• About / Pri SĈNK

Stela ĉiam nur kritikas

~ mi kuraĝas paroli pri ĉio

Stela ĉiam nur kritikas

Tag Archives: gej

Agrabla etoso – elstara teamo (JES 2018)

31 ĵaŭdo jan 2019

Posted by Stela in esperanto, organizado

≈ 1 komento

Etikedoj

gej, germanio, jes, junulara esperanto semajno, kritiko, organizado, pej, renkontiĝo, storkow

Mi trovis mian liton ĉirkaŭ la 5a kaj duono matene, malgraŭ tio decidis vekiĝi frue por matenmanĝi la lastan tagon de JES. Pro tio mi havis la bonŝancon vidi scenon kiu perfekte montras kia estis la semajno en Storkow, Germanio. Mi sidiĝis kun miaj teleretoj, lace ĉirkaŭrigardis en la manĝejo kaj tuj rimarkis, ke la du plej gravaj organizantoj estas ridantaj babilante, rigardante la partoprenantojn. Aŭ eble eĉ ne nin, nur simple la ĉirkaŭaĵon. Ili aspektis lacaj, sed fakte ne tiom… kaj tre malstreĉite bonhumoraj. Tio estis pejzaĝo, kiun mi ne spertis de jaroj.

Ĝi estis jam la 10-a novjara-junulara renkontiĝo en tiu ĉi formato. Legi plu →

Denaskuloj inter si – intervjuo kun Gunnar R. Fischer

19 lundo feb 2018

Posted by Stela in esperanto, intervjuo

≈ Komenti

Etikedoj

denaskulo, dĵ kunar, esperanto renkontiĝoj, gej, intervjuo, is, organizado

Finfine, mi sukcesis intervjui la unuan personon por mia podkasto! Persone, vidante unu la alian kaj babilante dum horoj antaŭ, dum la surbendigado kaj eĉ poste. Mi pensas, ke tio estas la donaco de la movado al denaskuloj. Tiuj amikecoj kiuj povas kaj povis komenciĝi de junaĝo kaj ankoraŭ daŭras. Miaj amikecoj komencas atingi la 20-25 jarajn jubileojn, kaj tio estas magie.

GunnarStela1

Gunnar kaj Stela en Rotenburg/Wümme – Internacia Seminario 2001/2002

Mi ĝuegis tiun babiladon kun Dĵ Kunar, kaj por ke vi ankaŭ povu bone kompreni ĉiujn referencojn menciitajn, mi decidis preni la tempon fari liston kun mallongaj klarigoj aŭ ligiloj. Eble por eŭropanoj estas pli facile koni ĉiujn movadaĵojn, sed ni ja kelkfoje parolis pri aferoj, kiuj estas 10-20-30 jaraj jam.

Denaskulo: Esperanto-parolanto de sia naskiĝo, unu aŭ ambaŭ de la gepatroj parolis la lingvon al infano de la komenco.

GunnarStela2

Gunnar kaj Stela en Horány, Hungario dum IJS 2014

Tendaraj Tagoj: 3-peca kajero por instrui Esperanton al infanoj, ankaŭ estis renkontiĝo.

Pasporta Servo: gastiga servo per Esperanto tra la mondo.

IS: Internacia Seminario: unusemajna renkontiĝo organizita de GEJ ĉirkaŭ la nova jaro, inter la 27-a de decembro kaj 3-a de januaro.

GEJ: Germana Esperanto-Junularo

IJF: Internacia Junulara Festivalo – organizita de la italoj, ĉirkaŭ pasko.

Ivo Lapenna: eksa prezidanto de UEA

Jovanotti – L’obelico del mondo:

Elektronika Kompilo: 70 minutoj da aktuala elektronika muziko (tekno, trenco, denco, drumenbaso kaj triphopo de 10 bandoj kaj Dĵ-oj el 8 landoj).

Muzika tagĵurnalo de Kunar nuntempe kaj antaŭe.

Gunnar skribas ĉi tie pli pri Esperanto-muziko en la movado.

Muzikistoj menciitaj: Johnny M, Martin Wiese (Martin kaj la talpoj – Pli ol nenio), Kimo, JoMo – kelkfoje jOmO, Inicialoj DC, Esperanto Desperado, Persone, Amplifiki – la albumo menciita: Tute ne gravas.

Gufujo: inversa ideo de trinkejo. Vi povas trankvile trinki teon kaj babiladi en agrabla ĉambro, kiu estas lumigita per kandeletoj. Se vi bezonas ripozan momenton dum festema aranĝo, vi iru al la gufujo.

La Bamba: dancado en cirklo. Flirtado kaj kisado estas parto de ĝi!

Bonan aŭskultadon al vi!

Tradicioj

10 merkredo jan 2018

Posted by Stela in esperanto, organizado

≈ 3 komentoj

Etikedoj

esperanto renkontiĝo, gej, jes, junulare esperanto semajno, nova jaro, pej, pollando, szczecin

Korekto: intertempe la podkasto jam aŭskulteblas sur Podcast Addict.

Iu konstatis dum la JES plenridante, ke Esperantistoj eĉ pli sankte gardas tradiciojn ol la ekstremdekstruloj ie ajn en la mondo. Oni ofte ŝercas pri tio, ke Esperantio estas sekto, aŭ almenaŭ tiom tradiciema kiel ajna kutima religio. Mi certe kulpas je tio. Mi iris al JES serĉante tradiciojn, volante havi la samajn spertoj dum novjara evento kiel antaŭ 15 jaroj. Kelkaj restis, kelkaj bedaŭrinde ne, mi lamentas. Ĉefe tiuj rilate al la novjara balo.

Kiam mi aliĝis al la JES mi decidis, ke kia ajn estos la organizado (mi vidis la malbonajn antaŭsignojn), kion ajn oni faros dum la semajno mi simple volos partopreni ĝin kiel eble plej bone. Mi volos ĝui, ke mi reestas en Esperanta etoso post tiom multe da tempo por tuta semajno. Kaj tio estis ekzakte kion mi faris. Mi sciis kio estos fuŝite, kio povos eventuale funkcii, ĉar mi jam estas sperta organizanto. Miaj antaŭpensoj ne fiaskis, ĝuste tiuj aferoj ne funkciis, aŭ malbone okazis kiujn mi pridiskutadis en mia kapo dum la vojo en la trajno. Sed la diferenco estis, ke la tuta afero ne interesis min, mi ne volis zorgi pri tiuj fuŝoj. Kaj mi sukcesis nur observi, ne reagi. Granda defio por mi.

DSC_0560

Ni provis fari tiun foton proksimume 8 foje. Ni ridegas en ĉiu.

Estas belege denove brakumi amikojn, kiujn vi fakte eĉ ne scias kiam lastfoje revidis, sed tiu rideto estas la sama kion vi ĉiam rememoris. Mi sciis, ke mi ekkonos novulojn ankaŭ dank’ al amikoj, kiuj nepre volis, ke mi renkontiĝu kun siaj novaj amikoj. Estis belega semajno. Vera festado de longtempa amikeco kun karuloj de mia mondo. Se vi ne ŝatas legi ĝendolĉajn rakontojn pri amikoj, do ĉesu legi nun.

Kutime mi skribas mian organizan analizon de la evento en mia blogo, sed ĉar mi nun jam havas podkaston, mi decidis iom eksperimenti, fari ion novan. Do, se interesas vin miaj teknikaj laŭdoj kaj plendoj pri la semajno en Pollando aŭskultu miajn komentojn en mia retejo. Aŭ en Stitcher, kaj baldaŭ havebla ankaŭ sur Podcast Addict, se de tiuj lokoj vi ekhavas viajn podkastojn.

