugla-mapo estis delonge en la retejo en tre bona pagxo pri alvenebloj.
En la informletero sendita de Rocxjo estis skribite “La novembra vetero en Nederlando estas malvarma sed kutime ne frosta. Specife tendumantoj kaj suduloj bone konsideru la malvarmecon. Kaj ne forgesu pluvmantelon!” Al mi sxajnas klare dirite, ke eble (versxajne) pluvos. Tio estas mia persona opinio. Numero de organizanto estis sendita, sed ne en plej tauga formo, mi konsentas.
Pri mangxoj necesis multaj kompromisoj, por elpensi ion facilan, rapidan, malmultekostan, kaj tauga por cxiuj (duono da vegetaranoj, du anoncitaj veganoj, ktp…), kaj pro tio ke la kuirejo estis (kiel la tuta domo, tute ne veras ke gxi estis tauga ejo por la kvanto de homoj…) ekipita por 24 homoj, ne por 55. Tio ankau malebligis enlasi multe da helpantoj. Ofte, kiam pli ol du homoj samtempe estis tie, oni malhelpis unu la alian. Preni de ekstera firmao kostintus monon, kiu ne estis en nia bugxeto. Povas esti ke venontjare, konsiderante la cxijarajn enspezojn (kiujn ni havis danke al multaj partoprenintoj, al sukceso de la trinkejo kaj ankau al vendado de kukoj), tio eblos. Jes, estis lacige, sed mi plezure faris. Kaj cetere, mi scias ke mi povas esti timiga, sed se manko de spicoj tiom suferigis vin, kial vi ne tuj diris? Mi ecx havis ilin, kaj volonte aldonintus. Imagu ke mi devis donaci ilin al Kvencxjo post la renkontigxo…
Kaj jes, la projekciilo estis granda fusxo. Oni pruntedonis gxin al mi, kaj en la hasto mi ne kontrolis tuj en la skatolo, do rimarkis nur surloke ke mankis la elektra kablo. Vere eraro tauga al najva malspertulo… Mi tiom gxenigxis pri tio! Cxefe cxar mi pretigis solenan malfermon, kun projekciado de filmo, montrado de foto, kaj bonveniga parolado, kiu certe surprizigintus ecx vin pri miaj oratoraj kapabloj, sed ve, cxio estis fusxita. Kiam mi sukcesis eliri la kuirejon, tiun unuan vesperon, simple la trinkejo jam ekfunkciis, la homoj sxajnis “okupitaj” en siaj babiloj, tablludadoj, ktp. do sxajnis al mi maltauge interrompi tion nur por diri publike “hej, saluton, bonvenon al cxiuj, la solena malfermo ne okazos”.
Sxajne cxio. Mi gxojas ke vi tamen amuzigxis.
ŜatiŜati
Saluton Manuela, dankon por via longa komento! Mi deziras respondi al kelkaj aferoj pri kio vi skribis.
Pri la informilo kaj la vetero: mi pensas, ke se vi planas biciklan ekskurson en novembro por du horoj kaj la vetero povas esti pluva vi devas iomete pli atentigi la partoprenantojn pri tio. Se vi sendas retleteron al ĉiuj semajnon antaŭ la renkontiĝo vi povos havi iomete pli bonan ideon kia la vetero estos, kaj jes, pensi pri tio. Alia afero estas, ke ĝenerale mencii ion unufoje, aŭ skribi pri io unufoje(unuloke) laŭ mi ne sufiĉas. Mi pensas, ke homoj ne forgesis siajn dormosakojn, sed tio povintus esti problemo. Kaj ne ĉar la partoprenantoj estas stultaj, nur simple ĉar oni eble forgesas, kaj lasta rememorigo tre utilas.
Pri la solena malfermo mi devas malkonsenti kun vi. Ĝuste ĉar se vi sciis, ke vi ne povos eniri pli frue la ejon ol la aliaj, do vi devas eĉ pli bone antaŭplani pro manko de tempo. Se vi kuiras, klare vi devas tion kiel eble plej frue komenci kaj vi ne havos tempon fari la solenan malfermon (mi alcelas: ne la sama persono, do ĉikaze vi). Eĉ se vi havintus la projekciilon, eĉ tiam iu alia devintus fari anstataŭ vi pro la manko de tempo. (Tiu kaze vi havintus tempon veni rapide eksteren kaj saluti la homojn, sed ne havus tempon por pli.) Do tiam aŭ Nico aŭ Roĉjo devintus bonvenigi la homojn anstataŭ vi. La homoj komencis ludi ĉar ili atendis, kaj eĉ se ne atendas, sed vidas, ke do ‘komenciĝas’ tiam ili ĉesas ludi. Adiaŭado ne tiom gravas, bonvenigo jes.
Pri la projekciilo, do tio estas ilo, kaj vi ekhavis la sekvan tagon, do tiam povos montri la lumbildojn. Sed ĝis tiam: vi estas tie, kaj vi devas improvizi sen ĝi, do simple ne fari ion ĉar ilo mankas ne estas sufiĉe bona ekskuzo. Eblas ion alian fari. Kaj do ne vi, sed aŭ Roĉjo aŭ Nico (aŭ eble Alekĉjo) povintus fari ion anstataŭe.
Kiam ni okazigis IJS-on…, do kelkaj hungaroj kapablas tre bone improvizi,la problemo estis kiam pri tro da aferoj oni diris ‘ni imporvizos’. Tio estas la alia flanko. Sed oni devas scii bone improvizi, ĉar vi bezonos ĝin, kelkfoje por malgrandaj, kelkfoje por pli grandaj organizaj problemoj.
ŜatiŜati