Antaŭ la JES mi volis:

  • danci iam dum la tuta nokto (Jes! Ĝis la lasta kanto en la diskejo dum la nova jaro. Dankon Gunnar por la kantoj!)
  • babiladi trankvile kun amikoj en la gufujo (Dankon Bertilo, estis agrablege post tiom longa tempo.)
  • drinki kaj babiladi kun amikoj en la trinkejo (Alekĉjo, kiel ĉiam, amo al vi.)
  • movadumi  (Miaj sesioj kaj babiladoj pri organizado de renkontiĝoj donis al mi bonegajn ideojn kaj mi vere dankas la kontribuon de ĉiuj. Eĉ de tiuj, kiuj nepre volis plendi al mi pri la fuŝa organizado de JES. Tio estis kelkfoje lacige, sed ne gravas.)
  • finvenkumi (Ĉar mi ĉiam rekonsideras finvenkismon dum renkontiĝoj. Mi ja devas. Tiam tiuj renkontiĝoj neniam plu ekzistus. Iom triste, ni ĉiam konstatas.)
  • diboĉi (La kvanto de bieroj kaj ŝaumvino kiun mi drinkis… Mi fieras.)
  • manĝi tradiciajn polajn manĝaĵojn en tradicia restoracio (Jes, jes, jes! Plurfoje: bigosz, szaszlyk, salatoj, pierogi kaj barszcz, #porĉiam.)
  • kanti la hungaran himnon novjare (Iom da resisto de la hungaraj junuloj, sed finfine ni kantis eĉ du foje. Nian terure malĝojan himnon eĉ en rok’n’rol versio, estis tiom bonhomure. Kaj poste ni fotis la hungaran teamon kun ne hungaroj. Tradicio+++)
  • krokodili kun la hungaroj (Mi de tiom longe ne vidis ilin, ke mi kapablintus nur kun ili esti la tutan semajnon. Kaj plej parte jes, mi estis. Sed dankon miaj karaj, parte la etoso de JES estis dank’ al ni!)
  • vendi la sakojn (Nekredeble kiom malmulte da ŝanco mi havis fari tion. Elpaki, deĵori, babiladi pri projektoj krom la sesioj de LaBoRen… Mi vendis 7 el 13 – tute ne malbone, la resto aperos sur la retpaĝo de #LaBoRen. Dankon por la subteno de la aĉetintoj!)
  • festi naskiĝtagon de panjo (Tute ne iris laŭ plane pro la longeeeega vespera-nokta programo de la koncerto-trinko-manĝo-nokto-Internacia vespero*nokto. Finfine ni manĝis la kukon la sekvan tagon posttagmeze. Kaj milfoje dankon Carsten, ke vi kantigis la publikon por ŝia naskiĝtago. Mi estas tre dankema pro tiu belega ideo! Kaj vi estas unu el la plej bonaj moderatoroj kiun Esperanto-renkontiĝoj iam ajn havis. Vi devos doni ideojn kaj konsilojn en mia podkasto al la venonta generacio.)
  • disdoni JarKompasojn (Ili tiom rapide malaperis, ke mi vere devintus printi pli. Mi tion ne povis scii antaŭe. Do la sekvan fojon mi scias. Dankon por la entuziasmo pri tiu ĉi projekto!)
  • foti miajn amikojn (Malfacilege. Por fari bonajn fotojn vi bezonas vian okulon, vian cerbon. Drinkado ne estas tiom bona ideo, ĉar la rezulto estos malreviga. Sed, tamen mi sukcesis kelkajn bonajn fotojn fari. Mi alŝutos ilin poste.)
  • travivi la karavanon (10 – jes, DEK trajnojn ni devis kapti tien kaj reen, konektojn ne maltrafi. Ni sukcesis. Ambaŭ direkten. Pfff. Dankon Roĉjo por la planado!)
  • partopreni prelegon (Ankaŭ sukcesis. Bone, nur duonon, sed tamen.)
  • iom diskonigi pri #LaBoRen (Pro la sesioj tio relative bone funkciis. Mi tute ne havis energion fari apartajn afiŝojn por ĝi. Bedaŭrinde. Sed okazas. La sekvan fojon.)
  • ne kritiki la renkontiĝon (Malfacile, sed tamen mi estis tiu, kiu daŭre trankviligis la homojn: ĝuu la etoson. Jes, mi komprenas, jes mi scias, sed ĝuu kion vi povas.)
  • ĝui la etoson (Mi faris.)
DSC_0534

Grupfoto post la hungara himno noktomeze. Unu el miaj plej ŝatataj tradicioj!

Kaj mi povas fiere diri, ke ĉion mi sukcesis fari, kompreneble donacante horojn ĉe la altaro de la Dio de Dormado. Mi ne multe dormis dum la tuta renkontiĝo, kaj ĝuste tio estis la plano. Mi certe ne iris dormi antaŭ la 3a matene, sed poste nur jam je la 6a-7a, ju pli da tempo ni pasigis en JES. Estis bonege. Kiu bezonas dormi, ĉu ne?

Post la JES kiun mi organizis, kaj pro la persona bojkoto de la posta nun mi revenis novjare al Esperantio. Estis bona decio.

Estas malfacile sincere gratuli…

31 sabato dec 2016

Posted by Stela in Uncategorized

≈ 1 komento

Etikedoj

eger, esperanto renkontiĝoj, gej, germanio, ijs, jes, junulara esperanto semajno, kritiko

Mi ne povas sincere bondeziri al la organizantoj de JES. Kompreneble mi volas, ke la partoprenantoj bonfartu, estu bona festo dum la semajno, kaj bonetosa silvestro ĉi vespere. Evidente, mi – kiel la antaŭa kunordiganto – ne povas ne pensi pri tio, ke normalkaze mi nun devus esti en Germanio. Mi ne ĝojas pri tio, kaj la afero daŭre ne estas facila. Eĉ ne post jaro. Se vi rigardas la organizan teamon nur du personoj estas la samaj, du ĉeĥoj! Neniu el inter la poloj! Ĉiuj kernaj roloj estas de homoj, kiuj eĉ ne partoprenis la pasintjaran renkontiĝon en Eger. Tio montras kiom bona la kunlaboro estis de la germana flanko. Neniu dankis, ke ni donacis jaron da ripozo kaj tempo por prepari la sekvan JES. Neniu respondis al retleteroj, kie mi ofertis transdoni la spertojn, la statistikojn por la sekva jaro. Nek kontaktis min, kiam mi persone babiladis kun helpanto dum IJF. Tio estas kunlaboro laŭ GEJ. Ni ne forgesu, ke al la pasinta JES ne estis kavarano, kaj nun jam klare videblas, ke multege da homoj simple bojkotis la eventon en Eger. Legi plu →

Somero sen Esperanto

31 merkredo aŭg 2016

Posted by Stela in Uncategorized

≈ Komenti

Etikedoj

dej, eger, gej, germanio, hej, jes, junulara esperanto semajno, junulara renkontiĝo, organizado, pej

Ne, tamen ne eblas havi someron vere sen Esperanto, ĉar mi ĉiukaze almenaŭ skribe komunikas sufiĉe multe kaj daŭre pensas pri la aranĝoj kaj spertoj de la pasinta jaro. Mi pensas pri tio, ke post pluraj jaroj ĉi somere mi tute ne partoprenis, kunorganizis aŭ faris ion ajn rilate al E-renkontiĝoj. Kaj tio estas vere stranga sento. Komence de la jaro mi ankoraŭ pensis, ke mi partoprenos la IJK-on en Pollando, almenaŭ partatempe ĉeestos la ILEI-konferencon en Hungario kaj ĝenerale estos en la kompanio de HEJ-anoj por semajnfino en la somero. Sed nenio el tiuj ĉi planoj realiĝis. Kial?

Tial ĉar… kaj nun ĉi tie mi bezonas almenaŭ plurcentojn da vortoj por esprimi min. Mallonge: mi lacas kaj mia vivo ŝanĝiĝis multe pro miaj spertoj de la pasinta kaj ĉi jaroj. Pli longe? Do, ĉio komenciĝis per la organizado de JES en Eger. Mi estis tute serioza, kiam mi pensis, ke mi skribos vere detalan analizon pri la renkontiĝo, sed fine mi ne faris. Nun, ke jam pasis tiom multe da tempo (ekde januaro, kiam la renkontiĝo finiĝis) mi povas multe pli bone distanci min de la okazintaĵoj. Emocie la unuaj sentoj rilate al la aranĝo estis kolero kaj laceco. Dum monatoj. Tamen venis pluraj indikiloj, rememorigiloj pri tio, ke mi nun jam finfine prenu la forton kaj fermu la organizadon rilate al JES.

Ekzemple kiam estis la unua kunsido de la ĉi-jara JES (ĝi okazos ie norde en Germanio), sed nia organiza teamo tute ne estis avertita pri tio, nek PEJ! Neniaj spertoj transdonitaj, demanditaj… neniaj demandoj rilate al financo aŭ statistikoj… Aŭ kiam alvenis retletero al la centra retadreso de la aranĝo, kaj HEJ ankoraŭ daŭre ricevis tion eĉ monatojn post la administra fino de la organizado. Tiuj aferoj nun jam tute ne gravas nur estas aldonaj eroj de la klara bildo: la JES estas morta projekto. Komence eble estis bona ideo. Eble ambaŭ GEJ kaj PEJ serioze pensis, ke tio povos funkcii, sed nun, post mia unue ekstera kaj nun interna rilato al la aranĝo, mi plensobre povas diri, ke laŭ la nuna stato de la asocioj kaj la organizado tiu ĉi projekto tute ne funkcias.

Mi ne vere skribis pri la organizado antaŭ la evento, ĉar mi timis, ke la teamo faros eĉ malpli da laboro ol tiam…, kio jam vere ne estis tro dum la aŭtuno. Dum la tuta jaro mi aŭdis la reagojn: ankoraŭ estas tro frue, kial pensi pri tio… Sed aŭtune ankaŭ preskaŭ nenio okazis, kiam la evento estis nur 3 monatojn for… Tuj post la JES mi tial ne analizis-skribis, ĉar mi perdis la fidon de miaj kunorganizantoj kaj volis atendi la financan-administran finon de ĉio – por certi, ke la mono alvenas al la kontoj el kaj al ĉiu direktoj. Do kaj kiam tio finfine okazis, tiam mi jam estis tre laca kaj decidis atendi por ke la ondoj foriru.

Nun mi jam povas diri, ke la tuta instituto de JES konstruiĝas sur sabla tereno. Mi komprenas kio estas politiko kaj kio estas simple mensogo. Mi bedaŭras la ĝeneralan tendencon de malpli kaj malpli kapablaj organizantoj kaj la perdon de la kono de la spertuloj. Mi ankaŭ bedaŭras la konkursadon kaj la nevolon por vera kunlaborado. Ekzemple estas interese, kiom GEJ tute ne volis partopreni en la projekto pri Hungario pro tio, ĉar tio ne estas en la originala interkonsento. Sed dum ni estis okupitaj kun la organizado GEJ-anoj komencis pripensi kunlabori kun la danoj, DEJ, por havi la renkontiĝon proksime al la norda limo. Sen averti PEJ laŭ mia scio. Do kiel tio estas kompreninda, se ni seriozas pri la supra interkonsento? Prefere ne mi donu la respondon.

Plurfoje mi serioze konsideris kial JES laŭ mi ne funkcias. De ekstere, ni diru tiel. Kiam mi nur vidis la signojn. Sed nun, de “ene” mi jam povis vere sperti kion ĝis nun mi nur supozis. Mi aliĝis al la teamo post plurfoja peto por helpi ĝuste pro tio, ĉar mi supozis, ke la problemo estas granda. Nun, ke tempo pasis, mi jam ne memoras ĉiujn detalojn de la organizado (fakte eĉ ne volas rememori) nur la kernaĵojn. Tamen ankoraŭ kun freŝaj spertoj mi skribis helpliniojn jam januare por iomete gvidi miajn pensojn. Mi ne uzos ĉiun, ĉar jam ne indas. Tiuj kelkaj fortaj impresoj pli ol sufiĉos por doni ideon al vi.

Mi komencos per la fino. Kial mi insistas, ke la ideo de JES estas morta? Mi pensas, ke ĝi mortis jam antaŭ ol HEJ komencis engaĝiĝi. Nun mi simple pensas, ke ne indas ĝin daŭrigi. Oni denove organizu en Germanio IS-on aŭ kion ajn, kaj AS-on aŭ ajnaĵon en Pollando, donante la eblecon por aliaj E-junularoj organizi novjare. Estas bone havi multajn junulojn samloke, sed vidante la nombrojn jam ni eĉ ne parolas pri plurcent, nur iom pli ol 100. Kial puŝi tiun ideon de unu granda evento? Kial havi la monopolon?

Do ni iru reen en la tempo por momento. Ni estis petitaj por helpi la eventon en printempo 2014 (jes, vi bone legas tion) – Lukiz de la pola flanko faris tiun negocadon. Fine, en 2015 aŭtuno, se la HEJ ne laboras, ne okazas la evento. Ni povas tion diri ĝenerale, ke sen PEJ eblintus fari ĉion, sed certe ne sen HEJ. Kaj mi ne parolas pri la individuoj, sed pri la organizado, asocioj. Estis momento kiam ni pripensis serioze kiel forigi PEJ el la organizado. Sed ĉar alia kasisto ne akceptis la taskon ni ne povis fari tion.

Vi povas demandi: sed kie estas la germanoj? GEJ? Kaj jes, tion mi demandis plurfoje. Kaj tio estis unu el la kialoj, ke mi forlasis la organizadon por kvar monatoj. Mi volis vidi, ke ambaŭ flankoj plene subtenas kaj komprenas la sindonon de HEJ por subteni la ideon de JES. Mi volis vidi, ke oni ne nur parolas pri tio, kiom JES gravas, sed aktive faras por tio. Rilate al la financoj gravis scii, ĉu la evento volas havi propran sonsistemon (=planado por la futuro, la sekvaj eventoj, estas vera bezono por konstrui la ideon de JES, do plani elspezi por ĝi). Ĉu ni aĉetu ion aŭ ne. Ĉu ni rezervu por la fonduso, kies mono jam ne ekzistis, kaj tiel oni ne povis ebligi subtenadon de kelkaj partoprenantoj.

Sed ankoraŭ antaŭe ŝokis la germanojn tio, ke PEJ negocis kun HEJ pri okazigi la eventon en Hungario. Tio estis komence de septembro 2014. Ili diris, ke ne subtenas la ideon. Kaj eksciis pri tio nur 2 tagojn antaŭ la kunsido. Kiam la iniciado jam estis almenaŭ tri monatojn pli frue. Do tiu decido klare ne estis komunikita inter la du organizaj asocioj. Pro tiuj aferoj(?) la reprezentantoj de GEJ plene ne helpis (ni povas diri, ke eĉ malhelpis) okazigi la eventon en Hungario. Ili rifuzis helpi pri antaŭaj spertoj, nombroj, ne volis proponi helpantojn aŭ vere ajnan helpon.

Tio estas unu el la kialoj pro la malmulte da homoj en JES. Se ambaŭ gepatraj asocioj (la tradiciaj) de la evento aktive reklamas, ke tio estas provizora solvo pro la du IJK-oj en ambaŭ landoj de la asocioj (Wiesbaden kaj Wroclaw), tiam ne estintus tiu stranga sento, ke homoj simple ne komprenas kial okazas la evento en tria lando. Mi devas aldoni tion: oni tamen ne tiom surprizu pri organizado en alia lando kaj poste dubu la sukceson. Kial ne surprizu? Kial ne? Ĉar oni supozeble negative komunikis la ŝanĝojn. Kvazaŭ tio estus iu malbona decido.

La GEJ organizantoj ne konas la nunajn HEJ organizantojn, do persona rilato antaŭe ne estis, kaj de GEJ vere ne venis respondoj al la leteroj (pardonu, krom unu “mi ne havos tempon por tio”) Nek PEJ varbis por la evento. Multe por IJK, sed ne por JES. Kvazaŭ tio ne estus ilia tasko. Nek dum sia plej granda evento antaŭe dum Arkones. Ne pli bonis la GEJ flanko. Dum la IJK en Wiesbaden estis nenio pri la JES. Kvankam jam loko, aliĝilo, retpaĝo estis pretaj de monatoj tiam. Kiam tio laste okazis, ke ĉio pretis por varbi? Neniam! Do, videble la asocioj ĝojis ne devi okupiĝi per tiu ĉi tasko. Ĉu ne tio estus la racio, ke se ĉio estas preta kaj bone, tiam oni volonte aliĝas vidante la eblon tiom frue? Prave, se oni ne volas ion, tio videblas. Malgraŭ la daŭra peno kaj forto. Logiko dirus, ke estos multe da homoj. Evidente la kontraŭo estis la rezulto de la gepatraj asocioj. Do, aldone HEJ kavazaŭ daŭre devis defendi sin, ke ĝi ne forŝtelis JES de la du aliaj asocioj. Kia fiaĵo estas tio?! La malmulte da homoj ne estis pro tio, ke la loko estis “malproksime”. 2 horoj de Budapeŝto, 15 minutoj de la tranjstacio ne estas for. Ne estis meze de iu kampo, kien 4 ŝanĝoj post plurhoraj atendoj kun malbona konekto daŭras alveni, kien busoj iras nur 2 foje tage. Tio simple ne estis vero, rigardu la mapon, damne…

Pro la malmultaj homoj mi persone devis fari la plej streĉan negocadon de mia vivo. La ejo pensis, ke ni estos proksimume 60-70 personoj pli kaj volis pagigi nin almenaŭ parte. Do, pro tio, ke ni promesis pli da homoj (ne en la kontrakto!), sed mi devis mensogi rilate al la financoj. Mi diris, ke ni tute deficitas pro la malmulte da homoj kaj mem havas teruran financan staton. Tio ne estis vero. Tamen, ni planis je pli da homoj kaj fine mi ĝojis, ke ni estis malpli. Malpli da homoj, malpli da laboro por mi. Kiom triste, ke mi devis memtrankviligi tiel.

(Mezpenso: AS iam estis planita kiel moviĝanta renkontiĝo inter pluraj landoj, IS neniam. JES mem inter du landoj, sed la tuta afero pri landoj igas min pensi kiom naciemaj tiuj renkontiĝoj estas, kaj kiom gravas kie fakte ili estas, ne nur la etoso, kaj ĝenerale, ke ĝi ja estas Esperanta renkontiĝo… subite naciecoj komencis tre-tre gravi. Kial?)

Mi jam vidis de la komenco, ke organizado estos sufiĉe granda defio, sed mi neniam pensintus, ke homoj, kiujn mi konsideris kiel amikoj mensogos al mi plurfoje. Mia fido perdiĝis plurfoje kaj poste simple ne revenis. Mi ankoraŭ neniam organizis tiel eventon, ke mi diris la unuan tagon: ni nur simple travivu la semajnon, provu kiel eble kun plej malmulte da eraroj kaj fuŝoj okazigi ĝin, kaj poste tiu koŝmaro malaperos de nia vivo. Mi simple ne komprenis kial organizas tiaj homoj, kiuj ne volas okazigi bonan renkontiĝon, kiuj ne volas havi sukcesan, neforgeseblan (en la pozitiva senco) semajnon? De la flanko de HEJ multaj klare diris, ke ne volas partopreni la organizadon, ne havos tempon, ne povos vintre helpi ktp. Kaj malgraŭ tio, mi tamen petis ilian helpon kiam estis jam tro la laboro. Kaj ili helpis. Kaj la prezo de tio estis poste tre alta. De GEJ venis nenia helpo, nenia interesiĝo kiel statas la aferoj. Tiu evento ja estas ankaŭ ilia evento teorie… klare ne. (Klare ne? Vidante kiom ĝoje kaj entuziasme komencis plani la postan, sed atenteme sen la nuna teamo…) De PEJ estis miksita la rilato al tio. Multe pli da helpo kaj organizado estis promesita, sed ne liverita. Mi povas diri, ke se PEJ vere interesiĝas pri sia evento tiam faras pli. Ne kulpigas, ne parolas, ne promesas, sed fakte faras. Mi ne parolas pri individuoj, sed pri la asocio. Por HEJ la JES estis detrua aranĝo. Eĉ monatojn poste ni ne volis eĉ paroli pri Esperanto, aktiveco, io ajn. (Se vi konas la agadon de HEJ iomete, vi eble komprenas, ke tio estas granda ŝoko.)

Nun, en aŭgusto rekomenciĝis io. Mi persone havis grandan kverelon kun mia kunorganizanto dum la pasinta IJS, kaj tio estis unu el la plej doloraj memoroj de mia tuta Esperanto-movadumado. Amara gusto aperas tuj en mia buŝo pensante pri la situacio. Ŝi post la JES decidis ne plu esti prezidanto de HEJ kaj la komenca plena entuziasmo de aprilo simple malaperis pro la streĉa laboro de la JES, kion kaŭzis la mallaboremo (kaj daŭra petado) de la PEJ ĝenerale. Mi scias, ke mi multege kulpas pri la akceptado de kunorganizado, kaj ankaŭ pri tio, ke mi ne bone pritaksis la naivecon de kelkaj HEJ organizantoj. Ni diru tiel, mi estas malpli kara, se oni mensogas al mi (ne estas tuj dolĉa kaj milda poste, bedaŭrante la mensoganton). Aliuloj pli rapide pardonas…

Kiam kelkaj el la PEJ malantaŭ mia dorso volis forigi min el la kunordiganto-pozicio tiam mi sentis, ke mi jam rajtas malferme koleri. Tiom senkuraĝan kaj senvertebran aferon mi ne ofte vidis. Mia naiva kunorganizanto volis tre ĝentile rifuzi transpreni la rolon anstataŭ diri, kiel ili aŭdacas ion tian fari/peti! Poste mi forlasis la teamon. Do bone, faru vi, se vi povas. Vi ja vidos, ke vi ne povas organizi sen mi. Iu ja devas labori en la teamo. Mia foriro el la teamo ankaŭ signifis foriron de pluraj homoj. Kaj poste Lukiz konvinkis alian HEJ-anon, kiu ankoraŭ neniam ĉefis ion ajn, ke transprenu tiom grandan taskon, kiu bezonintus seriozan sperton. Karaj PEJ-anoj kun la plano, ne trovu alian HEJ-anon por la tasko, sed elektu iun el inter vi por fari tion, se vi seriozas! Sed ne, ne, prefere ĵeti la taskon al iu alia, kiu ne estas PEJ-ano. Aŭ eble pripensu, kial vi volis forigi min, kaj vidi vian kulpon, vian parton en via malkomforto. Ĉu la problemo estis, ke mi petis vin tri foje, ke vi laboru, faru la interkonsentitan taskon, kaj kiam vi ne faris mi trovis alian solvon kaj subite vi ofendiĝis? Ho! Nekredeble! Ĉiukaze, la sukceso de la evento ne estis la celo, nur al iu alia fordoni (=ĵeti) la laboron. Tio tamen ŝokis min. Tiel organizi, ke ĝenerale la kunorganizantoj ne volas sukcesan eventon, mi simple ne komprenis tion. Ankoraŭ daŭre ne komprenas tion. Prefere diru, ke vi sincere ne volas ion fari. Ne pretendu, ke gravas por vi, kaj poste vi atendas iun miraklon? Oni tre klare devas diri, ke oni ne volas tion fari. Donu eblecon al aliaj junularaj organizoj organizi iun novjaran semajneton!

Do, mi forlasis la teamon kaj bezonis tempon por spiri, por ke la karaj komplotantoj komprenu, ke la arogenteco estas nefunkcianta afero ĉe mi. Kaj do, ke ili komprenu, ke sen HEJ nenio okazos. Sed la HEJ-anoj ne estis tiom bravaj montri la dorson al la organizado kiel mi. Ili supozeble ektimis. Ili estas pli karaj, bonkoraj naivaj-kredemaj ol mi. Sed ĉefe naivaj. Kvankam tiam ankoraŭ ne estis kontrakto, oni povintus pli-malpli simple lasi PEJ kaj GEJ en sia memfosita truo. Mia posta kunordiganto akceptis la taskon. Ŝi eraris kiam akceptis, sed samtempe mi komprenas kial ŝi faris tion. Sed rilate al tiuj okazaĵoj mi ne pardonos la konfliktojn en la hungara teamo, kiun la nelaboro de kelkaj malaktivuloj de PEJ kaŭzis. La promesoj kaj nefaradoj ktp.

Ne, la teamanoj de HEJ ne estas perfektaj, mi vidis la malrapidan malaktiviĝon kaj lacecon kiun tiu organizado kaŭzis. Fine mi nur volis, ke iu faru ion, ke almenaŭ kelkaj taskoj estu kompletigitaj. Mi daŭre faris la laboron de aliaj homoj, kaj ne okupiĝis pri miaj taskoj… Nur laste, postlaste, anstataŭ festi kristnaskon, anstataŭ pretiĝi por miaj ekzamenoj ĉe la universitato, anstataŭ...

Do la JES pasis… Kia ĝi estis? Do, ĉefe malĝoja. Kutime oni riproĉas al mi, kial dum miaj eventoj la organiza teamo havas daŭran apartan festadon kaj bonhumoron en sia teamo, kvazaŭ iu intima alia subrenkontiĝo okazus en la renkontiĝo. Ĉar kutime organizi estas streĉa, sed ankaŭ ĝoja kaj ni ŝatas esti kune. Jes, tio mankis. Mi bedaŭregis vidi la vizaĝon de unu el la PEJ-aktivuloj kiam li ekkomprenis kiom oni perfidis lin. Pri la aliaj malantaŭaj kvereloj de PEJ kiuj ne rilatis al JES aŭ HEJ, sed tamen havis efikon sur la organizado mi eĉ ne parolis. La situacio estis fia. Kaj mi supozas, ke daŭre estas fia. Mi ne scias kia estis la IJK. Vidante la preparadon de la evento mi povas al vi diri, ke mi ne pensas, ke ĝi estis bonega semajno. Serĉado de duono de la organiza teamo monatojn antaŭ la evento? Mankantaj programoj? Lokoj? Se ĉio estintus de PEJ en la IJK kaj nenio en JES mi povus tion kompreni, sed ne tiel estis. Momente mi ne konsilas al kiu ajn kunlaboron kun ili. Sed eble aferoj rapide ŝanĝiĝis kaj subite ĉio bonas. Tamen mi dubas. Se io fuŝas en Esperantujo jaroj bezonatas rekonstrui ĝin.

Kaj poste? HEJ ne okazigis IJS-on pro la ĉikonado de la slovakaj organizantoj rilate al la UK. Poste ni simple tro lacis pli batali. Kaj apud la JES… Do kiu emis organizi? Unu persono. Unu sola teamano. En Esperantujo ni batalas pasive. Ironie. Mi mem ne plu volas vere aktivi en tiu kampo por iom da tempo. Sufiĉis. Kaj mi jam alvenas al la limo de junulara aĝo. Do mi esperas, ke mi povos ĉion lernitan transdoni al la sekva generacio, kaj ke ili havas la freŝan spriton por daŭrigi. Ili ja bezonos tion.

Ŝtopita inter pasinteco kaj futuro

11 sabato apr 2015

Posted by Stela in Uncategorized

≈ 4 komentoj

Etikedoj

aliĝilo, esperanto renkontiĝo, gej, germanio, hej, hungario, jes, junulara esperanto semajno, kritikoj, kunlaboro, malfruo, mono, organizado, pej, pollando, problemoj

La afero estas, ke ĝis nun vere malofte mi pensis pri tio, kiel tuŝas homojn kion mi skribas. Eble tri aŭ kvarfoje profunde cerbumis, ĉu mi vere kuraĝu tion kaj tiel meti en la reton, kiel mi skribis, vidas kaj pensas. Ĉu mi publikigu? Fine mi ĉiam publikigis. Kial ne? Ne multe da homoj legas mian blogon, sed tamen, oni ne volas intence insulti aŭ ofendi homojn. Mia problemo kutime ne kun la personoj estas mem, sed kion ili faras aŭ ne faras. Kaj tio estas grava diferenco. Mi ne okupiĝas pri homoj, kiujn mi ne ŝatas, nur se iel iliaj agoj alkroĉiĝas al mia vivo. Kaj tio ĉi tie signifas al mia E-vivo, do organizado, agado kaj ĝenerala movadumado.

Sed nuntempe tio iomete ŝanĝiĝis por mi, kaj feliĉe mi ne havis tempon skribi pri tio pli detale. Tio: ke mi ne nepre tiom kuraĝe parolus pri aferoj. Nun, ke mi fakte skribas, mi konkludis, ke mildeco ne helpas, se iu diras, do estu tamen mi.

IJS, kaj ke mi transdonis la kunordigadon al Laĉjo igis min ŝalti al aktiviĝo nivelo 5, de nivelo 2 mi dirus, ĉar mi ne volas perdi la scion, kiun mi havas. Komencis tuj skribi manlibron pri la organizado kaj kun iom da helpo kreis sekretan retpaĝon por la HEJ aktivuloj pri la aferoj de nia asocio.

Kompreneble al mia aktiveco aldoniĝas ankaŭ la kunordigado de JES, ke ni ĉiuj jam volas, ke la aliĝilo aperu kaj ni povu vidi ĉu homojn entute interesas la renkontiĝo, se ĝi estas en Hungario. Fakte ekde ni anoncis, ke ĝi estos ĉe ni, mi ne povis paroli kun homoj persone ekster miaj propraj aranĝoj (nek mono, nek tempo partopreni aliajn) por vidi kion la ĝenerala publiko pensas pri la ideo de JES ekster la du gepatraj landoj: Pollando kaj Germanio.

La afero tial damne gravas al mi, ĉar la trarigardado de arĥivoj (2010-2015) por la HEJ-libro (dev)igas min rigardi la evoluon de aferoj. Mi relegas IJS-kunsidojn de la tempo kiam mi ankoraŭ ne revenis al la teamo ĝis la pasinta IJS-ferma organiza kunsido kun rimarkoj rilate al eventuala kunlaboro kun PEJ kaj GEJ. Mi skribu tuj la esencon: kio ajn okazas, ni ne kunordigos la renkontiĝon. Ni skribis kiajn aferojn ni povas akcepti: lokan organizadon, ekskursojn, eble iun vesperan programon, sed ne pli. Tio estis klara kaj komuna decido, kaj nun mi vere devas pensi kiom rapide ni alvenis de kunordigado ne (fino de aŭgusto) ĝis ni kunordigos (fino de oktobro).

Gravas, ke ni estis envolvitaj en la komenco kiel helpantoj, kiuj simple metas la renkontiĝon en inkubatoron laŭ mia vidpunkto. Ĉar ni rigardu la aferon de pli proksime: kion aldonas kaj kion forprenas la fakto, ke la renkontiĝo ne estas en la du landoj de ĝia originala difino kaj kunlaboro? Denove: laŭ mia vidpunkto tio estas bona afero, ĉar ĉio, kio bone funkcias dum JES povas esti sendependa de la lando, se ĝi estas bone difinita kaj precize priskribita. Sed, kaj tio estas granda SED, se la renkontiĝo gravas pro la fakto, ke germanoj kaj poloj organizas ĝin, tiam kio estas JES en Hungario? La elekto estas la jena: aŭ oni uzu la renkontiĝon por montri, ke eĉ en Hungario videblas la esenco de JES aŭ oni uzu tiun unu jaran ripoztempon por ludi per la renkontiĝo: kio okazas, se ĝi estas forprenita de la originala loko? Kiel ĝi ŝanĝiĝos? Kio influas la veran spiriton de ĝi? Evidente gardi la originalan ideon bezonatas pli da laboro de la germanoj kaj la poloj, kune kun la grava demando:

Kio estas JES?

Mi demandis tion sur la paĝo de JES en vizaĝlibro hieraŭ kaj do venis respondoj, kiuj priskribas bonan IS-on aŭ AS-on. Kiam mi petis plurfoje la GEJ-anojn doni al nia oficialan vidpunkton pri la renkontiĝo en Hungario simple ne venis respondo. Ankoraŭ en oktobro ili plene rifuzis eĉ diskuti la ideon, ke ĝi estu en Hungario, kiam la pola flanko jam plene kapjesis pri la portempa translokiĝo por unu jaro. Ne estis (bona) komunikado inter ili. Intertempe evidentiĝis, ke la germanoj vere volas tion priparoli nur dum la IJK en aŭgusto. Sed tamen ja estis peto de la kune teamo (ĵurnalo de la germana junularo) sendi ideojn pri la futuro, ĉar estis publika alvoko envizaĝlibro pri tio. (Bedaŭrinde mi ne trovis la eldonon aŭ la respondojn ie ajn – mi elkore dankus, se iu informus min.)

Laŭ la logiko kaj la sinsekvo la sekva JES estos jam en Germanio. Oni laŭdire jam eĉ komencis ĝin pripensi/organizeti, sed mi scias vere nenion pri tio. Kial tio gravas entute nun, se la hungaroj ne plu envolviĝos en la organizado post 2015?

Tial gravas, ĉar multo dependas de la pasinteco, kaj mi sentas tiel, ke ni havas respondecon pri la futuro. Mi devas diri al vi, mi estas en malkomforta(=aĉa) pozicio momente. Ĉar laŭ la nombro de la hungaroj en la teamo kaj la dividita laboro oni povus diri sincere al ni: pardonu, ni mortlacas pro la pasinta jaro (troas ambaŭ IJK-oj germana kaj pola), fakte faru kion ajn vi volas, se estos vintra IJS, kaj nomiĝas JES, do ne gravas, ĝi reestos en niaj landoj ĉiukaze la sekvan jaron. Kaj tiam tio povus esti (bona) kialo aŭ klarigo al la granda publiko. Sed por tio, ke la renkontiĝo ne estu tro hungara, kion ajn tio signifas ni bezonas, ke pli da nehungaroj kaj ĉefe antaŭaj organizantoj envolviĝu en la organizadon. Almenaŭ helpe, almenaŭ en la komenco. Momente tio ne vere okazas. Samtempe mi tamen havas tiun senton, ke mi devas respekti la regulojn de JES, la tradiciojn kaj kio ajn JES estas.

Sed kio estas la JES? Ne la IS, ne la AS, sed la JES?

Al tiu demando mi ankoraŭ ne vere ricevis respondon. Mi bezonus eble 4-5 gvidpunktojn por la organizado, ke Stela, vi faru kion ajn vi volas, sed respektu, ke ekzemple la silvestra balo estas tia, la taga programo tio, la kursoj tia kaj la ĝenerala intenco tia. La germanoj montras siajn dorsojn al mi, ne respondis ĝis nun al ajna retletero sendita al la antaŭaj organizantoj, kaj nek la poloj vere klaras pri siaj ideoj. Tio evidente zorgigas min. Ĉar se ne estos ia kion oni volas, tiam ni fiaskos. Kaj mi ne volas fiaski. Mi volas, ke 300 homoj venu, amuziĝu kaj festu la kulturan buntecon de junulara Esperantujo. Sed mi sentas, ke oni ne fidas min, ke ni povos tion fari. Sed samtempe ne estas gvidlinioj. Vere stranga situacio prezentas sin. Mi evidente pli volonte klonus antaŭajn IS-ojn. Ne ĉion, sed plejparte pro ĝia etoso IS-on, AS-on pro tio, ke ĝi malmultekostis kompare al la IS.

Ah, jes, la kostoj. Do, se ni pensas pri la pasinteco de la JES, Saci kaj mi firme diris, ke ni ne organizos sen finkalkulitaj JES-oj 1-4 almenaŭ. Ni ricevis promeson, ke tio jam estas preta. Intertempe evidentiĝis, ke la 4-a finkalkuliĝis nur nuntempe. 5, ni ne scias, 6 finiĝis antaŭ ne tiom longe. Sed tamen. La IJS-finkalkuladoj pretas maksimume 3 semajnojn post la fino de la renkontiĝo. Do, jes, mi havas klare aliajn standardojn. Denove: kial tio gravas? La renkontiĝo estos en alia lando. Prave, sed mi persone ankoraŭ neniam okazigis tiom grandan renkontiĝon kaj ĝuste pro la tradicioj, mi ŝatus vidi tradician buĝeton por almenaŭ havi ideon pri la kostoj. Sed tiujn informojn ni simple ne ricevis… kiam? Tiam, kiam ni provis plani la buĝeton kaj estimi kotizon, kaj ni daŭre malfruis (de la JES, ne tiom grave, de la IJF, damne jes grave) kaj tio estis aĉe. Ke ni komencis ĝusta tempe, iom tro frue, (mi aŭdis la kritikojn…) kaj tamen ne havis retan aliĝilon por la itala renkontiĝo. Malĝoje, sed ne okazis tragedio.

Tio estas unu afero pri la planado por la ĉi jara, sed ekzistas la futuro ankaŭ. Mi povas imagi 2 scenariojn rilate al nia kontrakto kun PEJ: aŭ ni dividos la profiton, se estos entute, aŭ ni trionigos kaj planos ion ankaŭ por la futuro de JES. Ĉar tiu JES en Hungario estas kvazaŭ paŭzo, iu granda T, tempo por pripensi: kiel plu? Tiu kiel plu ne de mi dependas, sed se la rezulto de la hungaria JES estos, ke fakte “neniel” aŭ “kiel ajn ĝi sukcesos, ni ne scias, ni okazigos iel” tiam mi vere ĉagrenos. Ĉar ne tio estas la celo nun. Mi vidas de propra freŝa sperto kiom malfacilas komuniki internacie. Estas terure. Ni devas solvi tiun obstaklon tre rapide, sed ni tamen havas ankoraŭ kelkajn semajnojn por varmigi niajn rilatojn, tamen, mi, persone bezonas iun pli firman ideon pri tio, kion mi kunordigas. Momente krom la teĥnikaĵoj mi ne scias kion mi vendas. Do rilate al tio ni havos privatan kunsidon kun ĉiuj antaŭaj organizantoj de JES meze de majo por diri kion ili pensas: kio estas la realo, nuno kaj la futuro de la renkontiĝo? Mi ekscitite atendas la respondojn.

Kabei? Aŭ nur paŭzi?

26 ĵaŭdo feb 2015

Posted by Stela in Uncategorized

≈ 2 komentoj

Etikedoj

esperanto renkontiĝoj, gej, hej, iej, ijk, ijs, internacia junulara semajno, jer, jes, junulara esperanto semajno, movado, organizado, pasporta servo, pej, ps, renkontiĝoj

Se mi dek foje ne komencis skribi tiun ĉi blogeron eĉ ne unufoje tiam. Estas tiom granda tempomanko inter mezo de novembro kaj nun, jam fino de februaro, ke mi eĉ ne scias kiel koncize priskribi kio okazis. Ĉar ĉio ligiĝas al ĉio. Ne estas apartaj projektoj sendepende de la movado. Mi pensis multe kiel kunligi la perlojn al ĉeno por montri kiel ni estas en la mezo de ĉio, kiel HEJ, IJS, JER, JES, IJK, PEJ, GEJ, IEJ kaj PS kunligiĝas multe pli influante la laboron de ĉiuj kiom oni originale pensus kaj kiel tio eventuale malrapidigas kaj mortigas la laboron, la fluon de informoj en la junulara E-movado.

Tio estas unu afero, ke en mia persona vivo post la kampanjo de la balotoj en oktobro, ni komencis la longegan procezon de la eventuala kunlaboro pri la JES kaj en decembro mi subite ricevis laboron en Bruselo, do devis denove translokiĝi al alia lando. La alia okazaĵo estis la veraj malfacilaĵoj trovi ejon por la IJS. Tio daŭris tro longe (ni trovis la ejon meze de decembro). Fakte la mezo de decembro tute taŭgas rilate al la aliĝilo kaj varbado, sed mem la procezo trovi la ejon estis vere mortlaciga. Tri kialoj estis por tio: parte ni volis helpi la publikon de la renkontiĝo kaj nepre trovi ejon en okcidenta Hungario. Tio estas vere multe pli kosta ol en aliaj partoj de Hungario, maltaŭgaj ejoj abundas kaj montriĝas, ke ne hazarde ekde 11 jaroj ne estis IJS en tiom okcidenta parto de Hungario. Poste pro la negocado kun JES ĉiuj niaj energioj malaperis. La hezitado de la germanoj, la daŭra tempopetado de la poloj post kiam ili donis striktajn limdatojn al ni (kiujn ni ĉiuj respektis) kaj fine, sed samgrave la malaktiveco de tiu parto de la hungara teamo kiu promesis helpi/okazigi IJS-on, sed ne faris. Kaj malgraŭ tio, ke mi plurfoje petis mi ne ricevis uzeblan helpon. Tiuj aferoj mense estas treege lacigaj por mi. Estas limo, kiam mi ne plu povas labori por Esperanto.

Do ni vidu la ligojn kaj la finan kialon por la problemoj laŭ mia vidpunkto. La IJK en 2015 estos en Germanio (organizata de GEJ kaj IEJ – serioze la germanoj organizas kune kun la italoj? Ĉu tio estas pro la itala estrarano de TEJO? Tute en ordo, mi simple ne vidas konekton inter la du organizstiloj, same kiel mi ne vidis inter la germanoj kaj la poloj); la IJK en 2016 estos en Pollando. Tiuj du IJK-oj forprenas multege da energio kaj restas la JES 2015-2016 meze, tutsole, sen organizantoj, ĉar la germanoj estos mortlacaj post la IJK, kaj kiam ili devus antaŭprepari la renkontiĝon estos plejege okupataj per la monda kongreso. La poloj kiam devus plej multe labori por la IJK estus plej okupataj de JES kaj poste lacaj pro la renkontiĝo, la tempo pasas, la IJK pli rapide ol pensite alvenas.

Do la solvo estis peti helpon de ni, la hungaroj. Post 3×2 jara periodo, ni vidu kio okazas, sed povus esti eventuale en Hungario la renkontiĝo. En mia lasta skribaĵo ni estis antaŭ la ĈAR-renkontiĝo. Kaj por ni ĉiuj triope, kiuj reprezentis la hungarojn estis evidente, ke ni vere ne devus akcepti kunorganizi la JES, ĉefe, ke klare ne estas dediĉitaj homoj al la projekto krom unu. La aliaj partoprenis la renkontiĝon, sed ĉefe estas en la IJK-teamo aŭ tamen ne interesiĝis pri helpi. Tiu unusola homo poste iĝis la ĝenerala sekretario de TEJO , do ricevis eĉ pli da laboro de alia Esperanta organizo krom esti la estrarano de PEJ. (Noto surflanka: kiel tio povas esti, ke eĉ du estraranoj de TEJO estas ankaŭ estaranoj de PEJ? Ĉu tio ne igos TEJO-n transformiĝi al PEJO? Kial ne doni alian nomon al TEJO kun tria polo ankaŭ en la kontrala komisiono pri la elektado de nova estraro? Laŭ la influoj, tiel ankaŭ ne estas surprizo, ke TEJO-IJK konkursojn tiom grandnombre gajnas poloj.) Nun aspektas tiel, kvazaŭ mi malŝategus la polojn kaj kolerus kontraŭ ili. Tute ne, mi tre ŝatas ilin kaj mi pensas, ke tiuj aferoj estas rezulto de kelkaj malbonaj decidoj unu post la alia.

Do, la tamen pozitiva/akcepta reago de la hungaroj, kiuj volonte partoprenas la teamon de JES volis unufoje organizi renkontiĝon en Hungario. Ĉar tio ja estas speciala afero. Alie, tio ankaŭ gravas, ke oni ne volas perdi tradicion de granda E-renkontiĝo en la junulara movado. Sed la kunlaboro malrapide funkcias. Kaj tio ne estas la kulpo de la hungara flanko. Mi volis, ke ni pretu per baza hejmpaĝo kaj la aliĝilo por la JES, por montri, ke la laboro okazis multe pli frue ol por la lasta JES. La retpaĝo pretis, la aliĝilo ne, ĉar ni ankoraŭ ne findecidis pri la kotizoj. Ni progresas, sed malrapide. (Laŭplane ni povintus iom paŭzi en la laboro januare kaj reparoli februare pri la programoj antaŭ la JER, kiam ni havos kunsidon pri la strukturo de la tutsemajna programo. Kiel ni iris al ĈAR, nun poloj kaj aliaj naciuloj de la teamo venos al JER (dankegon Saci, ke mi nenion organizas!).) Sed tion ni ne povis fari, la plano ne funkciis, ĉar la buĝeto daŭre ne estas findecidita.

Intertempe pro tio ni ne tre evoluis nian propran aranĝon, IJS-on. Tial mi diras tiel, ĉar dum pluraj atentigoj kaj antaŭkritikoj venas, ke oni timas, ke la JES estos tro-IJS-eca, ni mem ne povas okupiĝi pri la IJS mem, kaj tiuj, kiuj devus pleje inlfui la programon de JES ne montris tro grandan aktivecon rilate al tio. Kompreneble tio ŝanĝiĝos en marto, sed ĝis tiam ideoj jam povus veni, aldoniĝi al la excel-organiza programo, kie ĝis nun estas neniu propono. Tiu skemo de la programo atendas la ideojn ekde la 29-a de novembro. Kompreneble tio ĉio zorgigas min, sed ĉefe malĝojigas. Mia reago ne kolero estas, se oni promesas ion, sed poste ne faras, nur simpla malĝojo.

Mia propra teamo la hungaroj laŭ mia sento iom perfidis la fakton, ke se mi petas, sed poste oni sendas reagon – nur ke oni ne havas tempon – tute ne ofertante kiam fakte havos duonhoron por okupiĝi pri aferoj, tiam mi faros la aferojn, ĉar post iom da tempo ili ne plu povas atendi. Nenio okazas de si mem. Se oni laboras, tio videblas, se oni ne laboras, tio ankaŭ videblas. Tio estas nenio. Nenion en Esperantujo oni ankaŭ tre bone kapablas klarigi, ke tamen estas io. Vidante ekzemple la kazon de Pasporta Servo, estas homoj kiuj promesas la retpaĝon, promesas la ĝisdatigon kaj informojn, kaj estas iu, kiu fakte faras. Kiu estas pleje atakata? Tiu, kiu volas, ke oni simple lasu lin labori. Jes, tiu, kiu laboras pleje povas montri rezultojn. Tion eblas kritiki. Tamen, nun kiam vera libro en 2015 post 2011, do 4 jaroj(!) povus aperi, oni ne volas plenigi malmultajn, vere bazajn petojn por helpi la laboron. Oni trovas kialojn, parolas pri aliaj aferoj… Kiu demisiis ne malaperas de la tasko. Kion signifas tiam demisii, se ne forfikiĝon de la laboro? Kial oni ne akceptas la respondecon malaperigi tiun homon kaj daŭre engaĝiĝas en pli kaj pli da dramo? Kiel tio povas esti, ke nun kun programoj, komputiloj, teknologio estus multe pli facile aperigi ĝisdatigitan libron antaŭ la somero (homoj vojaĝas ĉefe tiam, sed ne nur – fakte povus pleje uzi la PS-on), sed neniu kuraĝas diri: faru la laboron tiu, kiu fakte laboras kaj donas la promesitajn rezultojn? Kial?! Pri la mono jam mi eĉ ne volas paroli. Indus, sed tio estas vere surflanka afero kompare al la grandegaj problemoj ene de TEJO kaj la PS-teamo. (Ĉar se vi ankoraŭ ne sciis, PS estas ja projekto de TEJO, sed tio laŭ mi tute ne videblas.) Kompreneble publike oni ja ne parolu pri la problemoj, ĉar tiam la homoj ekscios. Kion signifas tio, ke la lasta libro aperis en 2011? Ĉu tion, ke ĉio iras glate? Ĉu vi (TEJO-estraro) pensas, ke homoj estas vere tiom stultaj?

Do tiuj aferoj okazis en la pasintaj monatoj kaj mia laboro ne helpas mian entuziasmon. Mi ŝatas agi, kiam ni kune faras. Tio estas la plej bona parto de ĝi. La spirito de la grupo, la kunkreado. Rigardi de ekstere, kaj atendi kio okazos estas sinteno de unu el miaj tre bonaj amikoj. Mi serioze ne komprenas kial oni pensas, ke io ajn ŝanĝiĝos, se oni ne partoprenas helpi solvi la problemojn. Oni ne devas esti spertaj, ne ĉiuj devas kunordigi, oni simple devas voli helpi iomete. Tiam neniu devas labori multe, nenies bonintenco estas eluzita kaj misvojita. Mi scias, ke ekzemple pro mia kono de aferoj igas min fari/pripensi/rememori aferojn pli rapide. Sed oni povas tion lerni. Kaj ĉefe, se oni akceptas taskon, oni faru. Se oni malakceptas taskon, tiam ne faru kaj foriru, ne restu kaj konfuzu homojn pri via rolo. Ĉar supozeble vi nur aspektigas vin kiel grava persono, sed fakte vi plene malhelpas la laboron de la aliaj. Aŭ ne daŭre koleru kaj plendu pri aferoj kiuj okazis antaŭ 10 jaroj. Tio estas simple stulte. Kio okazis, okazis. Forgesu kaj vivu en la prezento. Faru aliel. Helpu nun! Aŭ finfine damne silentu! Neniu el tiuj du tipoj de homoj (estas fakte unu tipo, du variantoj) estas pli venena por la movado laŭ mi.

Ni reiru al la JES, ni vidas kiel fine estas preskaŭ 2/3-one la tasko de HEJ momente, unue helpo, poste pli, kaj pli. Aŭ kunordigado aŭ financoj estis la demando. Kiel kvazaŭ tio estus bela oferto por ni. Vere pretendema. Sed povas esti, ke pro la grandaj taskoj la poloj eĉ ne rimarkis, kion ili fakte petis de ni. Kaj ni povintus diri ne, sed ni ne faris. Pro la amikeco, pro la espero, ke aferoj ŝanĝiĝos en la movado, se ni helpas. Mi bedaŭras, ke mi momente ne vere vidas helpon de ene. La duono de la TEJO-estraro ne laboras, jes, mi rimarkas tion, ĉar eĉ ili mem skribis tion en la letero pri siaj propraj taskoj. Kiel tio estas rolmodela? Kiel tio inspiru homojn? La fiŝo ja malbonodoras pro sia kapo. Tiuj, kiuj ja laboras okupiĝas ĉefe pri eksteraj rilatoj, do ekstere de Esperantujo al la mondo. Ne gravas, ke iom post iom tute ne eblos kion oferti kion TEJO faras, ĉar tio estus fakte, kion la LS-oj faras.

Ah, pardonu! Mi forgesis la IJK-on! La plej grandan junularan renkontiĝon en la mondo dum la jaro! Fakte jam ne plu, kaj jam de longa tempo ne plu. Sed la aspekton oni ja devas havi, do tiu IJK, kiu jam de jaroj ne allogas multe da homoj pro ĝia vere disfalanta organizado en ĉiuj landoj. Ekzemple ĉu la IJK finfine okazis aŭ ne en Isrealo? Fakte en kiu urbo? Oni tiom foje ŝanĝis, ke mi ne plu scias. Sed, la IJK ja devas okazi. Ne gravas kiom da forto ĝi kostas de tiuj aktivuloj, kiuj lastmomente provas ion fari, kaj ankoraŭ laboras en la movado… IJK devus esti la pinto de la jaro, la honoro, sed nun ĝi estas nur pezo sur la movado. Plej bone videblas tio, ke tiuj okazigas ĝin, kiuj ankoraŭ iom povas fari ion en siaj landoj por Esperanto. La bankrota GEJ, kaj poste PEJ kun siaj estraranoj en TEJO. Tiu mensogo kostas multe, ĝi forprenas de tie, kie ankoraŭ estas iom da forto kaj postulas pli kaj pli de malpli kaj malpli da homoj. Terure, same, kiel en aĉa demokratio. Ne funkcias, kaj fakte tio ne plu estas demokratio. Tial aktivaj homoj kiel mi volas kabei. Aŭ, do en mia kazo eblas eble nur paŭzi, ĉar mi estas denaskulo. Sed tion nepre. Estas malfacile ne reagi kiam oni vidas, ke ĝi bezonatas kaj lasi, ke la aliaj (ne) faru la laboron. Sed do estu tiel. Laŭ mi IJK ankaŭ meritus paŭzon. Tio devus esti nur la ĉerizo sur la kuko. Sed se la kuko ne ekzistas, kial nepre voli meti la ĉerizon en la aeron? Ĝi ne restos tie, ĝi falos. Kaj tio estas la tragedio. Tiom aĉe kiom la movado de ene putras. La ideo de IJK vere malrapide mortigas la movadon. Bedaŭrinde. Por povi pensi pri solvoj kaj rehavi la enan fajron mi bezonas paŭzon.

← Older posts

Stela

Lastaj artikoloj

  • Dilemo
  • Aprila ŝerco
  • Multe da ĝojo kaj multe da sufero
  • Mi donas al vi la stafeton. Kaptu ĝin!
  • Jarfina kurado

Pri tio pepas Stela

Tweets by Stela_Bee

aktivado bobelarto brita kongreso denaskulo esperanto esperanto aranĝo esperanto renkontiĝo esperanto renkontiĝoj gej germanio hej hungara esperanto junularo hungario ijk ijs INK internacia junulara semajno intervjuo is jer jes junulara esperanto semajno junulara renkontiĝo junuloj kkps kritiko kunlaboro laboren laboro literaturo maljunuloj movado MoVeMo nederlando nova jaro organizado pasporta servo pej pollando problemoj renkontiĝoj ses somero spertoj teamo tejo uea uk verkado vivo

legu pli en la arkivo

Serĉu en la blogo

Stela pepas

Tweets by Stela_Bee

Ekskribu vian retadreson se vi deziras ricevi retleteron kiam aperas nova blogero de Stela

Aliĝi al 1.208 aliaj abonantoj

Krei senpagan retejon aŭ blogon ĉe WordPress.com.

Privateco kaj kuketoj: Ĉi tiu retejo uzas kuketojn. Per daŭra uzo de la retejo, vi konsentas al la uzo de kuketoj.
Por ekscii pli, inkluzive kiel regi kuketojn, vidu ĉe: Kuketa politiko
  • Sekvi Sekvas
    • Stela ĉiam nur kritikas
    • Sekvu kun 91 aliaj sekvantoj
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • Stela ĉiam nur kritikas
    • Tajlori
    • Sekvi Sekvas
    • Registriĝi
    • Ensaluti
    • Raporti ĉi tiun enhavon
    • Vidi retejon en la legilo
    • Administri abonojn
    • Maletendi ĉi tiun breton
 

Ŝargas komentojn...